Pożyczki społecznościowe

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 03:45, 21 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Pożyczki społecznościowe
Polecane artykuły

Pożyczki społecznościowe - wsparcie finansowe udzielane na procent przez osoby fizyczne bądź prawne (ang. social lending, peer-to-peer lending lub person-to-person lending) za pomocą specjalnie do tego dedykowanych platform internetowych [1].

Do pionierów usług pożyczek społecznościowych działających od kilkunastu lat na rynku należy brytyjska ZOPA, amerykańskie firmy Prosper oraz Lending Club i ich chiński odpowiednik Lufax [2].

Charakter pożyczek społecznościowych

W pożyczkach społecznościowych wykluczone są organizacje bankowe czy parabanki. Pożyczka odbywa się pomiędzy osobami lub podmiotami mającymi nagromadzoną nadwyżkę finansową a pożyczkobiorcami, którzy najczęściej nie mają zdolności kredytowej lub mają małą zdolność i nie są uwzględniani przez tradycyjne instytucje kredytowe.

Ważną częścią działania pożyczek społecznościowych jest więź między uczestnikami umowy, im bliższy kontakt, szczere podstawy kontaktu tym pewniejsze bezpieczeństwo finansowe – pożyczkobiorcy mogą tym samym liczyć na wsparcie, a wierzyciele na gwarancje zwrotu kapitału. Dodatkowo inwestor może tak ulokować swój kapitał by był on zgodny z jego osobistymi przekonaniami na przykład z działaniami, które etycznie popiera. Przedsiębiorcy, którzy wspierają pożyczkobiorców mogą również liczyć na przypuszczalnie większe stopy zwrotu niż w przypadku tradycyjnego zaangażowania kapitałowego na przykład poprzez lokaty [3].

Internetowe funkcjonowanie pożyczek społecznościowych

Aktualnie pożyczki społecznościowe zawiera się głównie przez specjalnie do tego skonstruowane platformy internetowe. System zbiera potrzebne informacje o osobach, które rejestrują się na portalu i umożliwia im zawarcie między sobą umowy. Potencjalni pożyczkobiorcy zgłaszają chęć zaciągnięcia pożyczki opisując jak pożyczony kapitał zostanie wykorzystany. inwestorzy przeglądając ogłoszenia wybierają te, które są dla nich odpowiednie i odpowiadając na ogłoszenie proponują kwotę pożyczki oraz wynagrodzenie. Zaletą takiej formy pożyczki jest fakt, że osoba szukająca kapitału nie traci czasu na szukanie inwestora, a wybiera go spośród zgłaszających się. Inwestorzy z kolej mogą liczyć na wyższą kwotę spłaty zainwestowanych środków finansowych z racji większego ryzyka umów zawieranych drogą elektroniczną [4].

Redukując ryzyko kredytowe platformy internetowe stosują kilka metod [5]:

  • sprawdzają personalia osób rejestrujących się w systemie poprzez zbieranie danych o adresie zamieszkania, rodzaju zatrudnienia, wysokości zarobków,
  • oceniają stopień wiarygodności kredytowej za pośrednictwem zewnętrznych podmiotów lub poprzez własne oceny użytkowników,
  • dzielą pożyczkę na zbiór mniejszych transakcji o niewielkich kwotach,
  • zapewniają dobrowolne dodatkowe ubezpieczenia zawieranych umów i umożliwiają ewentualną windykację,
  • wprowadzają system kontroli społecznej poprzez na przykład mechanizm łączenia się pożyczkobiorców w grupy celem budowania wspólnej historii kredytowej lub mechanizm rekomendacji, gdzie użytkownicy wzajemnie się polecają jeśli znają się osobiście lub mieli ze sobą udany kontakt.

Przypisy

  1. Jędraszka A., Zatoń M. 2010, s. 108
  2. Górka J. 2018, s. 213
  3. Kubiak D. 2012, s. 89
  4. Kubiak D. 2012, s. 90
  5. Kisiel M. 2009, s. 448

Bibliografia

Autor: Michał Mazak

.