Metoda Crawforda

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:41, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Metoda Crawforda
Polecane artykuły


Podstawą tej metody jest jasne sformułowanie problemu lub pytania, a następnie przekazanie go uczestnikom badania, którzy zapisują swoje odpowiedzi albo komentarze na kartkach. Proces ten powtarzany jest dziesięciokrotnie, przy wykorzystaniu tego samego pytania aby zebrać wszystkie informacje dotyczące danego tematu. Na początku można zaobserwować daleko idące podobieństwo, lecz z upływem czasu dostrzegane są zagadnienia oraz rodzaje ryzyka. Nieraz stosuje się liczbę powtórzeń, równą pięć, ponieważ członkom zespołu ciężko jest udzielić odpowiedzi na każde postawione pytanie. Metoda ta stosowana jest wówczas gdy mamy do czynienia z potencjalnymi uczestnikami badania, którzy niechętnie wygłaszają swoje poglądy podczas grupowych spotkań. Jest ona również wykorzystywana wówczas gdy potrzebujemy zgromadzić dużą ilość informacji.

W metodzie Crawforda możemy wyróżnić 6 etapów:

  • zebranie uczestników rozumiejących zagadnienie będące przedmiotem badania (konieczna znajomość przez uczestników problemu),
  • identyfikacja podstawowych przyczyn realizacji procesu (poznanie przez uczestników przyczyny badania),
  • rozdanie kartek,
  • wyjaśnienie procesu (zaznajomienie uczestników z przebiegiem badania),
  • rozpoczęcie procesu i przeprowadzenie kolejnych jego cykli,
  • zebranie i posortowanie informacji,

Rezultaty metody Crawforda wykorzystywane są przy określaniu wstępnej listy zdarzeń ryzyka związanych z projektem lub możliwych metod reagowania na ryzyko projektu. Atutem tej metody są niskie koszty jej realizacji jak i również czas. Jest ona bardzo łatwa do przeprowadzenia w czasie dowolnego innego spotkania gromadzącego pracowników zajmujących się realizacją projektu. Metoda Crawforda pozwala na szybkie gromadzenie dużych ilości informacji, które w innych sytuacjach pozostały by nie zauważone.

Patrz także: Heurystyka

Bibliografia

Autor: Monika Gazda