Kodeks karny skarbowy
| Kodeks karny skarbowy |
|---|
| Polecane artykuły |
Kodeks karny skarbowy - jest to akt normatywny zawierający uregulowany zbiór zasad opartych na ustawie z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy, która mówi, że "odpowiedzialności karnej za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe podlega ten tylko, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia" [1].
Przepisy ogólne
Kodeks karny skarbowy zawiera kilka ważnych reguł ogólnych[2]:
- Jeśli winowajca dopuścił się czynu zabronionego zarówno na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jak i na polskim statku wodnym lub powietrznym, podlega on przepisom kodeksu;
- Jeśli obywatel Polski lub cudzoziemiec popełnił przestępstwo skarbowe za granicą przeciwko ważnym sprawom finansowym Skarbu Państwa - podlega on przepisom kodeksu, niezależnie od norm obowiązujących w miejscu przekroczenia prawa;
- Obywatele polscy lub obcokrajowcy przebywający w Polsce przekraczają prawo, gdy namawiają lub pomagają w popełnieniu wykroczenia przeciwko interesom finansowym Wspólnot Europejskich;
- Przestępstwo lub wykroczenie skarbowe można popełnić świadomie - gdy winowajca ma zamiar go popełnić lub nieświadomie - gdy sprawca nie ma zamiaru jego popełnienia, dopuszcza się czynu zabronionego nie zachowując przy tym należytej ostrożności, mimo że był zdolny przewidzieć jego popełnienie;
- Za czyn karalny odpowiada osoba po ukończeniu 17 lat; jeśli osoba odpowiedzialna za ten czyn jest w przedziale wiekowym 17-18 lat, sąd stosuje odpowiednie środki wychowawcze, poprawcze lub lecznicze przewidziane dla niepełnoletnich;
- Ten sam czyn zabroniony popełniony w krótkim odstępie czasu oznacza tylko jedno przestępstwo lub wykroczenie skarbowe;
- Osoba chora psychicznie, upośledzona umysłowo nie dopuszcza się przestępstwa lub wykroczenia skarbowego, ponieważ w tym stanie nie potrafi rozpoznać wagi sytuacji;
- Kary, środki karne oraz inne środki przewidziane w kodeksie wykorzystuje się z uwzględnieniem norm humanitaryzmu, zwłaszcza z poszanowaniem godności człowieka;
- Jeśli sprawca po popełnieniu przestępstwa skarbowego zgłosił organom ścigania szczegóły i okoliczności tego czynu, nie podlega on konsekwencjom prawnym;
Przestępstwo skarbowe
Przestępstwo skarbowe jest to "czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności"[3].
Odpowiedzialność za przestępstwo ma jedynie charakter karny;[4]
Osoba fizyczna jest podmiotem odpowiedzialności karnoskarbowej. Autor zaznacza jednak, że "polskie ustawodawstwo przewiduje kaskadową formułę odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za przestępstwa skarbowe popełniane przez osoby fizyczne";[5]
Kodeks wylicza następujące środki karne[6]:
- poddanie się odpowiedzialności z własnej woli;
- konfiskata przedmiotów;
- ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów;
- rekwizycja zysku finansowego;
- ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej;
- zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska;
- podanie wyroku do publicznej wiadomości;
- pozbawienie praw publicznych;
- środki związane z poddaniem sprawcy próbie:
- warunkowe umorzenie procesu sądowego,
- warunkowe zawieszenie wykonania kary,
- warunkowe zwolnienie;
Wykroczenie skarbowe
Wykroczenie skarbowe - jest to "czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Wykroczeniem skarbowym jest także inny czyn zabroniony, jeżeli kodeks tak stanowi."[7].
Kara grzywny wynosi od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia[8].
Wyróżniamy cztery rodzaje wykroczeń skarbowych[9]:
- związane z uszczupleniem daniny publicznoprawnej;
- związane ze spowodowaniem nienależnego zwrotu daniny;
- wypadki mniejszej wagi;
- inne wykroczenia skarbowe;
Środkami karnymi wykroczeń skarbowych są[10].:
- dobrowolne poddanie się odpowiedzialności;
- przepadek przedmiotów (m. in. przedmioty których wytwarzanie, posiadanie, obrót; przewóz jest zabronione);
- ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów;
Rodzaje przestępstw i wykroczeń skarbowych
Wyróżniamy następujące przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko[11].:
- obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji;
- obowiązkom celnym oraz zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami;
- obrotowi dewizowemu;
- organizacji gier hazardowych;
Przypisy
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.1
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.3,4,5,6,11,12,16
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.53 §2.
- ↑ Kardas P. 2012 s.22
- ↑ Kardas P. 2012 s.23
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.22 §2.
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.53 §3.
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.48 §1.
- ↑ Kardas P. 2012 s.22,23
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy art.47 §2.
- ↑ Ustawa kodeks karny skarbowy rozdz.6,7,8,9
Bibliografia
- Czichy K. (2016), Funkcja gwarancyjna prawa karnego, Studia Prawnicze KUL, (2)
- Kardas P. (2016), Kodeks karny skarbowy: Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa
- Nych E. (red.) (2019), Zabezpieczenie przepadku w postępowaniu karnym skarbowym, E-Wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław
- Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (1999), Dz. U. nr 83 poz. 930, Warszawa
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
Autor: Łukasz Drosdek, Mikołaj Dorman, Hubert Chojecki, Marta Bożętka
