Nośnik kosztów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Nośnikiem kosztów''' nazywany jest natomiast czynnik, który mając wpływ na zmianę sumy kosztów obiektu (działania) pociąga za sobą zmianę kosztów całkowitych. Niniejszym określeniem definiowane również czynniki kształtujące relacje wspólnego zużycia zasobów przez poszczególne przedmioty kalkulacji (produkty, obiekty inwestycyjne, kanały dystrybucji), wyrażone w konkretnej jednostce miary. Pojęcie nośnik oznacza przenoszenie i rozdzielanie zużytych zasobów na przedmioty kalkulacji. Dopuszczalna jest sytuacja, w której przedmiot kalkulacji uczestnicząc w dalszych obliczeniach staje się nośnikiem. Dzieje się tak, gdy pierwotnym efektem wyliczeń jest koszt wytworzenia półproduktu, który wchodzi w skład wyrobu gotowego podlegającego wyliczeniu kosztów w kolejnym etapie (E. Milewska 2016, s. 40).  
{{infobox4
|list1=
<ul>
<li>[[Projektowanie eksperymentów]]</li>
<li>[[Karta kontrolna]]</li>
<li>[[Centrum kosztów i jego kontrola]]</li>
<li>[[System wskaźników pomiarowych]]</li>
<li>[[Zdolność produkcyjna]]</li>
<li>[[Koszt jednostkowy]]</li>
<li>[[Analiza odchyleń wykorzystania zasobów]]</li>
<li>[[Pomiar]]</li>
<li>[[Próba]]</li>
</ul>
}}
'''Nośnik kosztów''' to czynnik, który mając wpływ na zmianę sumy kosztów obiektu (działania) determinuję również zmianę kosztów całkowitych. Niniejszym pojęciem określane także czynniki, które kształtują relacje wzajemnego zużycia zasobów poprzez wybrane przedmioty kalkulacji (produkty, obiekty inwestycyjne, kanały dystrybucji), które wyrażone w konkretnej jednostce miary. Termin nośnik oznacza przenoszenie i rozdzielanie zużytych zasobów na przedmioty kalkulacji. Dopuszczalna i możliwa jest sytuacja, w której przedmiot kalkulacji, który uczestniczy w dalszych obliczeniach staje się nośnikiem. Ta sytuacja jest możliwa do zaistnienia, gdy pierwotnym efektem wyliczeń jest koszt wytworzenia półproduktu, który wchodzi w skład wyrobu gotowego, który podlega wyliczeniu kosztów w następnym etapie (E. Milewska 2016, s. 40).  


Najczęściej stosowanym nośnikiem kosztów służącym do rozliczania kosztów (szczególnie kosztów wynagrodzeń) na działania i poszczególnych pacjentów jest czas pracy. Informacje na temat czasu pracy lekarzy można uzyskać np. na podstawie analizy planów pracy, rozmów z lekarzami oraz obserwacji (M. Kludacz 2014, s. 46).
'''Nośnik kosztów''' to taki czynnik, który bezpośrednio wpływa na poziom kosztów, tzn. zmiana poziomu nośnika kosztów jest powodem zmiany w poziomie kosztów wybranego obiektu (na przykład zmiana liczby maszynogodzin na wydziale mechanicznym spowoduje wzrost kosztów remontów i konserwacji maszyn i urządzeń na tym wydziale) (Sobańska i in., 2009, s. 140).
<google>t</google>


'''Nośnik kosztów''' to taki czynnik, który wpływa na poziom kosztów, tzn. zmiana poziomu nośnika kosztów powoduje zmiany w poziomie kosztów danego obiektu (na przykład zmiana liczby maszynogodzin na wydziale mechanicznym spowoduje wzrost kosztów remontów i konserwacji maszyn i urządzeń na tym wydziale) (Sobańska i in., 2009, s. 137–138). Nośnik kosztów to parametr, który umożliwia przyporządkowanie kosztów prostych do obiektów kosztów, a także przyporządkowanie kosztów jednych obiektów do innych obiektów (Świderska, 2010, s. 33). W publikacjach, które posługują się starszymi terminami, zamiast pojęcia nośników kosztów używano pojęcia „klucz rozliczeniowy”. Warto jednak podkreślić, że w odróżnieniu od pojęcia „nośnik kosztów” w pojęciu „klucz rozliczeniowy” nie przywiązywano tak dużej uwagi do zachowania właściwego związku przyczynowo-skutkowego w przyporządkowaniu kosztów między obiektami.  
Nośnik kosztów to parametr, który daje możliwość przyporządkowania kosztów prostych do obiektów kosztów, jak również przyporządkowanie kosztów jednych obiektów do innych obiektów (K. Świderska, P. Warowny, Świderska M. 2010, s. 33).  
 
