Klasyfikacja nicejska

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:15, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Klasyfikacja nicejska
Polecane artykuły


Klasyfikacja nicejska to klasyfikacja towarów i usług dla zgłoszeń znaków towarowych w Unii Europejskiej. Składa się z 45 klas, z czego klasa 1-34 dotyczy towarów, a klasy 35-45 przypisane są usługom.

Każda z klas opisana jest nagłówkiem, który zawiera informacje ogólne o towarach (usługach) znajdujących w danej kategorii. Klasy zawierają opis, który pozwala na lepsze zidentyfikowanie i przypisanie towarów i usług w przypadku zgłoszeń znaku towarowego Unii Europejskiej. Korzystanie z tych poszczególnych terminów stosowanych w Klasyfikacji Nicejskiej pozwala na uniknięcie opóźnień przy realizacji zgłoszenia znaku towarowego lub wyklucza ewentualne błędy przy tłumaczeniu nowych terminów. Standaryzacja określeń sprawia, iż klasyfikacja jest bardziej przejrzysta i czytelna, a także pozwala na szybsze przeszukiwanie baz danych.

Klasyfikację nicejską można przeszukiwać w TMclass. Jest to wyszukiwarka dostępną we wszystkich językach europejskich, a także chińskim, japońskim, koreańskim, rosyjskim i tureckim.

Przy zgłoszeniu znaku towarowego UE można modyfikować liczbę zgłaszanych klas jedynie poprzez ich ograniczenie, nie ma natomiast rozszerzenia o kolejne klasy. Zgłoszona może być dowolna liczba klas, jednak za każdą klasę wnoszona jest opłata, która obecnie wynosi 850 euro. Dodawanie kolejnych klas wiąże się zatem z dodatkową opłatą. (www.euipo.europa.eu (18.04.2018))

Historia

Międzynarodowa Klasyfikacja Towarów i Usług została zatwierdzona podczas Międzynarodowej Konferencji w Nicei zwanej Porozumieniem Nicejskim dnia 15 czerwca 1957 roku. Pierwszej zmiany w Klasyfikacji dokonano 14 lipca 1967 r. w Sztokholmie podczas Porozumienia Sztokholmskiego, natomiast drugiej podczas Porozumienia Genewskiego dnia 13 Maja 1977 r. Kraje tworzące Porozumienie Nicejskie tworzą wspólnotę w zakresie ochrony własności przemysłowej i mogą rejestrować znaki towarowe zgodnie z tą klasyfikacją. Ogromną zaletą Klasyfikacji Nicejskiej jest fakt, iż kraje wchodzące w skład Porozumienia Nicejskiego mogą stosować Klasyfikację jako podstawę przy rejestrowaniu znaku towarowego lub dodatkową opcję. 'Klasyfikację Nicejską stosują nie tylko kraje, sygnatariusze Porozumienia Nicejskiego dla których klasyfikacja ta jest obowiązująca, lecz również kraje uczestniczące w Porozumieniu Madryckim, dotyczącym międzynarodowej rejestracji znaków, a także w Protokóle do Porozumienia Madryckiego oraz kraje członkowskie Afrykańskiej Organizacji Własności Intelektualnej (OAPI), kraje członkowskie Afrykańskiej Regionalnej Organizacji Własności Intelektualnej (ARIPO), Biura Znaków Towarowych Benelux (BBM), oraz Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).' (Klasyfikacja Nicejska - Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (18.04.2018))

Międzynarodowa Klasyfikacja Towarów i Usług oparta jest na klasyfikacji powstałej w 1935 roku i opracowanej przez Międzynarodowe Biuro Ochrony Własności Intelektualnej, w ramach którego powstała Międzynarodowa Organizacja OMPI.

W ramach Porozumienia Nicejskiego ustanowiono, że zmian w Klasyfikacji może dokonywać specjalnie powołany Komitet Ekspertów. W zakres jego obowiązków wchodzi m.in. wprowadzanie zmian dotyczących przeniesienia towarów z jednej klasy do drugiej, bieżące uaktualnienia listy alfabetycznej, czy zajmowanie się redagowaniem wyjaśnień. W trakcie swoich prac Komitet dokonał również wielu zmian formalnych w Klasyfikacji, a także dodał numery baz listy alfabetycznej i numery serii pozwalające znaleźć towar lub usługę na liście w innych wersjach językowych.

Wydania Klasyfikacji Nicejskiej

Pierwsza edycja Międzynarodowej Klasyfikacji Towarów i Usług została opublikowana w 1963 r., druga w 1971 r., trzecia w 1981 r., czwarta w 1983 r., piąta w 1987 r., szósta w 1992, zaś siódma w 1996 i ósma w 2001 r., dziewiąta w 2006 r., dziesiąta w 2011 r. Obecna jedenasta edycja obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Klasyfikacja wydawana jest w dwóch językach: angielskim i francuskim w wersji elektronicznej. Papierowego wydania zaniechano, a ostatnią tak wydaną wersją była dziesiąta.

