Infrastruktura drogowa

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 09:02, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Infrastruktura drogowa
Polecane artykuły


Infrastruktura drogowa - rozumie się przez nią elementy sieci transportowej które są użytkowane przez wszelakie środki transportu w czasie ich ruchu i spoczynku. Infrastruktura drogowa jest jednym z ważniejszych elementów składowych funkcjonowania terenów zurbanizowanych. Jest ona gruntem dla ciągle rozwijającej się gospodarki, łącznikiem różnych obszarów funkcjonalnych w mieście jak i daje możliwość połączenia z innymi miastami. (Kudłacz T, 2015, s 33, 34)

Rodzaje infrastruktury drogowej

Infrastruktura liniowa - jej podstawą jest sieć drogowa istniejąca w państwie którą definiować można jako każdy wydzielony pas terenu który ma zastosowanie do ruchu lub postoju pojazdów jak i do ruchu pieszych, razem z istniejącymi w jego ciągu placami, zatokami pojazdowymi jak również chodnikami które znajdują się w wydzielonym pasie danego terenu, ścieżkami rowerowymi, drogami zbiorczymi, roślinnością oraz z urządzeniami technicznymi które są związane z zabezpieczeniem i prowadzeniem ruchu (Rydzkowski W., 2002, s 47-48)

Infrastruktura punktowa - składają się na nią wyodrębnione przestrzennie obiekty które służą stacjonarnej obsłudze: (Rydzkowski W., 2002, s 48)

  • pasażerów, czyli dworzec autobusowy, przystanki i przystanki dworcowe
  • ładunków, w tym wyładownie które są ogólnodostępne, stacje, punkty przeładunkowe
  • środków przewozowych transportu samochodowego np. stacje zaopatrzenia materiałowo-technicznego

Cechy infrastruktury

  • niepodzielność techniczna i ekonomiczna
  • wysoka chłonność kapitału
  • długi okres żywotności lub ewentualnie długi okres powstawania
  • występowanie naocznych efektów zewnętrznych a wiele z nich ma charakter odroczony

(Kozłowski R., 2012, s 102)

Infrastruktura drogowa a postęp cywilizacyjny

Dobrze rozwinięta infrastruktura drogowa o wysokiej jakości jest głównym czynnikiem który decyduje o poprawie jakości życia oraz przyczynia się do szybkiego rozwoju miasta. Bardzo ważne jest to aby nie rozpatrywać infrastruktury tylko w charakterze ilościowym ale ważniejszym - jakościowym. Postęp cywilizacyjny wpłynął na to, iż rozwój infrastruktury drogowej nie zawsze nadąża za potrzebami które są bardzo duże, za dynamiczną ekspansją przestrzenną, a ciągle zwiększająca się ilość samochodów zaczyna wymykać się spod kontroli władz powodując np. problemy związane z bezpieczeństwem drogowym (Kudłacz T., 2015, s 34).

Analiza infrastruktury drogowej w Polsce

Struktura transportu jest oparta głównie na transporcie drogowym który zajmuje 84% przewozów transportowych a 65% pasażerskich. Sieć dróg publicznych o twardej nawierzchni w Polsce na koniec 2011 r. miała łączną długość więcej niż 280 tys. km (Mindura L., 2014, s 536). W roku 2013 wynosiła już 412 035 km, w tym drogi krajowe zajmują prawie 5%. Wskaźnik gęstości dróg jest zróżnicowany pod względem terytorialnym. w 2013 ten wskaźnik w Polsce wyniósł 89,8 km na każdy km². Najwyższą wartością wskaźnika cieszy się województwo śląskie, na drugim plasuje się województwo małopolskie. Duże odchylenia są spowodowane uwarunkowaniami (Kudłacz T., 2015, s 34, 35):

  • historyczno-geograficznymi
  • różnicami w powierzchni
  • specyfiką gospodarczą województw

Drogi gminne są drogami które mają najniższe parametry funkcyjne i stanowią największą część dróg publicznych w kraju. W latach 2008-2011 zwiększyła się w Polsce ilość obiektów inżynieryjnych o 2804 w tym: 2779 mostów i wiaduktów, 73 tunele i przejścia podziemne. Stan techniczny naszych polskich dróg pozostawia wiele do życzenia. W 2012 r. 62,7% dróg oceniono jako dobre, stan 23,8% - niezadowalające a pozostałe 13,5% ocenione są niestety jako złe. (Bojar W., 2013 s 798)


Bibliografia

Autor: Mariola Paś