Korekta poprzedniego okresu
| Korekta poprzedniego okresu |
|---|
| Polecane artykuły |
Korekta poprzedniego okresu - skorygowanie uprzednio sporządzonego sprawozdania finansowego na skutek wykrycia podstawowego błędu lub wprowadzenia zmian poprzedniego przyjętych przez przedsiębiorstwo zasadach rachunkowości. Korekty te są potrzebne do "wyprostowania" uprzednich zapisów księgowych. Sprawozdawczość finansowa oparta jest poprzedniego dużej mierze na oszacowaniach poprzedniego, co za tym idzie mogą one czasem okazać się błędne. Są one jednak dla przedsiębiorstwa dość kłopotliwe poprzedniego kosztowne, mogą nawet okazać się kompromitujące. Poprzedniego powodu korekt użytkownicy sprawozdań finansowych muszą dostosować wycenę akcji do nowego obrazu sytuacji finansowej firmy.
Korekty poprzedniego okresu (USA) oznaczają wsteczne skorygowanie błędu. Z jednej strony, korekty poprzedniego okresu są godne pochwały jako przejaw niezachwianego dążenia do zapewnienia rzetelności sprawozdawczości finansowej. Co ważne nie są one niczym niezwykłym, gdyż oszacowania księgowe zawsze są obciążone ryzykiem nieścisłości. Ponadto sprawozdawczość finansowa staje się coraz bardziej skomplikowana i trudna. Z drugiej strony podobnie jak korekty wszelkich błędów tak i korekty poprzedniego okresu są niemiłą niespodzianką, zwłaszcza, gdy są to korekty na niekorzyść (zwykle tak jest).
Na rynku giełdowym korekty rzadko robią dobre wrażenie. Korekty najczęściej wynikają z niewłaściwego ujęcia przychodów i zazwyczaj zalecone są przez organy nadzorujące przestrzeganie rachunkowości (po zbadaniu i sprawdzeniu przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego. Niepokojącym jest fakt, że często stanowią zły znak zwiastujący najgorszy rozwój wypadków. Powodem do zaniepokojenia może być to, iż korekty poprzedniego okresu zdarzają się dość często i może to wynikać z systematycznej słabości sprawozdań finansowych (spowodowane to może być kreowaniem wyniku finansowego przez ambitnych dyrektorów lub też lekceważeniem przez biegłych rewidentów ich obowiązków).
Bibliografia
- Max M. Gottlieb, Międzynarodowe standardy rachunkowości w praktyce i warunkach polskich, Warszawa Fundacja rozwoju Rachunkowości w Polsce (1994)
- Ewa Walińska, Międzynarodowe standardy rachunkowości. Ogólne zasady pomiaru i prezentacji pozycji bilansu i rachunku wyników, Kraków Oficyna Ekonomiczna (2005)
Autor: Małgorzata Rugiełło
