Konwencja CMR
| Konwencja CMR |
|---|
| Polecane artykuły |
Konwencja CMR- (fr. Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route, ang. Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road). Konwencja sporządzona w Genewie dnia 19 maja 1956 r., jest aktem prawnym o randze międzynarodowej. Akt ten reguluje w sposób jednolity zasady międzynarodowego transportu drogowego towarów, przede wszystkim w zakresie dokumentacji transportu oraz odpowiedzialności spedytora. Opracowano w jednym wydaniu w języku francuskim i angielskim. (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238)
Konwencji CMR a prawo krajowe
Art. 8 ust.1 brzmi: "Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.” (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483).
Natomiast art. 8 ust. 2 mówi nam,że: "Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.” (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483).
P. Tuleja w rozdziale o źródłach prawa napisał: "Z powyższego wynika, iż wszystkie akty prawne powinny być zgodne z Konstytucją, a w razie wątpliwości w tym względzie ocenia się tę zgodność, biorąc za podstawy jednoznacznie brzmiące normy Konstytucji.” (P. Sarnecki i in. 2014, s. 51).
Zdaniem Krzysztofa Wesołowskiego: "Przepis art. 91 ust. 1 Konstytucji z kolei stanowi, że ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy (co w przypadku konwencji CMR nie ma miejsca). Jednocześnie, zgodnie z postanowieniem art. 91 ust. 2 Konstytucji, umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. "(K.Wesołowski 2015, s. 47).
"Bezpośrednie stosowanie oznacza przede wszystkim związanie postanowieniami umowy organów władzy publicznej, konieczność wydawania rozstrzygnięć również o postanowienia tych umów.” (P. Sarnecki i in. 2014, s. 55).
Konwencji CMR
a)Niniejszą Konwencję o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) stosuje się do: (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238)
- zarobkowego przewozu drogowego towarów pojazdami, pomiędzy dwoma różnymi krajami,
- przewozów realizowanych przez rządowe instytucje, organizacje lub państwa,
- transportu intermodalnego(w razie braku przeładunku),
b)Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) nie stosuje się do:
- transportu ciał zmarłych,
- przedmiotów przesiedlenia,
- transportu realizowanego w ramach międzynarodowych umów pocztowych,
Odpowiedzialność przewoźnika
Przewoźnik:(Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238)
a)odpowiedzialny jest za własne działanie oraz zaniedbana, swoich pracowników oraz wszystkich osób uczestniczących w procesie wykonania danego transportu,
b)jest odpowiedzialny za całkowite lub częściowe przepadnięcie albo zniszczenie towaru, które miało miejsce w czasie dostawy, a także za jej opóźnienie,
c)zwolniony jest z tej odpowiedzialności w razie losowych sytuacji, którym nie był w stanie zapobiec lub też w razie wady towaru,
d)jest również zwolniony z odpowiedzialności w przypadku kiedy przepadnięcie lub zniszczenie ładunku zaistniało ze szczególnego zagrożenia było rezultatem: (konwencja CMR, art. 17, ust.4)
- "użycie pojazdów otwartych i nie przykrytych opończą, jeżeli to użycie było wyraźnie uzgodnione i zaznaczone w liście przewozowym;”
- "brak lub wadliwe opakowanie, jeżeli towary, ze względu na swe naturalne właściwości, w razie braku lub wadliwego opakowania, narażone są na zaginięcie lub uszkodzenie;”
- "manipulowanie, ładowanie, rozmieszczenie lub wyładowanie towaru przez nadawcę lub przez odbiorcę albo przez osoby działające na rachunek nadawcy lub odbiorcy;”
- "naturalne właściwości niektórych towarów, mogące powodować całkowite lub częściowe ich zaginięcie albo uszkodzenie, w szczególności przez połamanie, rdzę, samoistne wewnętrzne zepsucie, wyschnięcie, wyciek, normalny ubytek lub działanie robactwa i gryzoni;”
- "niedostateczność lub wadliwość cech lub numerów na sztukach przesyłki;”
- "przewóz żywych zwierząt”
Umowa przewozu
List przewozowy: (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238)
a)jest dowodem zawarcia umowy przewozu (wystawiany w trzech oryginalnych egzemplarzach, z podpisami nadawcy oraz przewoźnika: jeden egzemplarz dla nadawcy, drugi towarzyszy przesyłce, zaś trzeci zatrzymany jest przez przewoźnika.), b)zawiera między innymi:
- datę i miejsce wystawienia,
- dane nadawcy, przewoźnika oraz odbiorcy,
- informacje dotyczące lokalizacji i czasu nadania oraz odbioru przesyłki,
- informacje dotyczące transportowanego towaru,
- opłaty związane z transportem,
c)może również zawierać na przykład:
- restrykcje dotyczące przeładunku,
- opłaty, które ponosi nadawca,
- zaplanowany czas dostarczenia przesyłki,
- spis dokumentów, które otrzymał przewoźnik,
Bibliografia
- Górski W., Wesołowski K. (2009). Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Warszawa,
- KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r., (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483)
- Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i Protokół podpisania, sporządzone w Genewie dnia 19 maja 1956 r., (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238)
- Marciniak-Neider D., Neider J. (red.) (2011). PODRĘCZNIK SPEDYTORA, Polska Izba Spedycji i Logistyki, Gdynia,
- Sarnecki P. (red.) (2014). Prawo konstytucyjne RP, C. H. BECK, Warszawa,
- Wesołowski K. (2015). Kwalifikacja prawna umów zawieranych w transporcie samochodowym PROBLEMY TRANSPORTU I LOGISTYKI Nr 31, s. 181
- Wesołowski K. (2013). UMOWA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NA PODSTAWIE CMR, Wolters Kluwer Polska, Warszawa,
Autor: Mateusz Podgórski
