Proces boloński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 15: Linia 15:




'''Proces boloński (ang. ''Bologna process'')''' – został zapoczątkowany 19 czerwca 1998 roku przez podpisanie Deklaracji Bolońskiej. Miał on na celu wyrównanie mobilności zawodowej Europejczyków względem Amerykanów poprzez uzyskanie przejrzystości i różnorodności kwalifikacji oraz stopni oferowanych przez europejskie uczelnie.  
'''[[Proces]] boloński (ang. ''Bologna process'')''' – został zapoczątkowany 19 czerwca 1998 roku przez podpisanie Deklaracji Bolońskiej. Miał on na celu wyrównanie mobilności zawodowej Europejczyków względem Amerykanów poprzez uzyskanie przejrzystości i różnorodności kwalifikacji oraz stopni oferowanych przez europejskie uczelnie.  


Deklaracja Bolońska została podpisana przez ministrów szkolnictwa wyższego z Austrii, Belgii, Czech, Bułgarii, Estonii,
Deklaracja Bolońska została podpisana przez ministrów szkolnictwa wyższego z Austrii, Belgii, Czech, Bułgarii, Estonii,
Linia 21: Linia 21:
 
 
==Najważniejsze zadania Procesu Bolońskiego:==
==Najważniejsze zadania Procesu Bolońskiego:==
* Wprowadzenie systemu, który pozwoliłby porównać stopnie i tytuły akademickie, co zwiększyłoby możliwości zatrudnienia i podniosłoby konkurencyjność europejskiego szkolnictwa wyższego.
* Wprowadzenie systemu, który pozwoliłby porównać stopnie i tytuły akademickie, co zwiększyłoby możliwości zatrudnienia i podniosłoby [[konkurencyjność]] europejskiego szkolnictwa wyższego.
<google>t</google>
<google>t</google>
* Przyjęcie systemu szkolnictwa wyższego, który opierałby się na dwóch cyklach kształcenia (undergraduate – licencjackie, trwające minimum 3 lata i graduate – magisterskie, których okres trwania to minimum 2 lata) oraz, (co zostało zmodyfikowane w latach późniejszych) dodatkowego cyklu (trwającego 4 lata), który kończy się uzyskaniem stopnia naukowego doktora.
* Przyjęcie systemu szkolnictwa wyższego, który opierałby się na dwóch cyklach kształcenia (undergraduate – licencjackie, trwające minimum 3 lata i graduate – magisterskie, których okres trwania to minimum 2 lata) oraz, (co zostało zmodyfikowane w latach późniejszych) dodatkowego cyklu (trwającego 4 lata), który kończy się uzyskaniem stopnia naukowego doktora.
* Stworzenie takiego systemu punktów, który pozwałaby na ich transfer oraz akumulacje (tj. Punkty ECTS – european credit transfer system).
* Stworzenie takiego systemu punktów, który pozwałaby na ich transfer oraz akumulacje (tj. Punkty ECTS – european credit transfer [[system]]).
* Promowanie współpracy poprzez użycie mechanizmu wzajemnego uznawania ocen, także ich akredytacji I certyfikacji.
* Promowanie współpracy poprzez użycie mechanizmu wzajemnego uznawania ocen, także ich akredytacji I certyfikacji.
* Promowanie europejskiego wymiaru szkolnictwa wyższego, zarówno w zakresie rozwoju zawodowego, jak i mobilności zawodowej zarówno studentów jak i kadry nauczycielskiej.
* Promowanie europejskiego wymiaru szkolnictwa wyższego, zarówno w zakresie rozwoju zawodowego, jak i mobilności zawodowej zarówno studentów jak i [[kadry]] nauczycielskiej.


