Jednostka ładunkowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Jednostka ładunkowa''' to ładunek drobnicowo – zbiorczy określonej ilości dóbr materialnych, powstały w procesie formowania lub podziału ładunków o większych wymiarach lub dużej masie (R. Raczyk 2013, s. 44).
'''Jednostka ładunkowa''' to ładunek drobnicowo – zbiorczy określonej ilości dóbr materialnych, powstały w procesie formowania lub podziału ładunków o większych wymiarach lub dużej masie (R. Raczyk 2013, s. 44).


Jednostka ładunkowa traktowana jest, jako zwarta całość, uformowana w taki sposób, aby zachować trwałość kształtu, wymiarów i odpowiedniej wagi. Właściwie zabezpieczona, aby chronić ładunek przed uszkodzeniami mechanicznymi występującymi podczas czynności przeładunku, przewozu i składowania, w tym przed niekorzystnymi warunkami klimatycznymi (S. Jankowski 2017, s. 120).  
Jednostka ładunkowa traktowana jest, jako zwarta całość, uformowana w taki sposób, aby zachować trwałość kształtu, wymiarów i odpowiedniej wagi. Właściwie zabezpieczona, aby chronić ładunek przed uszkodzeniami mechanicznymi występującymi podczas czynności przeładunku, przewozu i składowania, w tym przed niekorzystnymi warunkami klimatycznymi (S. Jankowski 2017, s. 120). Sam sposób ukształtowania jednostki ładunkowej powinien umożliwiać pełną identyfikację liczby opakowań (jednostkowych, zbiorczych) / transportowych (Z. Marcjaniak 2018, s. 149).
 
Sam sposób ukształtowania jednostki ładunkowej powinien umożliwiać pełną identyfikację liczby opakowań (jednostkowych, zbiorczych) / transportowych (Z. Marcjaniak 2018, s. 149).


'''Jednostką ładunkową''' jest określona ilość ładunku zestawionego w jedną całość, z wykorzystaniem pomocniczych środków wiążących lub urządzeń transportowych, w sposób zapewniający trwałość jej kształtu, wymiarów i zawartości od miejsca jej zestawienia poprzez cały łańcuch transportowy aż do chwili rozformowania, umożliwiająca pełną mechanizację przeładunków na drodze swego przebiegu, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa i higieny pracy przy przewozie, przeładunkach i składowaniu (I.Bomba 2018, s.1018).
'''Jednostką ładunkową''' jest określona ilość ładunku zestawionego w jedną całość, z wykorzystaniem pomocniczych środków wiążących lub urządzeń transportowych, w sposób zapewniający trwałość jej kształtu, wymiarów i zawartości od miejsca jej zestawienia poprzez cały łańcuch transportowy aż do chwili rozformowania, umożliwiająca pełną mechanizację przeładunków na drodze swego przebiegu, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa i higieny pracy przy przewozie, przeładunkach i składowaniu (I.Bomba 2018, s.1018).

Wersja z 17:16, 31 gru 2022

Jednostka ładunkowa to ładunek drobnicowo – zbiorczy określonej ilości dóbr materialnych, powstały w procesie formowania lub podziału ładunków o większych wymiarach lub dużej masie (R. Raczyk 2013, s. 44).

Jednostka ładunkowa traktowana jest, jako zwarta całość, uformowana w taki sposób, aby zachować trwałość kształtu, wymiarów i odpowiedniej wagi. Właściwie zabezpieczona, aby chronić ładunek przed uszkodzeniami mechanicznymi występującymi podczas czynności przeładunku, przewozu i składowania, w tym przed niekorzystnymi warunkami klimatycznymi (S. Jankowski 2017, s. 120). Sam sposób ukształtowania jednostki ładunkowej powinien umożliwiać pełną identyfikację liczby opakowań (jednostkowych, zbiorczych) / transportowych (Z. Marcjaniak 2018, s. 149).

