Henry Laurence Gantt

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 22:55, 19 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Henry Laurence Gantt
Polecane artykuły


Henry Laurence Gantt urodził się 20 maja 1861 w Calvert County w stanie Maryland. to jeden z prekursorów nauki o zarządzaniu i przedstawiciel nurtu inżynierskiego. Jednym z największych jego osiągnięć było opracowanie i wdrożenie czasowo-premiowego systemu płac, zwanego niekiedy bonusowym systemem Gantta lub systemem według zadania z premią. Gantt przez wiele lat współpracował z Taylorem, a w późniejszym etapie był jego osobistym asystentem. Zmarł 23 listopada 1919 w Montclair w stanie New Jersey w wieku 58 lat.

Życie prywatne

Dzieciństwo

Gannt urodził się w rodzinie plantatorów w hrabstwie Calvert w stanie Maryland w momencie wybuchu wojny secesyjnej. Po zakończeniu działań wojennych rodzina straciła niewolników i ziemię i przeniosła się do Baltimore.

Henry kończył McDonogh School w 1878 roku, a w 1880 roku został absolwentem Johns Hopkins University. Następnie wrócił do McDonogh School, aby uczyć przez trzy lata. Po kolejnych kilku latach otrzymał tytuł magistra inżyniera w dziedzinie inżynierii mechanicznej od Stevens Institute of Technology w New Jersey. (Alford L.P., 1934, s. 5-6)

Małżeństwo

Henry Gantt wziął ślub z Mary E. Snow 29 listopada 1899 w Massachusetts.

Praca naukowa

Stworzony przez Gantta system zakładał opracowanie specjalnej karty, na której wyszczególniano najlepszą metodę wykonania każdego zadania (pracy), szczegółowe narzędzia, których należy użyć, a ponadto określano czas przeznaczony na każdą z czynności. Opracowanie ram czasowych zadania było badane empirycznie na podstawie konkretnych przypadków.

System Ganttowski przewidywał dodatkowe premie dla pracowników stosujących się do otrzymanych instrukcji, które były niejako dodatkiem do dniówki. W przypadku braku zastosowania wyznaczonych metod i narzędzi lub nie zmieszczenia się w przeznaczonym czasie pracownik był pozbawiany premii, a wypłacano mu jedynie jego dniówkę, która mu się należała.

Premia za wykonanie zadania wahała się w systemie bonusowym od 30 do 50 procent płacy podstawowej (dniówkowej). Badanie metod i normowanie pracy, obejmowało w systemie Gantta:

  • rozłożenie czynności na elementy,
  • oddzielne badania tych elementów,
  • syntezę, czyli zebranie wyników badań.

Przy implementacji swojego systemu, Gantt napotkał szereg problemów. Zauważył, że nie jest trudnym przekonanie pracowników do wykonywania zadań określonymi metodami i narzędziami, ale istotnym był czas bezczynności poszczególnych maszyn w czasie pracy. Postanowił więc, że znaczna premia pozwoli na eliminację tego rodzaju nieprawidłowości. Wysoki pułap premii gwałtownie zmniejszył ilość marnotrawionego czasu. Znaczącym jest wskazanie, że wprowadzony system pozwolił na:

  • zwiększenie efektywności,
  • zmniejszenie przerw i marnotrawienia czasu,
  • zwiększenie aktywności robotników.

Należy wspomnieć, że prócz stworzonego systemu, Gantt zasłynął jako twórca i projektant specyficznych wykresów, nazwanych w późniejszym czasie jego nazwiskiem.

Istotą wykresów Gantta jest opracowanie całego systemu wykresów pozwalających porównać faktyczny i planowany przebieg wykonania różnego rodzaju zamówień. Wykresy prezentowano w formie tabel, w których wpisywano określone ilości pracy i czas przeznaczony na jego realizację, prezentowany w postaci pionowych linii oraz faktyczny stan wykonania danego zadania jako linie poziome (stosunek pracy faktycznie wykonanej do pracy zaplanowanej do wykonania). Dla potrzeb kierownictwa w prawych górnych rogach prostokątów odpowiadających kolejnym dniom tygodnia (wykresy tworzono zazwyczaj dla danego tygodnia pracy) wpisywano skumulowane wielkości zadań.

{{#ev:youtube|7qSPc5H7q0E|480|right|Tworzenie wykresu Gantta (Sławomir Wawak)|frame}} Do najważniejszych zalet tak skonstruowanych wykresów należą:

  • łatwa i skuteczna metoda planowania robót,
  • zrozumiałem przedstawienie faktów,
  • minimalizacja czasu bezczynności i usuwania błędów w realizacji zadania,
  • efektywne zarządzanie czasem przy realizacji zadania.

Reasumując należy podkreślić znaczny wpływ Gantta w naukę o zarządzaniu. On sam uczył się od Taylora, wielokrotnie z nim współpracując. Jednak to on stworzył swój własny system, który śmiało można zaliczyć do grona systemów motywacyjnych. Skonstruowane wykresy znacznie ułatwiały analizę produkcyjną i umożliwiały kontrolę nad procesami realizacji zadań.

Pobierz oprogramowanie

Ganttproject (darmowe oprogramowanie) - program do tworzenia wykresów Gantta i sieciowych, posiadający polską wersję. Działa na wszystkich systemach operacyjnych.

Wybrane publikacje

  • Gantt Henry L., Maury Dabney H. (1884), The Efficiency of Fluid in Vapor Engines, in: Van Nostrand's engineering magazine, nr 31 July-Dec 1884,
  • Gantt, Henry L. (1910), Work, Wages, and Profits: Their Influence on the Cost of Living, New York, New York, USA: Engineering Magazine Company,
  • Gantt, Henry L. (1916), Industrial leadership, New Haven: Yale University Press,
  • Gantt, Henry L. (1919), Organizing for Work, New York, New York, USA: Harcourt, Brace, and Howe.

Bibliografia

  • Alford L. P., (1934). Henry Laurence Gantt: Leader in Industry, ASME,
  • Chatfield M., (1996). Gantt, Henry Laurence (1861-1919), New York: Garland Publishing,
  • Darmody P.B., (2007). Henry L. Gantt and Frederick Taylor:The Pioneers of Scientific Management, in AACE International Transactions, Morgantown,
  • Martyniak Z., (1996). Historia myśli organizatorskiej. Wybitni przedstawiciele szkoły klasycznej do roku 1940, wyd. III, Kraków,
  • Martyniak Z., (1987). Organizatoryka, PWE Warszawa,
  • Sheldrake J., (2003). Henry Gantt and humanized scientific management, Management Theory, wyd. II, Thompson Learning.

Autor: Jacek Piotrowski, Magdalena Urbanek