Izba handlowa
| Izba handlowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Izba handlowa jest formą sieci biznesowej, na przykład lokalnej organizacji przedsiębiorstw, której celem jest wspieranie interesów przedsiębiorstw. Właściciele firm w miastach tworzą lokalne społeczności, aby bronić interesów sfer gospodarczych. Lokalne przedsiębiorstwa są członkami i wybierają zarząd lub radę wykonawczą, aby ustalić politykę dla izby. Zarząd lub rada następnie zatrudnia prezesa, dyrektora generalnego lub dyrektora wykonawczego, a także personel odpowiedni do wielkości, aby uruchomić organizację.
Izby handlowe nie mają bezpośredniego wpływu na tworzenie prawa, osiągają cele poprzez opracowywanie i składanie władzom projektów aktów normatywnych dotyczących działalności gospodarczej, opiniowanie aktów tworzonych przez inne organizacje oraz udział przedstawicieli w różnych ciałach kolegialnych rozpatrujących zagadnienia gospodarcze (Bennett B. 2011, s 23-24).
Izby handlowe pomagają w znalezieniu klientów,udostępniają informacje o zasadach prowadzenia działalności gospodarczej za granicą oraz aktualizują komunikaty o wydarzeniach wystawienniczych i seminariach. Izby handlowych posiadają uprawnienia m.in. do:
- rejestracji znaków towarowych,
- udzielania informacji o przedsiębiorstwach,
- organizacji arbitrażu,
- wystawiania różnych dokumentów i zaświadczeń, które poddają legalizacji.
Historia Izb Handlowych
Średniowiecze
Najstarszy poprzednikami dzisiejszych izb są średniowieczne europejskie korporacje i gildie kupieckie. Te organizacje były lokalnymi instytucjami samopomocowymi założonymi i prowadzonymi przez handlowców, aby chronić i regulować swoje transakcje. Nie istniały ogólnokrajowe, ale były skoncentrowane w głównym centrach handlu. Gildie kupieckie organizowały giełdy towarowe, ustalone i nadzorowane wagi i pomiary, uruchomiono organy arbitrażowe oraz administrowano porty i rynki (Pilgrim M. 1995, s. 3).
Pierwsze izby we Francji
Wraz z pojawieniem się nowoczesnych państw narodowych po Rewolucji Francuskiej, siła miast i kupców spadła jako państwo administracja zaczęła organizować i regulować gospodarkę na poziomie krajowym. Francja i Anglia zniosły gildie odpowiednio w 1791 r. i 1799 r. W innych krajach ich wpływ spadł poprzez wprowadzanie wolnego handlu.
Nowoczesna forma komór pochodzi z tzw "chambres de commerce" wprowadzonych na poziomie krajowym w Francji w okresie napoleońskim. Pomiędzy 1802, a 1804 rokiem. Na terytorium francuskim utworzono 17 izb. Prawo izby stanowiło, że wszyscy przedsiębiorcy musieli należeć do ich odpowiednich izb. Ponadto, prawo regulowało regionalne pokrycie sal przez dopuszczenie tylko jednej oficjalnie uznanej izby w każdym mieście lub dzielnicy.
Pierwotnie te izby były najważniejszymi organami doradczymi administracji państwowej. Ich głównym zadaniem było gromadzenie, agregowanie oraz przedstawianie aktualne poglądy i propozycje biznesowe dotyczące prawodawstwa gospodarczego, taryf i promocji działalności dla rządu. Izby musiały także zbierać i dostarczać informacji statystycznych o handlu i przemyśle.
Izby napoleońskie nie były zarządzane samodzielnie, nie miały własnego budżetu. Zamiast tego były kierowane przez urzędnika służby cywilnej i mogły być postrzegane jako organy pomocnicze władzy (Pilgrim M. 1995, s. 4).
Charakterystyka
Tworzenie modeli organizacyjnych i prawnych izb odbywa się zgodnie z prawem i tradycją krajów, w których znajdują się izby, ale są też niektóre ogólne cechy, które odróżniają je od innych organizacji non-profit:
- Izby obsługują jeden konkretny obszar geograficzny.
- Izby handlowe, izby handlowe i przemysłowe oraz inne kombinacje ze słowem "izba" są z zasady chronione przez prawo krajowe lub tradycje.
- Izby nie realizują celów politycznych (tj. Nie uczestniczą w wyborach lub nominowaniu kandydatów na stanowiska polityczne), mimo że działają jako głos dla społeczności biznesowej (tj. popierają działalność gospodarczą i promują takie ustawodawstwo które jest korzystne dla biznesu).
- Izby pełnią funkcje publiczne w wielu krajach (na przykład rejestrują przedsiębiorstwa, zapewniają członkom możliwości szkolenia biznesowego, itd.).
- System izb ma charakter hierarchiczny, lokalny, regionalny, krajowy i międzynarodowy. Każdy poziom systemu izb odpowiada poziomowi rządowemu.
- W zależności od obecności i treści ustawodawstwa krajowego w odniesieniu do izb handlowych, ich formy organizacyjne i prawne różnią się, przewidując obowiązkowe lub dobrowolne członkostwo lub członkostwo w poszczególnych kategoriach przedsiębiorstw. Karty Izb mogą zawierać ograniczenia dotyczące przyjmowania członków na podstawie płci, religii i narodowości.
Jednocześnie istnieje szerokie zróżnicowanie modeli administracyjnych i prawnych w światowy systemie izb, głównie ze względu na charakter i ewolucję krajowych przepisów prawnych i systemów politycznych, a także ze względu na tradycje i kultury (Fedotov V. 2007, s. 3).
Modele Izb
- model publiczny,
- model anglosaski,
- model kontynentalny,
- model azjatycki,
- model euroazjatycki.
Bibliografia
- Arendarski A. (2014) Determinanty polskiego wzrostu gospodarczego. „Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego” nr 15, Kraków
- Bennett B. (2011). Testing times for bussiness partners in regional and local development: The past and future of chambers of commerce, Regions the Voice of the Membership, nr 284
- Fedotov V. (2007). Organizational and Legal Models of Chambers, Center for International Private Enterprise
- Gurgul H. (2016) Strategiczne uwarunkowania realizacji procesów innowacyjnych w małopolskich przedsiębiorstwach. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie” nr 12, s. 56
- Pilgrim M. (1995). National Chambers of Commerce: A Primer on the Organization and Role of Chamber Systems, Center for International Private Enterprise (CIPE), Bonn
Autor: Daniel Kozyra
