Hedge Fund

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Hedge Fund (fundusz hedgingowy, fundusz hedge) to spółka inwestycyjna zorganizowana prywatnie, zarządzająca skoncentrowanym portfelem papierów wartościowych, dostępna głównie dla bogatych i dobrze poinformowanych inwestorów instytucjonalnych bądź jednostek, dążąca do ponadprzeciętnego wzrostu z inwestycji. Wynagrodzeniem zarządzającego w takiej spółce jest procent od zysku. K.Perez proponuje następującą definicję funduszy hedge: "to fundusze inwestycyjne o charakterze alternatywnym, które oferowane są głównie na rynku prywatnym, w związku z czym podlegają ograniczonym regulacjom prawnym, i których zarządzający, wykorzystując swe umiejętności oraz różnorodne narzędzia i techniki inwestycyjne, budują strategie inwestycyjne mające na celu osiągnięcie nieograniczonych stóp zwrotu, za co są wynagradzani w zależności od ich wielkości". [1]

TL;DR

Artykuł opisuje hedge fundy jako prywatne spółki inwestycyjne, które zarządzają skoncentrowanym portfelem papierów wartościowych. Hedge fundy mają cechy takie jak aktywne zarządzanie, elastyczną politykę inwestycyjną i unikatową strukturę prawno-finansową. W Polsce rynek hedge fundów jest słabo rozwinięty, głównie z powodu braku wiedzy i informacji na temat tych funduszy. Jednak wzrastające zainteresowanie i pozytywne zmiany na Giełdzie Papierów Wartościowych sprzyjają potencjalnemu rozwojowi tego sektora.

Rozwój funduszy hedgingowych

Już w XVII wieku pojawiły się pierwsze zabezpieczenia (hedge oznacza po polsku zabezpieczać), kiedy to handlarze zabezpieczali ceny towarów przy użyciu skonstruowanych do tego umów przed niepomyślnymi zmianami. Jednak to pod koniec lat 40. XX wieku w USA pojawił się fundusz hedgingowy, którego głównym zarządzającym i założycielem był Alfred Winslow Jones. Jones badał możliwości przewidywania trendów rynkowych, przeprowadzał wywiady oraz kupował niedowartościowane akcje i sprzedawał te, które uważał za przewartościowane w nadziei, że następnie zakupi je ponownie po bardziej opłacalnym kursie. Wyniki tych badań ujawniły, iż na wielkość portfela ma wpływ głównie relatywny rozwój wartości pojedynczych akcji, a nie ruch całego rynku. Termin hedge fund został użyty w kwietniu 1966 r. w magazynie Fortune, kiedy to Carol J.Loomis opisała w swoim artykule sukces strategii A.W. Jonesa. W latach 1966-1968 na rynku kapitałowym założono około 150 funduszy hedgingowych. Małe doświadczenie w krótkiej sprzedaży oraz panująca na rynku hossa spowodowały zaniedbanie technik zabezpieczania. W konsekwencji w latach 1969-1974 miały miejsce straty przekraczające 70% wartości portfeli. Ponadto fundusze hedgingowe uznano za bardzo ryzykowne inwestycje. Wkrótce jednak wybrane fundusze hedge osiągnęły satysfakcjonujące wyniki, przez co hedge fund cieszył się dużą popularnością. W roku 1994 rosnące stopy procentowe i kursy akcji przyczyniły się do pomyłek spekulacyjnych, jednak wielkość inwestycji i liczba funduszy hedgingowych wciąż rosły[2]

