Marketing partyzancki

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 09:37, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Marketing partyzancki
Polecane artykuły


Marketing partyzancki (ang. guerilla marketing) - forma marketingu zbliżona do marketingu wirusowego, polegająca na promowaniu dóbr i usług za pomocą niekonwencjonalnych technik, w zależności od grupy docelowej, jak np. napisy sprayem na murach prezentujące daną markę czy vlepki.

Jest to taktyka marketingowa wykorzystująca niekonwencjonalne, mające przykuć uwagę środki, jak również niekonwencjonalne treści, do uzyskania konwencjonalnych efektów, dzięki czemu umożliwiają małym firmom konkurowanie z dużymi korporacjami. Marketing partyzancki jest formą marketingu, która jest bardzo zbliżona do marketingu wirusowego. Polega na promowaniu dóbr i usług za pomocą niekonwencjonalnych technik, w zależności od grupy docelowej. Ten rodzaj marketingu charakteryzują minimalne nakłady na inwestycje, bazując na tanich środkach. Dodatkowo bombarduje on odbiorcę, nawet, jeżeli ten unika kontaktu z tradycyjnymi środkami komunikacji. Informacja o produkcie czy usłudze, może dalej rozchodzić się w postaci plotki oraz dalszych przekazów informacji drogami niekonwencjonalnymi. Przykładem mogą tu być nadruki logo firmy na koszulkach noszonych przez znane osoby. (M. R. Solomon 2003, s. 175 - 178)

Marketing Partyzancki powinien być oparty głównie na psychologii, a jego najważniejsze inwestycje to czas, energia oraz wyobraźnia. Jest stosunkowo tanią metodą, jednak wymagającą dużego zaangażowania autorów. Marketing ten skupia się bardziej na dużej ilości transakcji z już istniejącymi klientami niż na pozyskiwaniu nowych klientów. ponadto koncentruje się na współpracy z innymi branżami i przedsiębiorstwami odkładając konkurencje na dalszy plan. Specjaliści od Guerilla Marketing wykorzystują w kampaniach reklamowych najnowsze technologie oraz zróżnicowane metody marketingowe. (J. C. Levinson 1999, s. 24)

W tej technice stosuje się zarówno niekonwencjonalne, mające przykuć uwagę środki, jak również niekonwencjonalne treści, np. widok krwi, drastycznych scen itp. Przede wszystkim jednak technika ta bazuje na tanich środkach. Dodatkowo daje ona taki efekt, że odbiorca infekowany jest memami nawet unikając kontaktu z tradycyjnymi nośnikami reklam. Informacja o produkcie czy usłudze, podobnie jak w marketingu wirusowym, może dalej rozchodzić się w postaci plotki oraz dalszych przekazów informacji drogami niekonwencjonalnymi.

Przykładowymi markami w Polsce, do promocji których używano marketingu partyzanckiego są lub były Heyah, Frugo czy Opycha. W podobny sposób także metoda ta używana jest w marketingu politycznym.

Techniki marketingu partyzanckiego

  • Teaser release- zwiastun, reklama z niewielką ilością informacji o produkcie. Niedobór informacji prowadzi do zaciekawienia wśród konsumentów i w efekcie do większego zainteresowania danym produktem. Teaser release z założenia zawiera minimalne ilości informacji i tekstu, w związku z czym głównie występuje w postaci graficznej.
  • Flash-mob- akcja, w której bierze udział pewne zgromadzenie ludzi i odbywa się w miejscach publicznych. Celem takiego działania jest stworzenie krótkiego i zaskakującego otoczenie pokazu, które zostanie wypromowane przez obserwatorów wydarzenia.
  • Early birds-skierowane do pierwszych konsumentów, którym oferowane są dodatkowe korzyści za skorzystanie z oferty w określonym czasu.
  • Gry miejskie- angażując klientów i wywołując u nich pozytywne emocje technika ta umacnia pozytywny wizerunek firmy oraz wpływa na zwiększenie sprzedaży. Uczestnicy otrzymują zadania do wykonania w obrębie danego miejsca, które jest pewnego rodzaju planszą do gry.
  • Lifestyle insert- reklamy wywołujące emocje i wspomnienia wśród konsumentów, poprzez pokazanie obecności danej marki w życiu codziennym.
  • Ambient events- wykorzystanie niestandardowych form promocji w przestrzeni miejskiej.
  • Marketing wirusowy- działania tworzące sytuacje, w których konsumenci sami będą rozsyłać informacje o produkcie. (J. Wyrwisz 2012, s. 127-128)

Zastosowania

Metoda ta jest szczególnie przydatna przy promowaniu postaw i stylów bycia oraz produktów z nimi związanych wśród grup odpornych na tradycyjne formy reklamy. Potrafi też wykreować dodatkową wartość produktu, tworząc z niego produkt symboliczny (będący nośnikiem wartości) i symbol statusu. Jest przy tym stosunkowo tania i możliwa do stosowania w bardzo małej skali.

Z drugiej jednak strony wymaga dużego zaangażowania autorów. Źle znoszą ją też odbiorcy konserwatywni.

Bibliografia

  • Ehrlich A., Levinson J.C. (1998).Marketing partyzancki, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne,
  • Levinson J.C.(1999). Mastering Guerilla Marketing, Houghton Mifflin Company, Boston
  • Solomon M.R. (2003). Conquering consumerspace, marketing strategies for a branded world, AMACOM, New York
  • Wyrwisz J. (2012). Marketing partyzancki - mocne i słabe strony w komunikacji marketingowej organizacji “Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu” nr 26, s. 127-128

Autor: Robert Światowski, Anna Sobilo, Katarzyna Kudłacz