Metoda gordona
Metoda Gordona - opracowany przez Thomasa Gordona sposób komunikowania się z dzieckiem i innymi osobami, jak również modelowanie relacji i rozwiązywanie sporów niekonfliktowo. Narzędzie komunikacyjne odrzucające władze jako możliwość wpływania na dziecko, zamieniając ja na głębokie porozumienie.
„Wzrastanie i rozwój ucznia” to cele, pod którymi podpisują się obiema rękami wszyscy nauczyciele. Jednak metody nauczania prowadzą w rezultacie do tego, że uczniowie czują się beznadziejnie zależni, niedojrzali, dziecinni. Zamiast popierać rozwój odpowiedzialności nauczyciele stosują dyktat i kontrolę. Zamiast umacniać samodzielność, szkoły zwiększają zależność uczniów od nauczycieli, określając, czego, jak i kiedy powinni się uczyć, a także oczywiście zalecając, że powinni się uczyć bardzo dobrze[1].
Metoda zakłada, że powodzenie w długim i złożonym procesie wychowania umożliwia zaangażowanie rodziców i wychowawców we wspólne działania oparte na dobru dziecka. Metoda Gordona skłania do zmiany postawy dotyczącej porozumiewania się z innymi. Myślenia nie tylko w wariancie ja - ty lecz również my, zmieniając nasze podejście do komunikacji.
Pierwszy poziom tej metody ukierunkowuje nas na lepsze identyfikowanie potrzeb innych ludzi poprzez weryfikowanie ich postepowania, zamiast oceniania kogoś powierzchownie. Spojrzenia z innej perspektywy pozwala zrozumieć zachowanie drugiego człowiek. W konsekwencji dochodzimy do wniosku, że naganne zachowanie może być np. wynikiem braku umiejętności wyrażania własnych potrzeb i uczuć. Niekiedy ,,złe zachowanie ‘’ jest sposobem na zwrócenie uwagi i proszeniem o pomoc[2].
Drugi poziom metody Gordona koncentruje się na słuchaniu w taki sposób, aby móc własnymi słowami przedstawić to co usłyszeliśmy. Taka forma słuchania pomaga poradzić sobie z problemami. Ważne jest posiadanie umiejętności słuchania i wiedzy jak to osiągnąć[3]. Aktywne słuchanie cechuje się:
- koncentrowaniem uwagi
- utrzymywaniem kontaktu wzrokowego
- byciem otwartym na inny punkt widzenia
- powściągliwość w wyrażaniu swojego zdania
- empatyczności
- umiejętności zadawania pytań
- Pozycja na liście punktowanej
Trzeci poziom skupia się na wyrażaniu wprost własnych myśli, poglądów, wartości i przekonań, kiedy jest to odpowiednie, ,,językiem ja ‘. Taki sposób postępowania uczy asertywności, dzięki której budowanie relacji staje się łatwiejsze, a w momencie konfrontacji skłonić innych by zmienili nieakceptowalne zachowanie[4].
Czwarty poziom przekazuje wiedze na temat identyfikowania i definiowania konfliktu. Posiadanie takiego rozpoznania pomaga odnaleźć drogę do rozwiązania satysfakcjonującego dla obu stron. Na skutek tego zwracamy uwagę nie tylko na rozwiązanie, lecz również na potrzeby członków konfliktu[5].
Skuteczność tej metody zależy od zrozumienia istotnych założeń procesu wychowania:
- podopiecznego powinno się traktować jak partnera w komunikacji. Błędem jest częste zachowanie rodziców, którzy patrzą na swoje dziecko jak na kogoś nadzwyczajnego. Ograniczając komunikacje z dzieckiem do sztucznej, zamkniętej i ograniczonej, nierzadko jednostronnej.
- zachowanie dziecka ukształtowane się w czasie kontaktów z rodzicami i wychowawcami z uwzględnienie wszystkiego co wnoszą te relacje.
- dorośli musza opanować podstawowe reguły komunikacji między ludzkiej.
Metoda Gordona pozwala przygotować dziecko do wprowadzenia w dorosłe życie. Uczy wspierania w podejmowaniu własnych decyzji i braniu za nie odpowiedzialności. Stosowanie tej metody powinno się wprowadzić od najmłodszych lat, aby jak najwcześniej zaczęło dostrzegać uczucia i zachowanie osób w swoim otoczeniu. Pozwala wychować go na samodzielną jednostkę, gotową zmierzyć się z problemami życia codziennego i bezkonfliktowego rozwiązywania sporów.
''Owocne nauczanie zależy od wielu czynników, ale jeden jest najważniejszy – w jakim stopniu nauczycielowi uda się nawiązać z uczniem szczególny stosunek – coś w rodzaju łączności, więzi czy pomostu, jest to umiejętność nawiązania kontaktu[6].
Przypisy
- ↑ Gordon T., (1994)Wychowanie bez porażek w praktyce, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa , strona 20
- ↑ https://gordon.edu.pl/model_gordona
- ↑ https://gordon.edu.pl/model_gordona
- ↑ https://gordon.edu.pl/model_gordon,2021
- ↑ https://gordon.edu.pl/model_gordona,2021
- ↑ Gordon T.,(1994) Wychowanie bez porażek w praktyce, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa , strona 15
Bibliografia
- Gordon T., (2001)Jak żyć dobrze z ludźmi, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa,
- Gordon T., (1999)Wychowanie bez porażek czyli Trening Skutecznego Rodzica, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa,
- Gordon T., (1994)Wychowanie bez porażek w praktyce, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa, https://docer.pl/doc/n5n5c,
- https://gordon.edu.pl/model_gordona,(2021).\
- http://www.big-ben.edu.pl/edukacja/metoda-gordona/,(2021)
Autor: Róża Kaczor