Klasyfikacja Nicejska - podział klas

Numer klasy Towary/usługi należące do klasy
Klasa 01 Produkty chemiczne przeznaczone dla przemysłu, prac badawczych, fotografii jak również rolnictwa, ogrodnictwa i leśnictwa; nieprzetworzone żywice syntetyczne, nieprzetworzone tworzywa sztuczne; nawozy do użyźniania gleby; środki do gaszenia ognia; preparaty do hartowania i lutowania metali; substancje chemiczne do konserwowania żywności; substancje garbujące; kleje (spoiwa) przeznaczone dla przemysłu.
Klasa 02 Farby, pokosty, lakiery; środki zapobiegające korozji i zabezpieczające drewno; barwniki; zaprawy farbiarskie; surowe żywice naturalne; folie metaliczne i formy proszkowe dla malarzy, dekoratorów, drukarzy i artystów.
Klasa 03 Środki wybielające i inne substancje stosowane w praniu; środki do czyszczenia, polerowania, szorowania i ścierania; mydła; środki perfumeryjne, olejki eteryczne, kosmetyki, płyny do pielęgnacji włosów; środki do czyszczenia zębów.
Klasa 04 Oleje i tłuszcze przemysłowe; smary; mieszaniny pochłaniające kurz, nawilżające i wiążące; paliwa (w tym benzyna) i materiały oświetleniowe; świece i knoty do oświetlenia.
Klasa 05 Produkty farmaceutyczne, medyczne i weterynaryjne; środki sanitarne do celów medycznych; dietetyczna żywność i substancje do celów leczniczych lub weterynaryjnych; żywność dla niemowląt; suplementy diety dla ludzi i zwierząt; plastry, materiały opatrunkowe; materiały do plombowania zębów, woski dentystyczne; środki odkażające; środki do zwalczania szkodników; fungicydy, herbicydy.
Klasa 06 Metale nieszlachetne i ich stopy; budowlane materiały metalowe; przenośne budynki metalowe; materiały metalowe do budowy szlaków kolejowych; przewody nieelektryczne i druty z metali nieszlachetnych; drobne wyroby żelazne, pojedyncze drobne wyroby metalowe; rury i rurki metalowe; kasy pancerne; rudy (kruszce).
Klasa 07 Maszyny i obrabiarki; silniki (z wyjątkiem stosowanych w pojazdach lądowych); mechanizmy sprzęgania i napędu (z wyjątkiem stosowanych w pojazdach lądowych); narzędzia rolnicze o napędzie innym niż ręczny; inkubatory do jaj; automaty sprzedające.
Klasa 08 Narzędzia i przyrządy ręczne (o napędzie ręcznym); sztućce; broń biała; brzytwy, maszynki do golenia.
Klasa 09 Urządzenia i przyrządy: naukowe, żeglarskie, geodezyjne, fotograficzne, kinematograficzne, optyczne, wagowe, pomiarowe, sygnalizacyjne, kontrolne, do ratowania życia, do celów dydaktycznych; urządzenia i przyrządy do przewodzenia, przełączania, przekształcenia, gromadzenia, sterowania i regulacji energii elektrycznej; urządzenia do nagrywania, przesyłania oraz odtwarzania dźwięku lub obrazów; magnetyczne nośniki danych, nagrane dyski; płyty kompaktowe, DVD i inne nośniki nagrań cyfrowych; mechanizmy do urządzeń uruchamianych przez wrzucenie monety; kasy rejestrujące, maszyny liczące, osprzęt do przetwarzania danych, komputery; programy komputerowe; urządzenia do gaszenia ognia.
Klasa 10 Aparatura i instrumenty chirurgiczne, medyczne, stomatologiczne i weterynaryjne; protezy kończyn, oczu i zębów; artykuły ortopedyczne; materiały do zszywania stosowane w chirurgii.
Klasa 11 Urządzenia do oświetlania, ogrzewania, wytwarzania pary, gotowania, chłodzenia, suszenia, wentylacji, zaopatrzenia w wodę oraz instalacje sanitarne.
Klasa 12 Pojazdy; urządzenia służące do poruszania się na lądzie, w powietrzu lub wodzie.
Klasa 13 Broń palna; amunicja i pociski; materiały wybuchowe; sztuczne ognie.
Klasa 14 Metale szlachetne i ich stopy; wyroby jubilerskie, kamienie szlachetne; przyrządy zegarmistrzowskie i chronometryczne.
Klasa 15 Instrumenty muzyczne.
Klasa 16 Papier i karton; druki; materiały introligatorskie; fotografie; materiały biurowe; kleje do celów biurowych lub domowych; materiały dla artystów; pędzle malarskie; maszyny do pisania i sprzęt biurowy (z wyjątkiem mebli); materiały szkoleniowe i instruktażowe (z wyjątkiem aparatów); materiały z tworzyw sztucznych do pakowania; czcionki drukarskie; matryce do druku ręcznego.
