Kapitał spekulacyjny

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 01:35, 20 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Kapitał spekulacyjny
Polecane artykuły


Kapitał spekulacyjny jest kapitałem inwestorów nastawionych na krótkoterminowe lokowanie funduszy w aktywa, które w ich ocenie przyniosą ponadprzeciętny zysk. Lokowanie kapitału spekulacyjnego, a więc spekulacja, polega na formułowaniu oczekiwań co do przyszłych zmian cen określonych instrumentów finansowych, akceptując jednocześnie ponadprzeciętne ryzyko [ Jajuga, s. 328].

Inwestorzy spekulacyjni lokują kapitały głównie w instrumenty pochodne. Dają one możliwość stosowania dźwigni finansowej. Wpłacając zaledwie kilka procent wartości nominalnej instrumentu finansowego można nim handlować, a zmiany wartości zajętej pozycji obliczane są również według wartości nominalnej. Zwiększa to możliwość dla właścicieli kapitału spekulacyjnego do zawierania większych pozycji i osiągania zwielokrotnionej stopy zwrotu [Sławiński, s. 70].

W wyniku globalizacji rynków finansowych i rozwojowi technologii informatycznej, transfer kapitału pomiędzy rynkami stał się prostszy i szybszy. Inwestorzy są w stanie bardzo szybko wykorzystać chwilowe zmiany na rynkach finansowych do osiągania zysków. Taki szybki transfer kapitału spekulacyjnego może w krótkim czasie windować ceny, powodując euforie na rynku. Przyczynia się to bardzo często do powstawania bąbli spekulacyjnych, które w konsekwencji powodują gwałtowne załamania rynków finansowych.

Kapitał spekulacyjny jest również używany do próby celowego oddziaływania na ceny instrumentów finansowych oraz przeprowadzania ataków spekulacyjnych. Jednym z najsłynniejszych przykładów ataku spekulacyjnego było działanie funduszu Georga Sorosa w 1992 w celu osłabienia brytyjskiego funta, które w konsekwencji zmusiło rząd Wielkiej Brytanii do upłynnienia kursu walutowego [Sławiński, s. 186].

Bibliografia

  • Jajuga K., Jajuga T., "Inwestycje", PWN, Warszawa, 2006.
  • Sławiński A., "Rynki Finansowe", PWE, Warszawa, 2006.

Autor: Artur Goniewicz