Jednostką ładunkową jest określona ilość ładunku zestawionego w jedną całość, z wykorzystaniem pomocniczych środków wiążących lub urządzeń transportowych, w sposób zapewniający trwałość jej kształtu, wymiarów i zawartości od miejsca jej zestawienia poprzez cały łańcuch transportowy aż do chwili rozformowania, umożliwiająca pełną mechanizację przeładunków na drodze swego przebiegu, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa i higieny pracy przy przewozie, przeładunkach i składowaniu (I.Bomba 2018, s.1018).

Rodzaje Jednostek Ładunkowych

Jednostkę ładunkową można zdefiniować jako pewną liczbę opakowań ładunku, zestawionego w jedną całość przy wykorzystaniu pomocniczych środków wiążących lub urządzeń transportowych, w sposób zapewniający trwałość jej kształtu, wymiarów i zawartości, od miejsca jej zestawienia poprzez cały łańcuch transportowy aż do chwili rozformowania. Umożliwia ona pełną mechanizację przeładunków z zachowaniem warunków bezpieczeństwa i higieny pracy przy przewozie, przeładunkach i składowaniu. Rodzaje jednostek ładunkowych:

  • jednostki paletowe, formowane przy użyciu palet tworzące tzw. ładunek spaletyzowany,
  • jednostki pakietowe, formowane bez użycia palet, ale z wykorzystaniem różnego rodzaju środków wiążących, tworzące ładunek spakietyzowany,
  • jednostki kontenerowe, formowane przy użyciu kontenerów (ładunek skonteneryzowany) (J. Jonak, A. Nieoczym 2014, s. 39).

Paletowa jednostka ładunkowa jest to towar umieszczony i zabezpieczony na odpowiedniej platformie, przeznaczonej do przenoszenia i składowania towarów mniejszych lub równych swojej wielkości (I.Bomba 2018, s.1018).

Jednostki pakietowe są to powtarzalne jednostki ładunkowe o nieznormalizowanych wymiarach geometrycznych (najczęściej długości), składające się, co najmniej z kilku sztuk danego ładunku scalonych ze sobą za pomocą różnorodnych środków wiążących np. taśm, linii, drutów lub pasów. W ten sposób tworzą jedną całość, co umożliwia unoszenie i transportowanie danego ładunku (J. Brill, Łukasik Z. 2012, s. 81).

Kontenerowe jednostki ładunkowe są to jednostki formowane z ładunków ułożonych wewnątrz urządzeń zwanych kontenerami. Kontener definiuje się, jako uniwersalny, zamykany pojemnik, wielokrotnego użytku. Jego konstrukcja stanowi całkowicie lub częściowo zamkniętą przestrzeń przeznaczoną do umieszczania ładunków i jednocześnie zapewniającą przewóz jednym lub kilkoma rodzajami transportu przy zmechanizowanych czynnościach przeładunkowych (J. Brill, Łukasik Z. 2012, s. 81).

Parametry techniczne jednostek ładunkowych

Parametry techniczne jednostek ładunkowych opisują w sposób syntetyczny podstawowe cechy nadane jednostce ładunkowej w procesie jej formowania. Składają się na nie wymiary geometryczne ładunku: długość (dł.), szerokość (szer.), wysokość (wys.). Długość i szerokość jednostki ładunkowej wynika z wymiarów geometrycznych opakowania jednostkowego, wymiarów pojemnika, opakowania zbiorczego lub też opakowania transportowego i jest ich wielokrotnością. Opiera się na schemacie ułożenia opakowań w pojedynczej warstwie, maksymalizując wskaźnik wykorzystania powierzchni urządzenia pomocniczego, z zachowaniem około 5% powierzchni wolnej. Dotyczy to przede wszystkim palet płaskich i podstawek, gdzie przestrzeń ładunkowa nie jest zabudowana ich konstrukcją własną. Tak jak ma to miejsce w przypadku palet skrzyniowych i siatkowych. W ich przypadku zewnętrzne wymiary geometryczne jednostki ładunkowej stanowią wymiary konstrukcyjne urządzenia pomocniczego (Z. Marcjaniak 2018, s. 153).

Bibliografia

Autor: Sara Kwiatkowska

.