Klasa 17 Kauczuk, gutaperka, guma, azbest, mika i substytuty tych wszystkich materiałów; tworzywa sztuczne wyprofilowane stosowane w produkcji; materiały wypełniające, uszczelniające, pakuły, materiały izolacyjne; rury elastyczne niemetalowe.
Klasa 18 Skóra i imitacje skóry, wyroby z tych materiałów, nie ujęte w innych klasach; skóry zwierzęce, skóry surowe; walizy i torby podróżne; parasolki i parasole przeciwsłoneczne; laski; bicze, uprzęże i wyroby rymarskie.
Klasa 19 Materiały budowlane niemetalowe; rury sztywne niemetalowe stosowane w budownictwie; asfalt, smoła i bitumy; budynki przenośne niemetalowe; pomniki niemetalowe
Klasa 20 Meble, lustra, ramki obrazów; nieprzetworzone lub półprzetworzone kości, rogi, kość słoniowa, fiszbin lub macica perłowa; muszle; sepiolit; bursztyn.
Klasa 21 Przybory oraz pojemniki kuchenne i gospodarstwa domowego; grzebienie i gąbki; pędzle (z wyjątkiem pędzli malarskich); materiały do wytwarzania pędzli; sprzęt do czyszczenia; wełna (wata) stalowa; nieprzetworzone lub półprzetworzone szkło (z wyjątkiem szkła stosowanego w budownictwie); wyroby szklane, porcelanowe i ceramiczne.
Klasa 22 Liny i sznury; sieci; namioty, markizy, brezenty; żagle; worki; materiały na obicia i do wypełniania (z wyjątkiem gum lub tworzyw sztucznych); nieprzetworzone tekstylne materiały włókiennicze.
Klasa 23 Przędza i nici dla włókiennictwa.
Klasa 24 Tekstylia i substytuty tekstyliów; narzuty na łóżka; obrusy.
Klasa 25 Odzież, obuwie, nakrycia głowy.
Klasa 26 Koronki i hafty, wstążki i sploty; guziki, haftki, szpilki i igły; sztuczne kwiaty.
Klasa 27 Dywany, chodniki, maty i słomianki, linoleum i inne materiały do pokrywania podłóg; kilimy (nietekstylne)
Klasa 28 Gry i zabawki; artykuły sportowe i gimnastyczne; ozdoby choinkowe.
Klasa 29 Mięso, ryby, drób, dziczyzna; ekstrakty mięsne; konserwowane, suszone i gotowane owoce i warzywa; galaretki, dżemy, kompoty; jaja; mleko i produkty mleczne; oleje i tłuszcze jadalne.
Klasa 30 Kawa, herbata, kakao i substytuty kawy; ryż; tapioka i sago; mąka i produkty zbożowe; chleb, wyroby cukiernicze i słodycze; lody; cukier, miód, melasa; drożdże, proszek do pieczenia; sól; musztarda; ocet, sosy (przyprawy); przyprawy; lód.
Klasa 31 Produkty rolne, ogrodnicze i leśne; surowe i nieprzetworzone ziarna i nasiona; świeże owoce i warzywa; naturalne rośliny i kwiaty; żywe zwierzęta; karma dla zwierząt; słód.
Klasa 32 Piwo; wody mineralne i gazowane oraz inne napoje bezalkoholowe; napoje owocowe i soki owocowe; syropy i inne preparaty do produkcji napojów.
Klasa 33 Napoje alkoholowe (z wyjątkiem piwa).
Klasa 34 Tytoń; przybory dla palaczy; zapałki.
Klasa 35 Reklama; zarządzanie w działalności gospodarczej; administrowanie działalności gospodarczej; prace biurowe.
Klasa 36 Ubezpieczenia; działalność finansowa; bankowość; usługi związane z majątkiem nieruchomym.
Klasa 37 Usługi budowlane; naprawy; usługi instalacyjne.
Klasa 38 Telekomunikacja.
Klasa 39 Transport; pakowanie i składowanie towarów; organizowanie podróży.
Klasa 40 Obróbka materiałów.
Klasa 41 Nauczanie; kształcenie; rozrywka; działalność sportowa i kulturalna.
Klasa 42 Badania oraz usługi – naukowe i techniczne, oraz ich projektowanie; analizy przemysłowe i usługi badawcze; projektowanie i ulepszanie sprzętu oraz oprogramowania komputerowego.
Klasa 43 Usługi zaopatrzenia w żywność i napoje; tymczasowe zakwaterowanie.
Klasa 44 Usługi medyczne; usługi weterynaryjne; usługi w zakresie higieny i urody dla ludzi i zwierząt; usługi związane z rolnictwem, ogrodnictwem i leśnictwem.
Klasa 45 Usługi prawne; usługi w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony osób i mienia; prywatne i społeczne usługi świadczone przez osoby trzecie w celu zaspokojenia potrzeb poszczególnych osób.

Źródło: Klasyfikacja nicejska


Bibliografia

Przypisy


Autor: Katarzyna Czech