Rozwiązania zaproponowane w Procesie Bolońskim miały korzenie już w innych postulatach. Rada Europy w Zaleceniach z 1997 roku i Konwencji Lizbońskiej chciała doprowadzić do uznawalności i jakości oceny studiów wyższych na uczelniach prywatnych. Rada Europy odniosła się też do wątku mobilności w roku 2000 w Nicei. Propozycje, jakie powstały w procesie
Rozwiązania zaproponowane w Procesie Bolońskim miały korzenie już w innych postulatach. [[Rada Europy]] w Zaleceniach z 1997 roku i Konwencji Lizbońskiej chciała doprowadzić do uznawalności i jakości oceny studiów wyższych na uczelniach prywatnych. Rada Europy odniosła się też do wątku mobilności w roku 2000 w Nicei. Propozycje, jakie powstały w procesie
Bolońskim to wprowadzenie systemu akumulacji punktów ECTS w celu utworzenia możliwie jak najbardziej porównywalnych kryteriów i metodologii procesów edukacyjnych. Wiąże się to z rozszerzeniem grona adresatów, zaczynając od
Bolońskim to wprowadzenie systemu akumulacji punktów ECTS w celu utworzenia możliwie jak najbardziej porównywalnych kryteriów i metodologii procesów edukacyjnych. Wiąże się to z rozszerzeniem grona adresatów, zaczynając od
studentów, po profesorów uczelnianych, jak i władze uczelni wyższych.
studentów, po profesorów uczelnianych, jak i władze uczelni wyższych.
Linia 41: Linia 41:
* Komunikat z Bergen z 2005 roku (założenia: zwiększenie dostępności studiów wyższych bez względu na możliwości finansowe dla kandydatów z różnych grup społecznych, ułatwienie zdobywania wiz i pozwoleń na prace)
* Komunikat z Bergen z 2005 roku (założenia: zwiększenie dostępności studiów wyższych bez względu na możliwości finansowe dla kandydatów z różnych grup społecznych, ułatwienie zdobywania wiz i pozwoleń na prace)
* Komunikat Londyński z 2007 roku (założenia: zwiększenie znaczenia Procesu Bolońskiego globalnie)
* Komunikat Londyński z 2007 roku (założenia: zwiększenie znaczenia Procesu Bolońskiego globalnie)
* Konferencja ministrów w Leuven z 2009 roku (założenia: powstanie do 2012 roku krajowych ram kwalifikacji, nauczanie ukierunkowane na studentów)
* [[Konferencja]] ministrów w Leuven z 2009 roku (założenia: powstanie do 2012 roku krajowych ram kwalifikacji, nauczanie ukierunkowane na studentów)
* Konferencja ministrów w Budapeszcie i Wiedniu z 2010 roku (założenia: kontynuowanie działań Procesu Bolońskiego)
* Konferencja ministrów w Budapeszcie i Wiedniu z 2010 roku (założenia: kontynuowanie działań Procesu Bolońskiego)


W okresie pomiędzy konferencjami ministrów pieczę nad wdrażaniem postanowień ze spotkań ministrów stanowi Grupa
W okresie pomiędzy konferencjami ministrów pieczę nad wdrażaniem postanowień ze spotkań ministrów stanowi [[Grupa]]
Kontynuacji oraz Rada, których działania konsultowane są z różnymi instytucjami i organizacjami takimi jak Rada Europy, European University Association, European Association of Institutions in Higher Education czy European Students’
Kontynuacji oraz Rada, których działania konsultowane są z różnymi instytucjami i organizacjami takimi jak Rada Europy, European University Association, European Association of Institutions in Higher Education czy European Students’
Organization.  
Organization.  
Linia 54: Linia 54:
* Dostosowanie się do zmian demograficznych,
* Dostosowanie się do zmian demograficznych,
* Zapewnienie konkurencyjności europejskiego szkolnictwa wyższego w warunkach postępującej globalizacji,
* Zapewnienie konkurencyjności europejskiego szkolnictwa wyższego w warunkach postępującej globalizacji,
* Konieczność wprowadzenia nowego spojrzenia na role i zadania poszczególnych podmiotów w systemie szkolnictwa wyższego, funkcjonującym w ramach społeczeństwa opartego na wiedzy, w którym kształcenie na poziomie wyższym jest traktowane, jako dobro publiczne.
* Konieczność wprowadzenia nowego spojrzenia na role i zadania poszczególnych podmiotów w systemie szkolnictwa wyższego, funkcjonującym w ramach społeczeństwa opartego na wiedzy, w którym [[kształcenie]] na poziomie wyższym jest traktowane, jako [[dobro]] publiczne.


