Metoda Hagnera-Wenga

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:41, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Metoda Hagnera-Wenga
Polecane artykuły


Jest to metoda porównawcza, którą opracowali zachodnio-niemieccy autorzy Hagner i Weng na początku lat pięćdziesiątych i później spopularyzowaną metodę analityczno- rangową wartościowania pracy.(J.Kordaszewski,"Kwalifikowanie pracy robotników przemysłowych", PGW Warszawa 1960)

U podstaw koncepcji tej metody leży założenie iż wartościowanie pracy powinno objąć wszelkie rodzaje prac w rozmaitych dziedzinach gospodarowania. Koncepcja Hagnera i Wenga oddziela wartościowanie od taryfowania.Postępowanie przy tej metodzie przebiega według etapów charakterystycznych dla wszystkich metod analitycznych wartościowania pracy, a mianowicie: (Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997)

  1. Przygotowanie opisów pracy
  2. Ocena punktowa poszczególnych rodzajów prac uwzględniającą określony układ kryteriów oceny i przyjetej skali ocen
  3. Przedstawienie wyników wartościowania w postaci odpowiednich szeregów rangowych

(Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997) Elementem centralnym, każdej metody analitycznej jest układ kryteriów oceny (schemat kwalifikacyjny), który zawiera zazwyczaj szereg kryteriów syntetycznych, rozkładanych w razie potrzeby na kryteria cząstkowe (elementarne).

Układ kryteriów oceny stopnia trudności pracy

Metoda opiera sięna schemacie wartościowania obejmującym następujące kryteria

  1. Umiejętności zawodowe i doświadczenie
  2. Zręczność
  3. Odpowiedzialność
    • Odp.za środki pracy i produkty
    • Odp.za bezpieczeństwo innych osób
    • Odpowiedzialność za przebieg pracy
  4. Wysiłek
    • Wysiłek mięśni
    • Wysiłek zmysłów i nerwów
    • Wysiłek zastanowienia
  5. Warunki środowiska pracy
    • Zbyt niska/wysoka temp.powietrza
    • Woda, wilgotność, kwasy, pary
    • Brud, deszcz, olej, kurz
    • Gaz
    • Hałas i wstrząsy
    • Natężenie oświetlenia
    • Niebezpieczeństwo zaziębienia
    • Niebezpieczeństwo wypadku

Każde z wymienionych wyżej niepodzielnych kryteriów (1 i 2) oraz każde z kryteriów cząstkowych (3.1.- 3.3., 4.1 - 4.3., 5.1 - 5.8) ma skalę oceny punktowej od 0 do 100 pkt. W tej sytuacji szczególnie preferowanesą przez Hagnera i Wenga warunki pracy, dla których maksymalna, teoretycznie możliwa ocena punktowa wynosi 800 pkt., czyli 50% łącznej maksymalnej oceny punktowej.(Z.Martyniak,"Metodologia wartosciowania pracy"Antykwa, Kluczbork,1998)

Bibliografia

  • J.Kordaszewski,"Kwalifikowanie pracy robotników przemysłowych", PGW Warszawa 1960
  • Z.Martyniak,"Metodologia wartosciowania pracy"Antykwa, Kluczbork,1998
  • Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997

Autor: Marian Krzywoń