Metoda Sulzera

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 06:08, 20 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Metoda Sulzera
Polecane artykuły


Metody wartościowania pracy rozwijają się od co najmniej czasów sięgających pierwszej rewolucji przemysłowej. "Ich systematyzacją jednak zajęto się stosunkowo niedawno, bo dopiero w ostatnich dziesięcioleciach."[1]

Można określić tą metodę procesem analizy oraz oceny obiektywnej trudności konkretnych prac, tak aby ustalić ich hierarchię. Dla ocenienia pracy podstawowe znaczenia ma ocena wymogów związanych z pracą, służąca zaszeregowaniu, co umożliwia budowę taryfikatorów i tabel płac. Ocena efektów oraz osobistych cech i zalet danego pracownika ma charakter dopełniający, natomiast rzeczowa ocena wymagań pracy ma charakter obiektywny. Obiektywną trudność pracy można rozważać w ujęciu przedmiotowym, które akceptuje wielkość i strukturę oporu jaki musi pokonać przeciętny wykonawca pracy, oraz w ujęciu podmiotowym, na które składa się ogół wymagań fizycznych i umysłowych jaki określony rodzaj pracy stawia wykonawcy.

Przy założeniu zastosowania analitycznej albo analityczno-punktowej metody oceny, możemy przyjąć, iż wartościowanie pracy może spełniać następujące funkcje:

  • motywacyjną, inaczej płacową,
  • personalną,
  • organizacyjną,
  • psychospołeczną.

"Wartościowanie pracy umożliwia w miarę obiektywną ocenę wymagań pracy, a tym samym spełnianie motywacyjnej funkcji wynagrodzeń"[2]. Proces ten dotyczy wymagań pracy oraz pomaga utrzymać logiczne związki między określonymi pracami. Jeżeli dysponujemy wiedzą na temat wymagań kwalifikacyjnych, możemy prowadzić właściwą politykę kształcenia personelu, jak również planować zatrudnienie.

Proces wartościowania spełnia szczególną rolę, ponieważ jest na pograniczu dwóch głównych funkcji zarządzania, a mianowicie: funkcji organizowania i funkcji motywowania.

Możemy wyróżnić cztery podstawowe techniki wartościowania pracy:

  • rangowanie,
  • klasyfikowanie,
  • techniki analityczno - punktowe,
  • porównywania czynników.

Innym podziałem wartościowania pracy jest klasyfikacja na: metodę sumaryczną i metodę analityczną. Wśród metod sumarycznych na uwagę zasługuje metoda sumaryczno-porównawcza, która polega na wybraniu pracy najprostszej bądź najbardziej typowej dla danego przedsiębiorstwa oraz metoda porównań parami, polegająca na tym, że każdą z rozpatrywanych prac porównuje się ze wszystkimi pozostałymi.

Zachowanie człowieka jest procesem opartym na ciągłych relacjach z otoczeniem, gdzie duże znaczenia ma środowisko społeczne." Jednostka nawiązuje stosunki społeczne przez pełnienie ról narzuconych lub przyjętych dobrowolnie."3 Pracownik jest podmiotem zdolnym do zajmowania określonego stanowiska oraz może wykonywać powierzone mu zadania.

Metoda wartościowania pracy Sulzera w praktyce jest stosowana bardzo rzadko. W chwili jej powstawania metodologia wartościowania pracy była mniej rozwinięta niż obecnie. Dlatego też zawiera ona wówczas kilka istotnych nowości, takich jak min. wprowadzenie stopni oceny dla kryteriów elementarnych. Metodę tę można określić jako przykład jednej z pierwszych uniwersalnych metod analityczno-punktowych.

Bibliografia

  • Martyniak Z. "metody organizowania pracy", PWE, Warszawa 1996
  • Jasiński z. "Zarządzanie pracą", Agencja Wydawnicza "PLACET", Warszawa 1999
  • Kurnala J. " Teoria organizacji i zarządzania", PWE, 1979 Warszawa

Autor: Ewa Jasieczko

  1. Martyniak Z. "metody organizowania pracy", PWE, Warszawa 1996, s. 199
  2. Jasiński z. "Zarządzanie pracą", Agencja Wydawnicza "PLACET", Warszawa 1999, s. 112