W publikacjach, które wykorzystują "starsze" terminy, zamiast terminu nośników kosztów wykorzystywano termin „klucz rozliczeniowy”. Warto jednak zauważyć, że w odróżnieniu od terminu '''„nośnik kosztów” w terminie „klucz rozliczeniowy”''' nie przywiązywano tak znaczącej uwagi do zachowania odpowiedniego i właściwego związku przyczynowo-skutkowego w przyporządkowaniu kosztów pomiędzy obiektami (K. Świderska, P. Warowny, Świderska M. 2010, s. 33).
 
Najczęściej wykorzystywanym nośnikiem kosztów, który służy do rozliczania kosztów (szczególnie kosztów wynagrodzeń) na działania i konkretnych pacjentów '''jest czas pracy'''. Informacje odnośnie czasu pracy lekarzy można uzyskać np. na bazie analizy planów pracy, rozmów z lekarzami oraz obserwacji (M. Kludacz 2014, s. 46).


==Rodzaje nośników kosztów==
==Rodzaje nośników kosztów==
'''Za nośnik kosztów możemy przyjąć zleceni'''a, partie produkcyjne, pojedyncze wyroby lub grupy wyrobów. Fundamentalna rolę w rachunku kosztów na nośniki odgrywa kalkulacja, której zadaniem i celem jest wskazanie wartości jednostkowego kosztu wytworzenia przedmiotu kalkulacji wraz ze wskazaniem jego elementów składowych (E. Kaczmar, J. Matuszek, D. Więcek 2018, s. 90).
Możemy wyróżnić dwa podstawowe i główne rodzaje nośników kosztów, tj.
Możemy wyróżnić dwa podstawowe i główne rodzaje nośników kosztów, tj.
* '''Nośnik kosztów zasobów''', określany jest jako czynnik podziału kosztów zasobów, czyli miara ilości zasobów, które wykorzystywane są przez działania. Nośniki zasobów pełnią rolę kluczy rozliczeniowych kosztów zużycia i wykorzystania zasobów, za pomocą których dokonywać można alokacji kosztów zaangażowania wybranych zasobów pomiędzy poszczególne działania. W praktyce oznacza to stworzenie macierzy „zasoby - działania”, która umożliwia na bazie wskazanych miar przypisać zasoby do działań, na podstawie ich procentowego zużycia przez poszczególne, wyróżnione w modelu, działania (A. Nóżka 2007, s.359).
* '''Nośniki kosztów działań''' jest to łącznik pomiędzy działaniami a obiektem kosztów, który nazywany jest także kluczem rozliczeniowym II stopnia. Jest miarą częstotliwości i wielkości zapotrzebowania na działania, jakie generują obiekty kosztów. Każdemu działaniu jest przypisany jego unikalny nośnik (A. Skarżyńska 2012, s. 51)..


* '''Nośnik kosztów zasobów''' (nośnik zasobów), rozumiany jako czynnik podziału kosztów zasobów, czyli miara ilości zasobów wykorzystywanych przez działania. Nośniki zasobów pełnią rolę kluczy rozliczeniowych kosztów zużycia i wykorzystania zasobów, za pomocą których dokonuje się alokacji kosztów zaangażowania poszczególnych zasobów między poszczególne działania. W praktyce oznacza to budowę macierzy „zasoby - działania”, która pozwala na podstawie wskazanych miar przypisać zasoby do działań, według ich procentowego zużycia przez poszczególne, wyróżnione w modelu, działania.
Identyfikując nośnik kosztów działań należy pamiętać by spełnione zostały wymienione poniżej warunku warunki:
* '''Nośniki kosztów działań''' nośnik kosztów działań – łącznik między działaniami a obiektem kosztów,
* nośnikiem kosztów danego działania powinna być wielkość w największym stopniu skorelowana z jego kosztami,
nazywany również kluczem rozliczeniowym II stopnia; jest miarą częstotliwości i wielkości zapotrzebowania na działania, jakie generują obiekty kosztów. Każdemu działaniu odpowiada jego unikalny nośnik. Nośnikiem kosztów danego działania powinna być wielkość najsilniej skorelowana z jego kosztami, która powinna: wyrażać stopień zapotrzebowania konkretnego obiektu kosztów na dane działanie, odzwierciedlać przyczynę powstawania kosztów, być zrozumiała i łatwa do zmierzenia (A. Skarżyńska 2012, s. 51).
* nośnik kosztów działań powinien określać stopień zapotrzebowania wybranego obiektu kosztów (produktu) na dane działanie,
 
