Metoda praw własności

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:42, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Metoda praw własności
Polecane artykuły


Metoda praw własności jest stosowana w przypadku sprawowania współkontroli nad jednostką współzależną będącą spółką handlową oraz wyceniając udziały w jednostce stowarzyszonej. Jednostką stowarzyszoną jest spółka handlowa, na którą znaczący inwestor (spółka handlowa, która posiada co najmniej 20% głosów w organie stanowiącym) wywiera znaczący wpływ (zdolność do wpływania na politykę finansową i operacyjną innej jednostki, ale nie będącą kontrolą lub współkontrolą). Jest to taka metoda rozliczania, według której inwestycja jest początkowo ujmowana według ceny nabycia, a następnie po dniu nabycia jej wartość jest korygowana odpowiednio o zmianę udziału inwestora w aktywach netto jednostki, w której dokonał inwestycji. Zysk lub strata inwestora obejmuje udział inwestora w zysku lub stracie jednostki, w której dokonał inwestycji,

Zasady stosowania

Na świecie istnieje kilka nazw metody praw własności. Jedną z nich jest "metodą konsolidacji liniowej” (on-line consolidation), a więc jest to przeciwieństwo do konsolidacji pełnej "pozycja po pozycji” lub line-by-line. W tej metodzie wyodrębnia się w skonsolidowanym bilansie, w pozycji aktywa trwałe, "Udziały w jednostkach podporządkowanych wyceniane metodą praw własności". Wartość tych udziałów stanowi cena nabycia skorygowana o różnicę między tą ceną nabycia udziałów a wartością udziałów w kapitale własnym tych jednostek. Tą cenę nabycia powiększa (pomniejsza) się o przypadające na rzecz jednostki dominującej lub innej jednostki grupy kapitałowej zwiększenia (zmniejszenia) kapitału własnego tej jednostki podporządkowanej, jakie nastąpiły od momentu początkowej wyceny do dnia bilansowego (w tym zmniejszenia z tytułu rozliczeń z właścicielami). Jeżeli różnica, pomiędzy ceną nabycia udziałów, a wartością udziałów w kapitale własnym, jest dodatnia, to wykazujemy "Wartość firmy?, w przeciwnym wypadku, a więc ujemnej różnicy, wykazujemy "Ujemną wartość firmy". Istotą tej metody jest zwiększenie lub zmniejszenie wartości inwestycji odpowiednio do wyniku finansowego wygospodarowanego przez jednostkę, w którą inwestujemy oraz do zmian w jej aktywach netto. Wartość tych zmian wynika z:

  • procentu własności do aktywów netto jednostki,
  • wartości zysku (straty) jednostki, w którą inwestujemy i innych zmian w jej aktywach netto,
  • decyzji tej jednostki w sprawie podziału wyniku finansowego.

Podsumowując, jeżeli aktywa netto jednostki, którą wyceniamy tą metodą wzrosną (zmaleją), to jednostka dokonująca skonsolidowanej wyceny podwyższy (obniży) wartość lokaty o odpowiedni do praw własności udział w tym wzroście (spadku).(Belok D. 2009. Str 14-22)

Strona Wn (zwiększająca)

Po stronie Wn (zwiększającej) wartość udziałów zawiera się:

  • nabyte udziały (pierwotnie wycenione w cenie nabycia i pomniejszone o wartość firmy z konsolidacji lub powiększone o ujemną wartość firmy),
  • każdorazowe podwyższenie kapitału w wyniku objęcia dodatkowych udziałów. Jeżeli także i tutaj występuje dodatnia lub ujemna wartość firmy, cenę nabycia udziałów należy pomniejszyć lub powiększyć o wykazane różnice,
  • udział w zysku finansowym podmiotu podległego, jaki przypada podmiotowi dominującemu lub znaczącemu inwestorowi. Udział w wyniku należy pomniejszyć o część zysków zrealizowanych pomiędzy jednostkami powiązanymi, jakie przypadają na podmiot dominujący (znaczącego inwestora). Przeciwstawna do udziału w wyniku finansowym jest adekwatna pozycja w rachunku zysków i strat,
  • udział w aktualizacji majątku trwałego lub z innych tytułów zwiększających kapitał własny podmiotu stowarzyszonego.(Dr Helin A. 2009)

Strona Ma (zmniejszająca)

Po stronie Ma (zmniejszającej) wartość udziałów należy ująć:

  • każdorazowe obniżenie lub umorzenie kapitałów z odpowiednią korektą wartości firmy,
  • sprzedaż całości lub części udziałów z odpowiednią korektą wartości firmy,
  • udział w stracie finansowej poniesionej przez podmiot stowarzyszony, przeciwstawna jest tutaj adekwatna pozycja w rachunku zysków i strat,
  • wypłatę dywidendy przez podmiot stowarzyszony,
  • inne korekty dokonane na kapitałach własnych podmiotu stowarzyszonego, np. różnice powstałe przy wkładach aportem. (Dr Helin A. 2009)

Bibliografia

  • Belok D (2009) Wycena inwestycji metodą praw własności, Wydawnictwo Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, str 14-22, Katowice
  • Dr Helin A (2009) "Ustawa o Rachunkowości 2009. Komentarz. Wydanie 4"], wydawnictwo Warszawa: C.H. Beck, Warszawa
  • Gmytrasiewicz M. Karmańska A. (2004) Rachunkowość finansowa, wyd. Difin, str. 698-706, Warszawa
  • Kalwat T. (2004) Konsolidacja sprawozdań finansowych metodą pełną. Poradnik praktyczny, wyd. Difin, str. 17-19, Warszawa
  • Remlein M. (2001) Sprawozdania finansowe grup kapitałowych - metody konsolidacji, wyd. Stowarzyszenie Księgowych, str. 25 "110, Warszawa
  • Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694)

Autor: Tomasz Pająk

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.