Etyka w sprawozdawczości finansowej

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 19:33, 19 maj 2020 autorstwa 127.0.0.1 (dyskusja) (LinkTitles.)
Etyka w sprawozdawczości finansowej
Polecane artykuły


Etyka w sprawozdawczości finansowej - słowo etyka odnosi się do zasad postępowania przedkładających służbę wyższemu dobru ponad dbałość o własny interes. Stosowanie takich zasad niewątpliwie wymaga pewnych poświęceń. Istnieją dwa zasadnicze powody, dla których księgowi powinni zachowywać wysokie standardy etyczne.

Pierwszym z nich jest to, iż ich zadaniem jest bezstronny pomiar sytuacji finansowej (tj. pomiar niezależny i stanowiący obiektywny punkt odniesienia), muszą zapewnić użytkownikom sprawozdań finansowych informacje, będące miarodajnymi i bezstronnymi. Ponieważ informacje księgowe wykorzystywane są w celu podejmowania decyzji finansowych, błąd w pomiarze może mieć niekorzystne konsekwencje. W sytuacjach krańcowych istnieje nawet możliwość celowego zniekształcenia rzeczywistości finansowej.

Po drugie i ważniejsze przestrzeganie wysokich standardów etyki ma na celu zapewnienie rzetelnej prezentacji, świadomie uwzględniając potrzeby sprawozdań finansowych, a szczególnie problem asymetrii informacji (tj. faktu, że osoby z zewnątrz nie mogą wiedzieć o wszystkim, co dzieje się wewnątrz przedsiębiorstwa). Te wysokie standardy dotyczą w szczególności biegłych rewidentów, którzy służą interesowi publicznemu.

Rynki kapitałowe mają świadomość, iż sprawozdawczość finansowa pozostawia pewną dowolność w zakresie oszacowań księgowych i ujawnień, co stwarza pole dla "kombinacji" w prezentacji wyników. Rynki te także zdają sobie sprawę z tego, że konflikt w stosunkach agencyjnych (różnica interesów zarządu i akcjonariuszy) może kusić zarząd do przedstawienia się w lepszym świetle dzięki upiększaniu wyników. Wszystkie te uwarunkowania powodują, że biegły rewident musi pełnić funkcję neutralnego eksperta mającego upoważnienie do egzekwowania uczciwej i rzetelnej sprawozdawczości. Jednakże względy praktyczne wymagają, aby to zarząd był odpowiedzialny za sporządzenie sprawozdania finansowego.

Ponadto, ze względu na to, iż rynek nagradza niższe ryzyko księgowe niższym kosztem kapitału (a co za tym idzie wyższą ceną akcji), spółki mają stały bodziec do rzetelnego prowadzenia sprawozdawczości. Rola jaką więc musi odgrywać biegły rewident to pełnienie funkcji nadzorującej (zapewniać niezależną opinię eksperta i dzięki swojej funkcji monitorującej motywować do uczciwej sprawozdawczości). Czasem może wystąpić konieczność bardziej aktywnego podejścia do ochrony akcjonariuszy, także poprzez walkę o ich interesy. Może to oznaczać sankcje odmowy wydania opinii bez zastrzeżeń w przypadku najmniejszego uchybienia rzetelności. Słabym punktem w wypełnianiu przez biegłego jego funkcji jest to, że mimo formalnego mianowania przez akcjonariuszy, trudno jest całkowicie zdystansować się od zarządu, który jest stroną będącą podmiotem dokonywanej kontroli. Ponieważ jednak nieuczciwy zarząd może wywierać presję na uczciwych biegłych rewidentów, potrzebna jest bazowa podstawa w postaci wysokich standardów etycznych poszczególnych księgowych.

Bibliografia

  • Jan Turyna, Standardy sprawozdawczości finansowej, Difin, Warszawa 2006
  • Przemysław Fil; Anna Michalczyk, Problemy wyceny aktywów i pasywów według MSR/MSSF i Ustawy o rachunkowości, Gdańsk Ośrodek doradztwa i doskonalenia kadr 2007

Autor: Małgorzata Rugiełło