* nośnik kosztów działań powinien wyjaśniać powód i przyczynę pojawienia się kosztów,
Identyfikując nośnik kosztów działań należy pamiętać by spełnione zostały następujące warunku warunki:
* nośnik kosztów działań powinien być zrozumiały i relatywnie prosty do zmierzenia (K. Dziadek 2010, s.283)
* nośnikiem kosztów danego działania powinna być wielkość najsilniej skorelowana z jego kosztami,
* nośnik kosztów działań powinien wyrażać stopień zapotrzebowania konkretnego obiektu kosztów (produktu) na dane działanie,
* nośnik kosztów działań powinien wyjaśniać przyczynę powstawania kosztów,
* nośnik kosztów działań powinien być zrozumiały i łatwy do zmierzenia.
 
Dobór nośnika ma kluczowe znaczenie dla prawidłowości rozliczania kosztów. Większą dokładność i wiarygodność charakteryzują się kalkulacje oparte na ewidencji analitycznej oraz bezpośrednim odwołaniu na obiekty kosztowe. Im większy udział kosztów wyznaczanych z wykorzystaniem kluczy podziału, tym mniejsza dokładność i wiarygodność modelu oraz większe zniekształcenie wyliczonego jednostkowego kosztu wytwarzania wyrobu (E. Milewska 2016, s. 40).


==Dobór właściwego nośnika kosztów==
==Dobór właściwego nośnika kosztów==
Przy wyborze właściwego nośnika kosztów działań pomocna jest klasyfikacja zidentyfikowanych działań, pozwalająca wyodrębnić działania dotyczące jednostki produktu, partii produktów, rodzajów produktów i całego przedsiębiorstwa (R. Piechota 2005, s. 33).
Przy wyborze właściwego nośnika kosztów działań pomocna jest klasyfikacja zidentyfikowanych działań, która pozwala wyodrębnić działania, które dotyczą jednostki produktu, partii produktów, rodzajów produktów i całej organizacji (R. Piechota 2005, s. 33).


Dobór właściwego nośnika kosztów ma kluczowy znaczenie dla prawidłowości rozliczania kosztów. Dlatego też warto zastanowić się nad metodologią jego doboru. Dwa istotne dla prawidłowości wyboru czynniki to ilość i trafność nośników zastosowanych w procesach kalkulacyjnych. Liczba nośników zależna będzie przede wszystkim od struktury kosztów. Niewątpliwie największą dokładnością i wiarygodnością charakteryzują się kalkulacje oparte na ewidencji analitycznej i bezpośrednim odnoszeniu kosztów na obiekty kosztowe. Im więcej kosztów rozlicza się w sposób pośredni, stosując do tego procedury upraszczające, tym mniejsza dokładność modelu i wiarygodność informacji.
Warto zastanowić się nad metodologią doboru nośnika kosztów. Dwa bardzo ważne dla prawidłowości wyboru czynniki '''to ilość i trafność nośników''', które zastosowane zostały w procesach kalkulacyjnych. Liczba nośników zależna będzie w głównej mierze od struktury kosztów. Dobór nośnika ma fundamentalne znaczenie dla poprawności rozliczania kosztów. Większą '''dokładność i wiarygodność''' cechują się kalkulacje, które są oparte na ewidencji analitycznej, jak również bezpośrednim odwołaniu na obiekty kosztowe. Im większy udział kosztów, które '''wyznaczane są z wykorzystaniem kluczy podziału''', tym relatywnie mniejsza dokładność i wiarygodność modelu, jak również większe zniekształcenie wyliczonego jednostkowego kosztu wytwarzania wyrobu (E. Milewska 2016, s. 40).