Charakterystyczne cechy hedge fund

  • Aktywne zarządzanie i nieograniczone stopy zwrotu (absolute return) - aktywne zarządzanie funduszem hedgingowym oznacza, że zarządzający dąży do stopy zwrotu niezwiązanej z indeksem, dodatniej, niezależnej od koniunktury na rynku finansowym oraz od finansowego ryzyka. Może przy tym wykorzystywać specjalne strategie i narzędzia, krótką sprzedaż, dźwignię finansową oraz utrzymywać gotówkę. Fundusze te mają zatem osiągać dobre wyniki z inwestycji niezależnie od sytuacji rynkowej.
  • Elastyczna polityka inwestycyjna - zarządzający funduszami mogą swobodnie wybierać styl inwestycyjny oraz politykę inwestycyjną, a także zmieniać rynki, jeśli tylko dostrzegają w nich szansę na większe korzyści finansowe. Menedżerowie funduszy hedgingowych mają do dyspozycji wiele narzędzi inwestycyjnych.
  • Unikatowa struktura prawna - forma prawna hedge fund ma podlegać jak najmniejszej liczbie regulacji prawnopodatkowych oraz być dostosowana do charakteru funduszu.
  • Ograniczona pojemność - może dotyczyć wielkości funduszu, zakresu jego działalności lub liczby głównych zarządzających. Im mniejszy fundusz, tym łatwiej inwestować w atrakcyjne cenowo instrumenty finansowe i osiągać dodatnie stopy zwrotu. Po przekroczeniu określonej wielkości aktywów, fundusze zazwyczaj dokonują zamknięcia funduszu, polegające na nieprzyjmowaniu nowych inwestorów oraz ich kapitału. Ograniczenie zakresu działalności polega na koncentracji na małym segmencie rynku, natomiast ograniczenie co do liczby głównych zarządzających sprowadza się do tego, iż funduszem kieruje zazwyczaj jedna lub dwie osoby, będące założycielami funduszu i mające plan co do jego rozwoju.
  • Zarządzający jako partner funduszu - w przeciwieństwie do tradycyjnych funduszy inwestycyjnych, zarządzający funduszami nie są ich pracownikami, ale partnerami. Wnoszą oni do funduszu własny kapitał.
  • Opłaty - fundusze hedgingowe cechują się rozbudowaną strukturą opłat. Zaliczyć tutaj należy głównie opłaty:
  1. opłata za zarządzanie - stała, jest to procent wartości aktywów netto hedge fund (%WAN)
  2. opłata za wyniki inwestycyjne - jest to premia dla kierujących funduszem za uzyskanie dodatniej stopy zwrotu
  3. pozostałe opłaty - należy tutaj zaklasyfikować opłaty na wejście(dystrybucyjna, subskrypcyjna) oraz na wyjście(umorzeniowa)
  • Skierowanie tylko do wybranych inwestorów-wybierani są inwestorzy posiadający odpowiednią ilość środków pieniężnych. Są to inwestorzy indywidualni oraz instytucjonalni.
  • Ograniczona płynność i przejrzystość - fundusze hedge cechują wysokie bariery wejścia i wyjścia. Ponadto fundusze nie są zobligowane do publicznego raportowania o działaniach podejmowanych przez fundusz, jego strategii inwestycyjnej oraz wynikach. Pozwala to unikać zagrożenia, że wizja i plan na fundusz zostaną skopiowane przez innych zarządzających funduszem hedgingowym[3]

Rynek funduszy hegingowych w Polsce

Rynek funduszy hedgingowych w Polsce jest rozwinięty stosunkowo słabo, a pierwsze tego typu fundusze pojawiły się dopiero w 2004 roku. Do barier rozwoju hedge fund należy zaliczyć:

  1. niskie zainteresowanie inwestorów tymi inwestycjami, wynikające z braku odpowiednich informacji o funduszach
  2. powierzchniowa wiedza klientów na temat funduszy hedgingowych
  3. polski rynek jest stosunkowo młody, przez co zarządzający nie mają odpowiedniego doświadczenia szczególnie w zakresie stosowania skomplikowanych strategii inwestycyjnych
  4. ograniczone możliwości stosowania niektórych strategii inwestycyjnych, wynikające z faktu, iż rynek polski jest mniejszy i młodszy niż zachodni
  5. bariery prawne i podatkowe
  6. niewielka przejrzystość sektora[4]

Na GPW zachodzą pozytywne zmiany sprzyjające potencjalnemu rozwojowi funduszy typu hedge w Polsce. Na wzrost zainteresowania tymi funduszami mają wpływ między innymi:

  1. korzyści jakie daje dywersyfikacja portfela inwestycyjnego przy użyciu funduszy hedgingowych
  2. bogacenie się społeczeństwa
  3. zwiększanie się wiedzy i świadomości społeczeństwa
  4. uzyskanie w ostatnich latach dodatnich stóp zwrotu przez wybrane fundusze[5]

Przypisy

Hedge Fund — artykuły polecane
LBO — Inwestor — Portfel — Spekulacja — Subemisja usługowa — Fundusz hedgingowy — Teoria Markowitza — Funkcje giełd finansowych — Rynek pierwotny

Przypisy

  1. ↑ Perez K. (2011). Fundusze hedge. Istota, strategie, potencjał rynku, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, s. 26
  2. ↑ Bachorz D. (2016). Fundusze hedgingowe, analiza prawna wybranych jurysdykcji, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa, s. 31-41
  3. ↑ Perez K. (2011). Fundusze hedge. Istota, strategie, potencjał rynku, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, s. 26-66
  4. ↑ Łobodziński E. (2014). Fundusze hedge w Polsce i na świecie, CeDeWu Sp. z o.o., Warszawa, s. 208-211
  5. ↑ Łobodziński E. (2014). Fundusze hedge w Polsce i na świecie, CeDeWu Sp. z o.o., Warszawa, s. 211

Bibliografia


Autor: Maria Syjud


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Hedge_Fund&oldid=213436”