DEQ
| DEQ |
|---|
| Polecane artykuły |
Delivered Ex Quay …named port of destination (dostarczone na nabrzeże … wymieniony z nazwy port przeznaczenia) to formuła handlowa, należąca do międzynarodowych reguł handlu (incoterms). Wraz z formułami DAF, DES, DDU, DDP należy ona do grupy D. Według tej formuły towar uznaje się za dostarczony, gdy jest on udostępniony kupującemu na określonym nabrzeżu, w wymienionym z nazwy porcie przeznaczenia, bez dokonania odprawy celnej w imporcie (obowiązek ten spoczywa na nabywcy).
Moment dostarczenia towaru
Towar dostarczony jest na koszt i ryzyko sprzedającego. Moment dostarczenia towaru to ten w którym jest on udostępniony kupującemu w wyznaczonym miejscu na nabrzeżu, w wymienionym z nazwy porcie, z tego wynika, że sprzedający jest odpowiedzialny za wyładunek towaru. Sprzedający może wybrać dogodne dla siebie nabrzeże w porcie przeznaczenia, jeżeli umowa nie wskazuje na żadne konkretne.
Obowiązki sprzedającego
Sprzedający ponosi wszelką odpowiedzialność i koszty za towar, aż do momentu jego udostępnienia kupującemu na nabrzeże, w porcie przeznaczenia.
- dostarczenie towaru wraz z fakturą handlową zgodnie z umową sprzedaży oraz innymi dokumentami zgodności, jakie wymaga umowa,
- uzyskuje na własne ryzyko i koszt oficjalne upoważnienia lub dokumenty niezbędne przy eksporcie towaru lub jego tranzycie przez inny kraj,
- na własny koszt zawiera umowę transportu towaru do wymienionego z nazwy nabrzeża, w wymienionym z nazwy porcie, (nie jest wymagana umowa ubezpieczenia towaru podczas transportu),
- musi dostarczyć towar do dyspozycji kupującego, w uzgodnione nabrzeże oraz uzgodnionym dniu lub okresie dostawy,
- ponosi wszelkie ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru oraz koszty, aż do momentu jego dostarczenia w wyznaczone z nazwy miejsce oraz uzgodnionym dniu lub okresie,
- ponosi wszystkie koszty związane z towarem, aż do momentu jego dostarczenia (np. cła, podatki oraz inne opłaty związane z eksportem oraz tranzytem),
- zawiadomienie kupującego o terminie dostarczenia towaru, aby ten bez przeszkód mógł przyjąć dostawę,
- dostarczenie kupującemu zwyczajowego dokumentu transportowego (np. zbywalny konosament, niezbywalny morski list przewozowy czy inny dokument transportu kombinowanego),
- ponosi wszystkie opłaty związane z czynnościami sprawdzającymi towar (sprawdzenie jakości, mierzenie, ważenie, liczenie), niezbędnych do postawienia towaru do dyspozycji kupującego,
- udzielenie sprzedającemu wszelkiej pomocy w uzyskaniu dokumentów niezbędnych do przy załatwianiu formalności importowych.
Obowiązki kupującego
- zapłacenie za towar, cenę uzgodnioną w umowie,
- uzyskuje na własne ryzyko i koszt dokumentację niezbędną przy imporcie towaru,
- musi przyjąć towar, kiedy zostanie on dostarczony zgodnie z umową,
- ponosi wszelkie koszty i ryzyko związane z towarem od chwili jego dostarczenia zgodnie z umową (np. cła, podatki, inne opłaty związane z importem towaru),
- jeśli jest uprawniony, musi dostarczyć sprzedającemu informację o miejscu wymienionym z nazwy oraz o określonym czasie lub okresie w którym ma odbyć się dostawa,
- ponosi koszty za cła, podatki i inne opłaty, dodatkowo musi zwrócić sprzedającemu koszty które ten poniósł udzielając pomocy przy załatwianiu dokumentacji niezbędnej przy imporcie towaru,
- ponosi koszty kontroli przedwysyłkowej, jeśli kontrola wymagana jest przez kraj eksportu koszty ponosi sprzedający.
Formy transportu
Formuła ta może być wykorzystana tylko w transporcie morskim, wodnym śródlądowym lub kombinowanym, gdy towar ma być wyładowany na nabrzeżu w jego porcie przeznaczenia. Istnieje możliwość rozszerzenia obowiązków sprzedającego (jeżeli obie strony zgodzą się na taki krok) do transportu towaru w inne miejsce w porcie lub poza portem, w takim przypadku zaleca się stosowanie formuł DDU i DDP. Ubezpieczenie transportu nie jest wymagane w tej formule.
Bibliografia
- Białecki K. P., Januszkiewicz W., Oręziak L. (2007). Leksykon handlu zagranicznego, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s. 67
- Hermanowski J. (2001). Handel Zagraniczny: poradnik, Przedsiębiorstwo Konsultingowo-Gospodarcze Univers, Zielona Góra, s. 95
- Kaczmarek T.T., Zarzycki M. (2005) Poradnik Eksportera, Branta, Bydgoszcz
- Malfliet J. (2011) Incoterms 2010 and the mode of transport: how to choose the right term, Ghent University, Belgium
- Materiały pochodzące z opracowań Międzynarodowej Organizacji Handlu, w tym:
- Ramberg J. (2011) ICC Guide to Incoterms 2010, ICC Services Publications,
- Witkowski J., Skowrońska A. (2015). Strategie i logistyka w warunkach kryzysu, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 382, s. 251
- Wierzbicki W. (1992). Jak i za co płacić w handlu zagranicznym, INFO-TRADE & Gdańska Grupa Promocyjna S.A, Gdańsk
Autor: Wojciech Stępień, Konrad Zawartka