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Piechota R. (2005). ''Projektowanie rachunku kosztów działań'', Difin, Warszawa.
* Dziadek K. (2010). [http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ekon-element-000171310003 ''Wybrane problemy wdrażania rachunku kosztów ABC w przedsiębiorstwach''], "Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej", nr 14.
* Kludacz M. (2014). [https://bazekon.uek.krakow.pl/en/rekord/171288305 ''Koncepcja kalkulacji kosztów leczenia pacjenta na przykładzie brytyjskich szpitali''], "Przegląd Organizacji", nr 5.
* Kaczmar E., Matuszek J., Więcek D. (2018), [http://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-dfcd58ad-8636-4726-a5bb-a396554ffd22 ''Model kalkulacji kosztów własnych wyrobów w warunkach zróżnicowanej wielkości produkcji''], "Zeszyty Naukowe Wydziału Elektroniki i Informatyki Politechniki Koszalińskiej", nr 13.
* Milewska E. (2016). [http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.baztech-61d5a250-50ae-41f9-9e64-6b91575d0760 ''Wykorzystanie narzędzi informatycznych wspomagających kalkulację jednostkowego kosztu wytworzenia w rozliczeniu kosztów logistycznych''], " Logistyka", nr 6.
* Nóżka A. (2007). [https://bazhum.muzhp.pl/media//files/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_H_Oeconomia/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_H_Oeconomia-r2007-t41/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_H_Oeconomia-r2007-t41-s357-367/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_H_Oeconomia-r2007-t41-s357-367.pdf ''Rozwój rachunku kosztów działań''], "Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska", nr 41.
* Piechota R. (2005). ''Projektowanie rachunku kosztów działań'', Difin, Warszawa.
* Sobańska I. (red.) (2009). [https://eki.pl/index.php?page=34&br1=60000&detailed=BEC456& ''Rachunek kosztów. Podejście operacyjne i strategiczne''], C.H. Beck, Warszawa.
* Skarżyńska A. (2012). [http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ekon-element-000171213089 ''Rachunek kosztów działań - nowe spojrzenie''], "Zagadnienia Ekonomiki Rolnej", nr 3.
* Świderska K., Warowny P., Świderska M. (2010). [https://ztr.skwp.pl/api/files/view/64741.pdf ''Obiekt kosztów w rachunkowości''], "Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości", t. 87.


{{a|Angelika Kowalik}}.
{{a|Angelika Kowalik}}
[[Kategoria:Ekonomia]].
[[Kategoria:Rachunkowość]]

Wersja z 19:17, 21 sty 2023

Nośnik kosztów
Polecane artykuły

Nośnik kosztów to czynnik, który mając wpływ na zmianę sumy kosztów obiektu (działania) determinuję również zmianę kosztów całkowitych. Niniejszym pojęciem określane są także czynniki, które kształtują relacje wzajemnego zużycia zasobów poprzez wybrane przedmioty kalkulacji (produkty, obiekty inwestycyjne, kanały dystrybucji), które wyrażone są w konkretnej jednostce miary. Termin nośnik oznacza przenoszenie i rozdzielanie zużytych zasobów na przedmioty kalkulacji. Dopuszczalna i możliwa jest sytuacja, w której przedmiot kalkulacji, który uczestniczy w dalszych obliczeniach staje się nośnikiem. Ta sytuacja jest możliwa do zaistnienia, gdy pierwotnym efektem wyliczeń jest koszt wytworzenia półproduktu, który wchodzi w skład wyrobu gotowego, który podlega wyliczeniu kosztów w następnym etapie (E. Milewska 2016, s. 40).

Nośnik kosztów to taki czynnik, który bezpośrednio wpływa na poziom kosztów, tzn. zmiana poziomu nośnika kosztów jest powodem zmiany w poziomie kosztów wybranego obiektu (na przykład zmiana liczby maszynogodzin na wydziale mechanicznym spowoduje wzrost kosztów remontów i konserwacji maszyn i urządzeń na tym wydziale) (Sobańska i in., 2009, s. 140).

Nośnik kosztów to parametr, który daje możliwość przyporządkowania kosztów prostych do obiektów kosztów, jak również przyporządkowanie kosztów jednych obiektów do innych obiektów (K. Świderska, P. Warowny, Świderska M. 2010, s. 33).

