Hedging finansowy
| Hedging finansowy |
|---|
| Polecane artykuły |
Hedging finansowy to wszelkie działania mające na celu zabezpieczenie się przed nagłymi zmianami cen na rynku. Jest to zatem swego rodzaju strategia finansowa, która minimalizuje straty jakie może ponieść inwestor w wyniku zmian kursów instrumentów finansowych lub towarów. Realizuje się ją przez stosowanie określonych instrumentów finansowych oraz zawieranie transakcji hedgingowych.
Rodzaje hedgingu
Minimalizowanie ryzyka najczęściej zaczyna się od wprowadzenia określonych działań wewnątrz przedsiębiorstwa, czyli stosowania tzw. hedgingu naturalnego. W tym przypadku nie stosuje się instrumentów finansowych, a ryzyko ogranicza się m.in. przez:
- zawieranie transakcji w walucie krajowej,
- przenoszenie produkcji do kraju, w którym sprzedawane są towary,
- zakup surowców w kraju, który jest odbiorcą wytwarzanych produktów,
- finansowanie zakupów przy pomocy kredytów w walucie obcej,
- dopasowanie terminów płatności zobowiązań w walucie obcej do terminów uzyskania płatności od odbiorców.
Do pozostałych rodzajów hedgingu zaliczamy następujące przeciwstawne pary:
- stały - polega na zajęciu określonej pozycji i nie dokonywaniu zmian przez cały czas zabezpieczenia transakcji,
- dynamiczny - polega na stałej obserwacji transakcji zabezpieczających i dokonywaniu potrzebnych korekt,
- doskonały - całkowicie eliminuje ryzyko,
- niedoskonały - spotykany znacznie częściej, gdyż sytuacja na rynku jest zmienna i ryzyko jest stale obecne,
- zakupowy - ma miejsce, gdy inwestor zamierza nabyć dany instrument i obawia się wzrostu ceny,
- sprzedażowy - realizowany jest, kiedy inwestor chce w przyszłości sprzedać określony instrument po cenie, która nie jest jeszcze znana,
- pośredni - stosowany jest w sytuacji kiedy inwestor znajduje towar oraz instrument pochodny wstawiony za ten towar, charakteryzujące się podobną siłą i kierunkiem zmienności ceny,
- bezpośredni - gdy transakcja na rynku bazowym oraz zabezpieczająca dotyczą tego samego towaru,
- całkowity - ma miejsce wówczas, gdy dąży się do zabezpieczenia wszystkich ryzykownych transakcji,* częściowy - kiedy zabezpieczona zostaje tylko część transakcji podlegających ryzyku,
- prosty - inwestor używa tylko jednego rodzaju instrumentów pochodnych,
- kombinowany - stosowane są różne kombinacje instrumentów pochodnych.
Każdy inwestor dobiera określone instrumenty, które pomagają mu ograniczyć ryzyko związane ze zmianami zachodzącymi na rynku. Decyzja o wyborze jest uwarunkowana potrzebami, umiejętnościami i wielkością prowadzonych operacji. Nie istnieje jedna metoda, która zniweluje ryzyko. Każdy zabezpieczający korzysta z kombinacji wielu instrumentów. Należy jednak pamiętać, że żadna metoda nie jest w stanie uchronić inwestorów przed ryzykiem w 100% oraz że każda z nich kosztuje. Jednak koszt ochrony jest niższy od start, które mogą nastąpić.
Fundusze hedgingowe
Fundusze hedgingowe to fundusze, które stosują różnego rodzaju techniki zabezpieczające w celu minimalizacji ryzyka inwestycyjnego. Dążą one do osiągnięcia nieograniczonej stopy zwrotu dzięki stosowaniu elastycznej polityki finansowej.
Charakterystyczne cechy funduszy hedgingowych:
- aktywne zarządzanie i nieograniczone stopy zwrotu,
- elastyczna i zróżnicowana polityka inwestycyjna,
- nietypowe formy prawne,
- ograniczona pojemność,
- zarządzający jest partnerem funduszu, a nie jego pracownikiem,
- rozbudowana struktura opłat,
- skierowane do specyficznych inwestorów,
- ograniczona płynność,
- ograniczona przejrzystość.
Narzędzia funduszy hedge:
- dźwignia finansowa,
- kupno i sprzedaż papierów wartościowych za gotówkę,
- kupno na kredyt,
- krótka sprzedaż i pożyczanie papierów wartościowych,
- instrumenty pochodne.
Bibliografia
- Bennett D., (2000). Ryzyko walutowe, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa
- Gwizdała J. (2011). Pochodne instrumenty finansowe w zarządzaniu ryzykiem w bankach inwestycyjnych s. 41-45
- Iwaszczuk N. Orłowska-Puzio J. (2015) Wpływa hedgingu na rozwój podmiotów handlu zagranicznego, Zeszyty naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach nr 214, s. 56-59
- Misztal P., (2004). Zabezpieczenie przed ryzykiem zmian kursu walutowego, Difin, Warszawa
- Perez K. Ziarko-Siwek U. (red.), (2014). Inwestycje finansowe, CeDeWu, Warszawa, s. 18-21
- Polański Z., (2008). System finansowy w Polsce 1, PWN, Warszawa
- Szelągowska A. (red.), (2007). Instytucje rynku finansowego w Polsce, CeDeWu sp. z o.o, Warszawa
- Wacławik B., (2013) Rola instrumentów pochodnych w ograniczeniu zmienności wyników finansowych przedsiębiorstw, s. 438-440
Autor: Monika Pasik, Magdalena Klejmont
