Desk research

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Desk research to metoda badawcza polegająca na kompilacji, analizowaniu oraz przetwarzaniu danych i informacji pochodzących z istniejących źródeł, a następnie formułowaniu na ich podstawie wniosków dotyczących badanego problemu. To badania wtórne, które przeciwstawiają się badaniom pierwotnym. Badania pierwotne to generowanie danych, a badania wtórne wykorzystują badania pierwotne jako źródło danych analizy. Desk research nazywane jest badaniami wtórnymi lub analizą danych zastanych[1] Metoda desk research nie ma określonego czasu trwania lub fazy realizacji, a pozyskiwanie oraz eksploracja danych trwa zazwyczaj przez cały okres realizowania projektu badawczego. Powodem tego jest ciągłe uzupełnianie dokumentów oraz zestawianie ich z pozyskanymi materiałami podczas wszystkich etapów badania. W naukach społecznych dane zebrane przez badaczy czy instytucje są coraz częściej wykorzystywane na potrzeby celów badawczych odmiennych od pierwotnych celów zebrania tych danych[2]

TL;DR

Desk research to metoda badawcza, która polega na analizie i przetwarzaniu danych z istniejących źródeł. Jest to badanie wtórne, które wykorzystuje dane pierwotne do analizy. Metoda ta ma wiele korzyści, w tym możliwość replikacji wyników, różnorodność analizy i mniejsze koszty. Źródła danych mogą obejmować statystyki, dokumenty urzędowe, wyniki badań społecznych i badania marketingowe. Badania desk research można podzielić na wewnętrzne (wykorzystujące zasoby organizacji) i zewnętrzne (wykorzystujące dane i informacje z Internetu i innych źródeł). Istnieją jednak pewne ograniczenia wtórnej analizy danych, takie jak różnice między danymi pierwotnymi a wtórnymi.

Powody wykorzystywania danych wtórnych

Powody natury ogólnej Dane wtórne mogą być jedynymi istniejącymi danymi dla konkretnych problemów badawczych. Przykładem są historycy społeczni i polityczni, którzy muszą niemal wyłącznie polegać na danych wtórnych. Badacze korzystają z szerokiego zakresu materiałów, które dotyczą różnych obszarów i wieków, dzięki czemu rozpiętość i pogłębienie analizy jest znacznie większe niż byłoby podczas wykorzystania danych pierwotnych uzyskanych w pojedynczym projekcie badawczym. Analizując dane z różnych okresów czasowych, dotyczących podobnej tematyki, opisywanie i wyjaśnianie zmian jest dokładniejsze. Dane wtórne są wykorzystywane także do celów porównawczych.

Powody natury metodologicznej Dane wtórne jeżeli są dokładne i rzetelne stwarzają możliwość replikacji. Wyniki badań są bardziej wiarygodne, gdy powtarzają się w wielu badaniach. Zamiast ponownego, osobistego badania, badacz może dane zebrane przez innych połączyć ze swoimi. Dokonując analizy danych wtórnych analizuje się szeroki zakres szczegółowych wskaźników, różnorodnych zachowań czy postaw, dlatego badania będą bardziej wyczerpujące i przeanalizowane na różne sposoby.

Powody natury ekonomicznej Badania, w których zbierane są dane pierwotne są przedsięwzięciami bardzo kosztownymi. Dla profesorów, niezależnych badaczy czy studentów zbieranie danych pierwotnych bez sponsorów są poza ich możliwościami finansowymi[3]

Bogactwo źródeł danych

  • statystyki i zestawienia - statystyki publiczne, dokumenty i dane urzędów statystycznych i instytucji państwowych (Narodowy Bank Polski, Eurostat, Główny Urząd Statystyczny),
  • dokumenty urzędowe - sprawozdania, zestawienia liczbowe, przepisy, spisy, protokoły oraz inne materiały wytwarzane przez urzędy, organizacje i instytucje,
  • wyniki badań społecznych - opisy, raporty, bazy danych, streszczenia. Projekty udostępniają raporty i bazy danych do samodzielnych analiz,
  • wyniki badań marketingowych - udostępniane przez agencje badań rynkowych w celach promocyjnych, PR-owych czy marketingowych
  • inne dane oraz informacje dostępne online (wypowiedzi ekspertów, strony internetowe firm, artykuły naukowe, internetowe, fora internetowe, bazy przedsiębiorstw, publikacje, bilanse i sprawozdania finansowe[4]

Podział badań desk research na wewnętrzne i zewnętrzne

Badania wewnętrzne to najlepszy punkt wyjścia każdej organizacji. Wiele informacji jest generowanych wewnątrz organizacji podczas normalnego procesu. Badania wewnętrzne obejmują istniejące zasoby organizacyjne i uporządkowują zebrane dane w wydajny i użyteczny sposób. Te badania charakteryzują się niskim kosztem i wysoką skutecznością ze względu na zarządzanie zasobami wewnętrznymi. Badania zewnętrzne prowadzone są poza granicami organizacyjnymi. Dane i informacje są gromadzone z Internetu, przeglądane i selekcjonowane. Często wykorzystywane są dane rządowe, których publikowane są ogromne ilości. Dane te wiąża się z aspektami ekonomicznymi, społecznymi i finansowymi, a strony internetowe najczęściej bezpłatne i zawierają rzetelne informacje. Innym sposobem badań zewnętrznych jest badanie klientów. Jest to bardzo wartościowy sposób, ponieważ bezpośrednia komunikacja z klientem lub potencjalnym klientem daje cenne informacje zwrotne[5]

Ograniczenia wtórnej analizy danych

Największym problemem analizy wtórnej danych jest to, że odpowiadają one często jedynie w przybliżeniu danym, które badacz chciałby wykorzystać w procesie testowania hipotez. Istnieje różnica między danymi pierwotnymi, zbieranymi przez badacza dla określonego celu badawczego i z określonych powodów, a danymi zebranymi dla innych celów. Te różnice mogą dotyczyć planu badawczego, wielkości próby, szczegółów dotyczących planu wywiadu oraz techniki przeprowadzenia, sposobu formułowania pytań, a także sposobu tworzenia sytuacji badania laboratoryjnego. Problemem analizy wtórnej jest też niewystarczająca informacja o sposobie zebrania danych pierwotnych[6]


Desk researchartykuły polecane
Metoda pomiarowaBadania jakościoweCase studySondażProblem badawczyAnaliza danychBadania marketingowePytanie badawczeProces badania rynku

Przypisy

  1. Bednarowska Z. (2015)
  2. Makowska M. (2013) s. 81
  3. Nachmias D. (2001) s. 322
  4. Bednarowska Z. (2015)
  5. Makowska M. (2013) s. 84
  6. Nachmias D. (2001) s. 326

Bibliografia


Autor: Monika Sygut