==Bibliografia:==
==Bibliografia:==
* Kraśniewski A. (2009) [http://czytelnia.frse.org.pl/media/proces_bolonski_FINAL.pdf ''Proces Boloński. To już 10 lat''] Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, Warszawa  
* Kraśniewski A. (2009) [http://czytelnia.frse.org.pl/media/proces_bolonski_FINAL.pdf ''Proces Boloński. To już 10 lat''] [[Fundacja]] Rozwoju Systemu Edukacji, Warszawa  
* Kostrzewa-Zorbas W. (2003) [http://www.mimuw.edu.pl/~sjack/usw/harm.pdf ''Harmonizacja Systemów szkolnictwa wyższego w Europie polityka Unii Europejskiej''](za pośrednictwem Internet Archive), Warszawa  
* Kostrzewa-Zorbas W. (2003) [http://www.mimuw.edu.pl/~sjack/usw/harm.pdf ''Harmonizacja Systemów szkolnictwa wyższego w Europie polityka Unii Europejskiej''](za pośrednictwem [[Internet]] Archive), Warszawa  
* Socha M. (2011) [http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-34ad8f86-8a9d-435c-8ead-87cddeb89766 ''Proces Boloński: perspektywa jakości kształcenia''], Warszawa
* Socha M. (2011) [http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-34ad8f86-8a9d-435c-8ead-87cddeb89766 ''Proces Boloński: perspektywa jakości kształcenia''], Warszawa


{{a|Karolina Sobalska}}
{{a|Karolina Sobalska}}
[[Kategoria:Unia Europejska]]
[[Kategoria:Unia Europejska]]

Wersja z 04:47, 21 maj 2020

Proces boloński
Polecane artykuły


Proces boloński (ang. Bologna process) – został zapoczątkowany 19 czerwca 1998 roku przez podpisanie Deklaracji Bolońskiej. Miał on na celu wyrównanie mobilności zawodowej Europejczyków względem Amerykanów poprzez uzyskanie przejrzystości i różnorodności kwalifikacji oraz stopni oferowanych przez europejskie uczelnie.

Deklaracja Bolońska została podpisana przez ministrów szkolnictwa wyższego z Austrii, Belgii, Czech, Bułgarii, Estonii, Danii, Francji, Finlandii, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Islandii, Łotwy, Luksemburgu, Litwy, Holandii, Malty, Niemiec, Norwegii, Polski, Portugalii, Rosji, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Węgier I Włoch.  

Najważniejsze zadania Procesu Bolońskiego:

  • Wprowadzenie systemu, który pozwoliłby porównać stopnie i tytuły akademickie, co zwiększyłoby możliwości zatrudnienia i podniosłoby konkurencyjność europejskiego szkolnictwa wyższego.
  • Przyjęcie systemu szkolnictwa wyższego, który opierałby się na dwóch cyklach kształcenia (undergraduate – licencjackie, trwające minimum 3 lata i graduate – magisterskie, których okres trwania to minimum 2 lata) oraz, (co zostało zmodyfikowane w latach późniejszych) dodatkowego cyklu (trwającego 4 lata), który kończy się uzyskaniem stopnia naukowego doktora.
  • Stworzenie takiego systemu punktów, który pozwałaby na ich transfer oraz akumulacje (tj. Punkty ECTS – european credit transfer system).
  • Promowanie współpracy poprzez użycie mechanizmu wzajemnego uznawania ocen, także ich akredytacji I certyfikacji.
  • Promowanie europejskiego wymiaru szkolnictwa wyższego, zarówno w zakresie rozwoju zawodowego, jak i mobilności zawodowej zarówno studentów jak i kadry nauczycielskiej.