W publikacjach, które wykorzystują "starsze" terminy, zamiast terminu nośników kosztów wykorzystywano termin „klucz rozliczeniowy”. Warto jednak zauważyć, że w odróżnieniu od terminu „nośnik kosztów” w terminie „klucz rozliczeniowy” nie przywiązywano tak znaczącej uwagi do zachowania odpowiedniego i właściwego związku przyczynowo-skutkowego w przyporządkowaniu kosztów pomiędzy obiektami (K. Świderska, P. Warowny, Świderska M. 2010, s. 33).

Najczęściej wykorzystywanym nośnikiem kosztów, który służy do rozliczania kosztów (szczególnie kosztów wynagrodzeń) na działania i konkretnych pacjentów jest czas pracy. Informacje odnośnie czasu pracy lekarzy można uzyskać np. na bazie analizy planów pracy, rozmów z lekarzami oraz obserwacji (M. Kludacz 2014, s. 46).

Rodzaje nośników kosztów

Za nośnik kosztów możemy przyjąć zlecenia, partie produkcyjne, pojedyncze wyroby lub grupy wyrobów. Fundamentalna rolę w rachunku kosztów na nośniki odgrywa kalkulacja, której zadaniem i celem jest wskazanie wartości jednostkowego kosztu wytworzenia przedmiotu kalkulacji wraz ze wskazaniem jego elementów składowych (E. Kaczmar, J. Matuszek, D. Więcek 2018, s. 90).

Możemy wyróżnić dwa podstawowe i główne rodzaje nośników kosztów, tj.

  • Nośnik kosztów zasobów, określany jest jako czynnik podziału kosztów zasobów, czyli miara ilości zasobów, które wykorzystywane są przez działania. Nośniki zasobów pełnią rolę kluczy rozliczeniowych kosztów zużycia i wykorzystania zasobów, za pomocą których dokonywać można alokacji kosztów zaangażowania wybranych zasobów pomiędzy poszczególne działania. W praktyce oznacza to stworzenie macierzy „zasoby - działania”, która umożliwia na bazie wskazanych miar przypisać zasoby do działań, na podstawie ich procentowego zużycia przez poszczególne, wyróżnione w modelu, działania (A. Nóżka 2007, s.359).
  • Nośniki kosztów działań jest to łącznik pomiędzy działaniami a obiektem kosztów, który nazywany jest także kluczem rozliczeniowym II stopnia. Jest miarą częstotliwości i wielkości zapotrzebowania na działania, jakie generują obiekty kosztów. Każdemu działaniu jest przypisany jego unikalny nośnik (A. Skarżyńska 2012, s. 51)..

Identyfikując nośnik kosztów działań należy pamiętać by spełnione zostały wymienione poniżej warunku warunki:

  • nośnikiem kosztów danego działania powinna być wielkość w największym stopniu skorelowana z jego kosztami,
  • nośnik kosztów działań powinien określać stopień zapotrzebowania wybranego obiektu kosztów (produktu) na dane działanie,
  • nośnik kosztów działań powinien wyjaśniać powód i przyczynę pojawienia się kosztów,
  • nośnik kosztów działań powinien być zrozumiały i relatywnie prosty do zmierzenia (K. Dziadek 2010, s.283)

Dobór właściwego nośnika kosztów

Przy wyborze właściwego nośnika kosztów działań pomocna jest klasyfikacja zidentyfikowanych działań, która pozwala wyodrębnić działania, które dotyczą jednostki produktu, partii produktów, rodzajów produktów i całej organizacji (R. Piechota 2005, s. 33).

Warto zastanowić się nad metodologią doboru nośnika kosztów. Dwa bardzo ważne dla prawidłowości wyboru czynniki to ilość i trafność nośników, które zastosowane zostały w procesach kalkulacyjnych. Liczba nośników zależna będzie w głównej mierze od struktury kosztów. Dobór nośnika ma fundamentalne znaczenie dla poprawności rozliczania kosztów. Większą dokładność i wiarygodność cechują się kalkulacje, które są oparte na ewidencji analitycznej, jak również bezpośrednim odwołaniu na obiekty kosztowe. Im większy udział kosztów, które wyznaczane są z wykorzystaniem kluczy podziału, tym relatywnie mniejsza dokładność i wiarygodność modelu, jak również większe zniekształcenie wyliczonego jednostkowego kosztu wytwarzania wyrobu (E. Milewska 2016, s. 40).

Bibliografia

Autor: Angelika Kowalik