Cross docking
| Cross docking |
|---|
| Polecane artykuły |
Cross-docking jest to innowacyjna technika związana z dziedziną logistyki, marketingu i transportu polegająca na przeładunku kompletacyjnym. Oznacza to zebranie w jednym miejscu towarów z licznych punktów oraz od wielu dostawców. Drugą możliwością jest odebranie towarów z określonego miejsca, po to żeby móc dostarczyć je do jednego odbiorcy lub do kilku różnych miejsc. Głównym założeniem oraz największą zaletą cross-dockingu jest to, że towary nie są przechowywane w magazynach między fazami wyładunku i załadunku lub są tam składowane przez bardzo krótki czas (B. Słowiński 2008, s. 38).
Rodzaje i poziomy cross-dockingu
„W zależności od natury produktu i lokalizacji przeładunku kompletacyjnego w łańcuchu dostaw, można jednak wyróżnić różne rozwiązania szczegółowe. W literaturze wyróżnia się różne rodzaje cross-dockingu np. dystrybucyjny, detaliczny, oportunistyczny, produkcyjny, przeładunek kompletacyjny bezpośredni” (M. Antonowicz, A. Kikuła 2015, s.401). Ewolucja rynku oraz duża ilość konkurencji powodują, że przedsiębiorcy muszą dynamicznie reagować na potrzeby klientów oraz stosować metody, które pozwalają na skrócenie czasu dostaw. Jedną z takich metod jest właśnie cross-docking. Technika ta wymaga bardzo dokładnej synchronizacji procesów związanych z odbieraniem i przekazywaniem produktów. Jak podają M. Antonowicz i A. Kikuła wyróżnia się trzy poziomy cross-dockingu:
- cross-docking pełnych palet- polega na tym, że zapełnione palety jednego rodzaju produktu przekazywane są wprost do odbiorcy, jest to najprostsza forma cross-dockingu,
- cross-docking zamówień sklepów skompletowanych przez dostawcę- w tej metodzie producent musi mieć wiedzę na temat zapotrzebowania każdego ze sklepów, do których dostarcza towary, ponieważ to producent musi osobiście skompletować oraz doręczyć palety do sklepu,
- cross-docking z kompletacją w punkcie przeładunkowym- jest to najczęściej wykorzystywana metoda cross-dockingu, polega na dostarczeniu przez producenta towarów jednego rodzaju do Centrum Dystrybucji i dopiero tam odbiera się i kompletuje zamówienia dla konkretnych odbiorców. Niewykorzystane towary stanowią tzn. zapas obrotowy, który powinien być zużytkowany następnego dnia (M. Antonowicz, A. Kikuła 2015, s.401).
Wady i zalety cross-dockingu
Cross-docking jest techniką przynoszącą wiele korzyści, ale niesie też ze sobą różne zagrożenia. Można wyróżnić następujące wady i zalety tej metody:
Zalety:
- zharmonizowanie dostaw, produkcji i zaopatrzenia,
- zredukowanie kosztów związanych z magazynowaniem produktów,
- zmniejszenie ilości przestojów towarów na drodze od producenta do odbiorcy,
- znacznie szybsze docieranie produktów do poszczególnych punktów w łańcuchu dostaw, co zmniejsza liczbę potencjalnych błędów i opóźnień,
- zmniejszenie ilości magazynów.
Wady:
- konieczność umiejętnej i skrupulatnej synchronizacji wszystkich procesów związanych odbieraniem i wydawania towarów,
- przez występowanie niekontrolowanej ilości zapasów, może wystąpić ryzyko zgromadzenia zbyt dużej ilości produktów w magazynie,
- konieczność posiadania nowoczesnych systemów informatycznych, co powoduje wzrost kosztów.
Modele magazynów w metodzie cross-dockingowej
„Według Bozartha i Handfielda przeładunek kompletacyjny jest formą gospodarki magazynowej, w której magazyn otrzymując duże transporty przychodzące, dzieli je na mniejsze i wysyła do odbiorców” (M. Antonowicz, A, Kikuła 2015, s. 402). Magazyny cross-dockingowe przybierają różne kształty. Najpopularniejszym modelem jest prostokąt, ponieważ dzięki niewielkiej odległość między bramami ustawionymi na przeciwległych ścianach jest niewielki. Powoduje to, że trasa jaką pokonują wózki widłowe jest krótka, stąd też nie są ponoszone żadne dodatkowe koszty. Tworzone są także inne rodzaje kształtów magazynów cross-dockingowych np. „L”, „+”, „C”, „H”. Na to jaki kształt jest najbardziej odpowiedni dla danego przedsiębiorstwa, wpływają różne czynniki takie jak np. otoczenie czy ilość obsługiwanych klientów. Nieodpowiedni dobór kształtu może spowodować niepotrzebne straty czasowe, co skutkuje wystąpieniem dodatkowych kosztów (M. Antonowicz, A, Kikuła 2015, s. 402-403).
Bibliografia
- Antonowicz M., Kikuła A. (2015), Zastosowanie cross-dockingu w logistyce dystrybucji na przykładzie firmy In Post, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego "Problemy zarządzania, finansów i marketingu" nr 41, t.2/2015, s.400-404
- Choroszczak J., Ujwary-Gil A (2003), Analiza fazy tworzenia aliansu strategicznego firmy krajowej z zagranicznym kooperantem , "Organizacja i Kierowanie" nr 3, s. 1-2
- Kruczek M., Przybylska E., Żebrucki Ż. (2015), Znaczenie innowacji w zarządzaniu łańcuchem dostaw, Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej "Organizacja i zarządzanie" zeszyt 78/2015, s. 226-230
- Lewczuk K. (2013) Wybrane Aspekty projektowania terminali cross-dockingowych, Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej z. 97, s. 327-328
- Słowiński B. (2008), Wprowadzenie do logistyki, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin, s. 38
- Wróblewski K. ( 2017), Cross-docking - kłopotliwy termin z dziedziny marketingu, transportu i logistyki
Autor: Justyna Niemiec
