Gospodarka nieruchomościami

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Gospodarka nieruchomościami - Podejmowanie działań i procedur związanych z zarządzaniem, rozporządzaniem i posiadaniem nieruchomości. W literaturze jednak istnieje wiele różnych definicji. Jedną z nich, która szerzej określa to pojęcie jest "proces zbliżony do ekonomicznego ujęcia zarządzania, który zakłada wyznaczanie określonych celów i osiągania ich za pomocą odpowiednich środków" (M. Habdas 2012, s. 365). W Polsce normy gospodarowania nieruchomościami zawarte są w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997r. "O gospodarce nieruchomościami". Zasady tam opisane odnoszą się do:

  • "gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego,
  • podziału nieruchomości,
  • scalania i podziału nieruchomości,
  • pierwokupu nieruchomości,
  • wywłaszczania nieruchomości i zwrotu wywłaszczonych nieruchomości,
  • udziału w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej,
  • wyceny nieruchomości,
  • działalności zawodowej, której przedmiotem jest gospodarowanie nieruchomościami". (Ustawa o gospodarce nieruchomościami 1997, s. 1)

Ustawa ta, odnosi się jedynie do gospodarowania nieruchomościami nalężącymi do administracji publicznej.

Nieruchomość - Jest to trwałość na wyodrębnionym terytorium wraz z budynkami i lokalami. Najważniejszym typem są grunty odpowiednio oznakowane i oddzielone, do których należą wszystkie powiązane stałości. Definicję nieruchomości w Polsce kształtuje ustawa z 23 kwietnia 1964r. zawarta w Kodeksie Cywilnym. Nieruchomości dzielimy na:

  • nieruchomości gruntowe (zabudowane oraz niezabudowane)
  • nieruchomości budynkowe
  • nieruchomości lokalowe (E. Kucharska-Stasiak 2006, s. 14,15)

Główną cechą fizyczną nieruchomości jest przede wszystkim stałe przywiązanie z określonym terenem, dzięki czemu rozwijają się lokalne społeczności, gdyż zazwyczaj nieruchomość jest dziedziczona przez kolejne pokolenia. Ma to duży wpływ na przemieszczanie się ludności. Kolejną cechą jest trwałość. Ma ona duże znaczenie podczas zakupu czy budowie danej nieruchomości, gdyż takie czynności określane są jako długoterminowe. Ludzie często traktują to jako jedną z najważniejszych decyzji życiowych i biorą pod uwagę swoje plany na przyszłość, co ma na przykład wpływ na wybór miejsca zamieszkania. Nieruchomości są także różnorodne, niepodzielne i złożone.

Gospodarowanie - aktywność, która zadowala dane potrzeby w zależności od podmiotu. Gospodarowanie nieruchomościami może występować zarówno w sektorze prywatnym jak i publicznym. Administracja i zarządzanie nieruchomościami często wchodzą w skład gospodarowania nieruchomościami.

TL;DR

Artykuł omawia pojęcie gospodarki nieruchomościami i jej związki z prawem. Definiuje nieruchomość jako trwałość na danym terenie i podkreśla jej znaczenie społeczne i ekonomiczne. Opisuje również klasyfikację czynności związanych z gospodarowaniem nieruchomościami oraz analizuje rynek nieruchomości. Podkreśla, że sektor nieruchomości odgrywa ważną rolę w gospodarce, a zmiany w gospodarce mają wpływ na rynek nieruchomości.

Klasyfikacja czynności gospodarowania nieruchomościami

Czynności zawarte w gospodarowaniu nieruchomościami możemy podzielić na faktyczne i prawne.

Do faktycznych przypisujemy te, które chronią nieruchomość przed dewastacją takie jak: ewidencja nieruchomości, wycena oraz opracowanie zamiarów zastosowania zasobów. Natomiast do prawnych zaliczamy elementy związane z prawem własności (zbywanie, nabywanie), zabezpieczenie w przypadku naruszeń, scalanie i podział nieruchomości, zakładanie księgi wieczystej (A. Małkowska 2012, s. 45).

Rynek nieruchomości a gospodarka

Rynek nieruchomości analizowany jest w kilku gatunkach: technicznym, przestrzennym i ekonomicznym. Pierwszy z nich rozumiany jest jako targ, miejsce gdzie we własnej osobie możemy kupić, sprzedać lub wymienić dane dobro. Kategoria przestrzenna inaczej nazywana geograficzną zawiera teren o podobnym kryterium realizowania zakupu i sprzedaży. Natomiast kategoria ekonomiczna określana jest jako zależność wymienna pomiędzy sprzedającym symbolizującym podaż a kupującym symbolizującym popyt czyli szukającym zapotrzebowania na określone dobra i usługi. Wbrew pozorom strefa ekonomiczna nie określa rynku jako lokalizacje, gdzie odbywają się transakcje kupna i sprzedaży. Rynek definiowany jest znacznie szerzej. Już samo wyrażenie chęci przystąpienia do transakcji lub negocjacje wchodzi w skład rynku.

Rynek nieruchomości w większości odróżnia się od innych rynków, jednak posiada też cechę wspólną taką jak niejednolitość. Jednym z podstawowych podziałów rynku nieruchomości jest podział ze względu na funkcje pełnione przez nieruchomości. Wyróżniamy zatem:

  • Rynek nieruchomości mieszkaniowych
  • Rynek nieruchomości komercyjnych
  • Rynek nieruchomości przemysłowych
  • Rynek nieruchomości rolnych
  • Rynek nieruchomości specjalnego przeznaczenia (E. Kucharska-Stasiak 2006, s. 43)

Sektor nieruchomości w gospodarce odgrywa znaczącą rolę zarówno w ujęciu mikro jak i makroekonomicznym. Jest istotny dla każdego typu działalności. Gospodarka oddziałuje na rynek nieruchomości, ale również nieruchomości mają wpływ na gospodarkę. Wszelkie przekształcenia dotyczące nieruchomości działają na jakość objawów ekonomicznych. Są to między innymi: wielkość zatrudnienia i stóp procentowych a także cena wytworzonych dóbr i usług. Natomiast zmiany występujące w gospodarce, szczególnie stóp procentowych, ale również innych warunków ekonomicznych działają silnie na rynek nieruchomości.


Gospodarka nieruchomościamiartykuły polecane
Gospodarstwo domoweGospodarka rynkowaKonsumentGospodarka turystycznaUsługaTowarzystwo ubezpieczenioweRynek usług turystycznychPodatek rolnyGospodarka przestrzenna

Bibliografia


Autor: Agnieszka Adamiecka