Mikrofinanse

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 06:55, 20 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Mikrofinanse
Polecane artykuły


Mikrofinanse są instrumentami oferującymi podstawowe usługi finansowe, jak pożyczka, osobom o niskich dochodach, często narażonych na wykluczenie społeczne.

Ideą mikrofinansowania jest zagwarantowanie podmiotowi charakteryzującemu się niskimi dochodami usług finansowych takich jak pożyczka, bez wymogu fizycznego zabezpieczenia. Celem jest umożliwienie poprawy stanu materialnego w głównej mierze poprzez środki na rozpoczęcie własnej działalności i samozatrudnienie.

W przeciągu ostatnich dwóch dekad mikrofinanse stały się jednym z najbardziej efektywnych sposobów pobudzania rozwoju ekonomicznego i społecznego zarówno w krajach biednych jak i rozwijających się. Na pojęcie "mikrofinansów" składają się różne narzędzia ekonomiczne. Najbardziej powszechnie stosowanym jest mikrokredyt.

Mikrokredyt

Jest to niewielka pożyczka skierowana głównie do osób o niskich dochodach w celu pobudzenia ich do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej, lub pomocy w kontynuowaniu już istniejącej. Dla wielu krajów celem mikrokredytów jest emancypacja kobiet i wciągnięcie ich do aktywnego udziału w gospodarowaniu.

Ważną cechą mikrokredytu jest również jego komercyjność. Pomimo iż jest narzędziem ograniczającym biedę, tak naprawdę nie jest działaniem stricte charytatywnym. Ze względu na wielkość pożyczek jak i ryzyko które ponosi kredytodawca, oprocentowanie pożyczek zdarza się być wyższe niż standardowego kredytu w banku komercyjnym.

Instytucje mikrofinansujące

Pomimo społecznego wymiaru działań instytucje mikrofinansujące są zazwyczaj organizacjami pozarządowymi, występują jednak również banki mikrofinansowe, organizacje międzynarodowe zajmujące się pomocą dla biednych regionów świata jak i organizacje rządowe. Główną dewizą mikrofinansów jest uznanie stwierdzenia, iż brak dostępu do kredytów (czy też innych usług finansowych) jest głównym powodem braku możliwości rozwoju osób ubogich nie posiadających stałego źródła dochodu.


Główną cechą podmiotu mikrofinansującego jest jego skonsolidowanie działań głównie na szczeblu lokalnym i decentralizacja zarządzania i decyzji kredytowych tak aby jak najlepiej dopasować się do potrzeb lokalnej społeczności.

Usługi mikrofinansowe takie jak pożyczka, różnią się od swoich odpowiedników świadczonych przez instytucje komercyjne (jak banki) zarówno pod względem wielkości zaciąganego kredytu, jak i również zabezpieczenia. W świecie mikrofinansów nie występuje one w tradycyjnej formie. Najczęściej spotykaną metodą jest poręczenie zapewniane w ramach danej grupy pożyczkobiorców. Członkowie są zbiorowo odpowiedzialni za działalność całej grupy, co wyzwala dodatkowo wzajemną pomoc, jak i również kontrolę. Główna siła mikrokredytowania leży właśnie w niewielkiej kwocie pożyczanej na stosunkowo krótki okres.

Bibliografia

  • Beatriz Armendariz de Aghion, Jonathan Morduch "Ekonomia Mikrofinansów", Wydawnictwo Anwero, Gdańsk 2009
  • Muhamed Yunus "Banker to the Poor: Micro-Lending and the Battle Against World Poverty", Public Affairs 2003

Autor: Bartłomiej Trzyna