Głosowanie większością kwalifikowaną

Z Encyklopedia Zarządzania
Głosowanie większością kwalifikowaną
Polecane artykuły

Głosowanie większością kwalifikowaną (ang. Qualified Majority Voting - QMV) - głosowanie za projektem lub kandydatem, stosując się do zasady większości kwalifikowanej zależnej od rodzaju instytucji. Większość określona jest poprzez minimum liczby głosów wyrażonych w postaci liczb ułamkowych lub procentowo [1]. Większość kwalifikowana jest częstą procedurą głosowania stosowaną w wielu krajach na całym świecie, zaliczając Rzeczpospolitą Polskę i organ Rady Unii Europejskiej [2].

Rodzaje większości

Po zakończeniu głosowania, wynik sprawy rozpatrywany jest w zależności od rodzaju stosowanej większości. Do najczęstszych form głosowania zalicza się trzy poniższe większości [3]:

  • większość względna (zwykła) – ilość głosów ,,za" musi przewyższać ilość głosów ,,przeciw" a wstrzymujący się od głosu nie wliczają się do wyniku,
  • większość bezwzględna (absolutna) – ilość głosów ,,za" musi przewyższać ilość wszystkich przystępujących do głosowania wliczając wstrzymujących się od głosowania,
  • większość kwalifikowana – ilość głosów wymagana do przegłosowania sprawy musi być większa od połowy głosujących a jej wartość określona jest najczęściej ułamkowo np. 2/3, 3/5, 3/4. Do większości kwalifikowanej zalicza się również jednomyślność, czyli sytuację w której wymagane jest opowiedzenie się wszystkich głosujących ,,za".

Większość kwalifikowana w RP

Głosowanie większością kwalifikowaną w RP ma swoje zastosowanie przy szczególnie ważnych decyzjach i dotyczy następujących jednostek [4]:

  • Sejmu

Dla uzyskania większości kwalifikowanej w Sejmie występują 4 warianty wartości:

  1. 2/3 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. wyrażenie zgody na ratyfikację umów międzynarodowych, uchwalenie ustawy mającej na celu zmianę Konsytucji,
  2. 2/3 głosów ustawowej liczby posłów - np. skrócenie trwania kadencji Sejmu,
  3. 3/5 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. w celu ponownego uchwalenia ustawy po rozpatrzeniu,
  4. 3/5 głosów ustawowej liczby posłów - np. pociągnięcie do odpowiedzialności członka Rady Ministrów w przypadku naruszenia przez niego Konstytucji, ustaw lub popełnienia przestępstwa.
  • Senatu

W Senacie występuje jedynie wartość kwalifikowana 2/3 głosów, np. w przypadku skrócenia trwania kadencji Senatu.

  • Zgromadzenia Narodowego

Dla jednostki Zgromadzenia narodowego występuje jedynie wartość kwalifikowana 2/3 głosów np. w przypadku wystąpienia trwałej niezdolności sprawowania roli Prezydenta ze względu na stan zdrowia.

Istotne dla wyrażenia wielkości kwalifikowanej jest pojęcie kworum, czyli minimalna liczba członków jednostki wymagana do prowadzenia obrad i uznania ważności wyniku głosowania [5]. W Polsce wynosi ona połowę ustawowej liczby członków organu.

Większość kwalifikowana w Radzie UE

Każdemu Państwu Członkowskiemu przyznana jest odpowiednia ilość głosów, uzależniona od wielkości populacji w tym kraju [6]. Większość kwalifikowana w Radzie Unii Europejskiej wynosi 255 głosów z 345 możliwych, co daje 73,9%. Do przeforsowania wniosku konieczne są jeszcze dwa równoważne warunki - musi być on poparty przez większość Krajów Członkowskich (lub przez większość 2/3 Krajów Członkowskich, jeśli wnioskodawcą nie jest Komisja Europejska), oraz kraje popierające wniosek muszą reprezentować minimum 62% populacji Unii Europejskiej [7].

Zgodnie z art. 23 p. 2 Traktatu Nicejskiego QMV stosowane jest, gdy Rada Unii Europejskiej podejmuje wspólne decyzje i strategie dla wszystkich Krajów Członkowskich, podejmuje decyzję, która jest wykonaniem wspólnego działania, lub mianuje specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 18. Istotne w podejmowaniu decyzji przez Radę Zarządzającą jest użycie większości kwalifikowanej zestawiając ją z siłą głosu każdego z Krajów Członkowskich. Siła głosu uzależniona jest od udziału w kapitale Europejskiego Mechanizmu Stabilności. Oznacza to, iż mimo uzyskania większości kwalifikowanej wymaganej w danej sprawie, państwa wyróżniające się największym udziałem (Niemcy, Francja) mogą unieważnić wynik [8].

Przypisy

  1. Z. Rybicki 1980, s. 819
  2. A. Bisztyga, P. Zientarski 2014 s. 58
  3. Biuro Analiz i Dokumentacji 2016, s. 3
  4. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 1997, s. 18-35
  5. M. Rulka i in. 2019, s. 102
  6. J. Galster i in. 1995, s. 16
  7. M. Witkowska 2008, s. 162
  8. A. Ambroziak, A. Szypulewska - Porczyńska 2020, s. 71

Bibliografia

Autor: Mariola Karasińska, Piotr Urbański

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.