Organizacja ucząca się

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 00:56, 21 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Organizacja ucząca się
Polecane artykuły


Zdaniem P. Senge w organizacji uczącej się ludzie poszukują wciąż nowych możliwości osiągania pożądanych efektów, tworzą nowe wzorce niestereotypowego myślenia, rozwijają się w pracy zespołowej, stale się uczą. P. Senge jest uznawany za jednego z najważniejszych twórców idei organizacji uczącej się, choć źródeł należy szukać u Ch. Argyrisa i D. Schona, a nawet wcześniej - w koncepcji systemów wspomagania decyzji z lat 50-tych.

Organizacja ucząca się jest organizacją biegłą w realizacji zadań tworzenia, pozyskiwania i przekazywaniu wiedzy, oraz w modyfikowaniu swoich zachowań w reakcji na nową wiedzą i doświadczenie (D.A. Garvin 1998, s. 51). Twórca powyższej definicji wskazuje na dwa zagadnienia występujące w obecnym stadium rozwoju koncepcji uczącej się organizacji. Mianowicie zwraca uwagę na brak jasnych zasad kierujących praktyką zarządzania uczącymi się organizacjami, charakteryzujących metody i techniki szczegółowe, którymi powinno posługiwać się kierownictwo firm, brak również narzędzi pomiarowych dla oceny organizacyjnego poziomu kompetencji i stopnia uczenia się. Narzędzia te są niezbędne, aby ocenić, jakie efekty ma zastosowanie koncepcji uczącej się organizacji w praktyce.

Koncepcja uczącej się organizacji jest ściśle związana z realizacją strategii innowacyjnej w przedsiębiorstwie. Innowacje są konsekwencją zmian zachodzących w otoczeniu oraz rozwoju przedsiębiorstwa. Są one konieczne dla realizacji wszelkich zmian i udoskonaleń, przez co stają się podstawowym warunkiem osiągnięcia sukcesu na rynku. Innowacje mogą być elementem ofensywnej strategii przedsiębiorstw wchodzących na nowe rynki, jak również defensywną bronią firm ustabilizowanych i dobrze prosperujących (J. Penc 2001, s. 129).

Cechy wyróżniające organizacji uczącej się

Kluczowe dla organizacji uczącej się jest przywództwo oraz właściwe zarządzanie kapitałem intelektualnym.

Kompetencje warunkujące powstanie organizacji uczących się

Według P. Senge, aby przekształcić przedsiębiorstwo w organizację uczącą się, należy rozwinąć w nim następujące kompetencje (B. Kaczmarek 2012, s. 468):

  1. Myślenie systemowe- umiejętność postrzegania organizacji w sposób całościowy, uwzględniając jednocześnie poszczególne części składowe oraz zachodzące pomiędzy nimi zależności.
  2. Mistrzostwo osobiste- stałe samodoskonalenie pracowników organizacji w obszarze pozyskiwanej wiedzy i sposobów jej spożytkowania, a także dążenie członków organizacji do rozumienia wizji przyszłości organizacji, rozumienia samej organizacji oraz branie odpowiedzialności za podejmowanie działań mających na celu realizacji wizji.
  3. Modele myślowe- ukryte i niecałkowicie uświadomione założenia, mające wpływ na rozumienie i interpretację otaczającej przedsiębiorstwo rzeczywistości, których zrozumienie, analiza i zdolność do doskonalenia oddziałują na efektywność działań jednostek oraz funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa.
  4. Budowa wspólnej wizji przyszłości- umiejętność wzajemnego zrozumienia się pracowników, sygnalizowania ich własnych oczekiwań i możliwości oraz wyznaczenie wspólnego dla wszystkich pracowników kierunku rozwoju organizacji, co stanowi warunek efektywności podejmowanych przedsięwzięć.
  5. Zespołowe uczenie się- prowadzenie współpracy i wymiany poglądów pomiędzy członkami zespołów, co prowadzi do szybszego rozwoju poszczególnych pracowników i całej organizacji.

Kiedy przedsiębiorstwo staje się organizacją uczącą się?

Przedsiębiorstwo staje się organizacją uczącą się wtedy, gdy (K. Kudelska 2013, s. 24):

  • "uczy się powiększać wiedzę oraz ma mechanizmy promujące nabywanie i rozpowszechnianie wiedzy
  • uważa każdą nową działalność za okazję do uczenia się
  • uczy się rozpowszechniać nowe idee, praktyki, procesy i procedury
  • uczy się doskonalić procesy
  • jest wrażliwe na zjawiska zewnętrzne
  • jest otwarte na otoczenie"

Metody stosowane przez organizacje uczące się

Do metod stosowanych w organizacji uczącej się, zaliczyć można:

Bibliografia

Autor: Sławomir Wawak,Krzysztof Woźniak, Maria Płaczkiewicz