Rozwiązania zaproponowane w Procesie Bolońskim miały korzenie już w innych postulatach. Rada Europy w Zaleceniach z 1997 roku i Konwencji Lizbońskiej chciała doprowadzić do uznawalności i jakości oceny studiów wyższych na uczelniach prywatnych. Rada Europy odniosła się też do wątku mobilności w roku 2000 w Nicei. Propozycje, jakie powstały w procesie Bolońskim to wprowadzenie systemu akumulacji punktów ECTS w celu utworzenia możliwie jak najbardziej porównywalnych kryteriów i metodologii procesów edukacyjnych. Wiąże się to z rozszerzeniem grona adresatów, zaczynając od studentów, po profesorów uczelnianych, jak i władze uczelni wyższych.

Rozwój Procesu Bolońskiego na przełomie lat

Dokumentem poprzedzającym Deklarację Bolońską była Deklaracja Sorbońska z roku 1998, którą podpisali ministrowie z Niemiec, Włoch, Francji i Wielkiej Brytanii. Głównym postulatem było zwiększenie mobilności i wzrost zatrudnienia absolwentów uczelni wyższych, co zostało rozwinięte w kolejnym roku w Deklaracji Bolońskiej.  

  • Deklaracja Bolońska podpisana w 1999 roku
  • Komunikat Praski podpisany w 2001 roku (założenia: idea uczenia się przez cale życie, propagowanie Europejskiego Obszaru Szkolnictwa poza Europa)
  • Komunikat Berliński z 2003 roku (założenia: wprowadzenie studiów III stopnia – studiów doktoranckich)
  • Komunikat z Bergen z 2005 roku (założenia: zwiększenie dostępności studiów wyższych bez względu na możliwości finansowe dla kandydatów z różnych grup społecznych, ułatwienie zdobywania wiz i pozwoleń na prace)
  • Komunikat Londyński z 2007 roku (założenia: zwiększenie znaczenia Procesu Bolońskiego globalnie)
  • Konferencja ministrów w Leuven z 2009 roku (założenia: powstanie do 2012 roku krajowych ram kwalifikacji, nauczanie ukierunkowane na studentów)
  • Konferencja ministrów w Budapeszcie i Wiedniu z 2010 roku (założenia: kontynuowanie działań Procesu Bolońskiego)

W okresie pomiędzy konferencjami ministrów pieczę nad wdrażaniem postanowień ze spotkań ministrów stanowi Grupa Kontynuacji oraz Rada, których działania konsultowane są z różnymi instytucjami i organizacjami takimi jak Rada Europy, European University Association, European Association of Institutions in Higher Education czy European Students’ Organization.

Proces Boloński po 2010 roku

Rok 2010 był umowną datą zakończenia Procesu Bolońskiego, lecz uważa się, że nie wszystkie działania przyniosły oczekiwane skutki, bądź okazało się, że są one niewystarczające. Postanowiono dalej kontynuować działania podjęte w latach wcześniejszych, ale również dostrzeżona została konieczność wytyczenia nowych celów oraz podjęcia odpowiednich inicjatyw. Za najważniejsze z nich uznaje się:

  • Dostosowanie się do zmian demograficznych,
  • Zapewnienie konkurencyjności europejskiego szkolnictwa wyższego w warunkach postępującej globalizacji,
  • Konieczność wprowadzenia nowego spojrzenia na role i zadania poszczególnych podmiotów w systemie szkolnictwa wyższego, funkcjonującym w ramach społeczeństwa opartego na wiedzy, w którym kształcenie na poziomie wyższym jest traktowane, jako dobro publiczne.

Bibliografia:

Autor: Karolina Sobalska