Choroba zawodowa

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 09:02, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Choroba zawodowa
Polecane artykuły


Chorobę zawodową z medycznego punktu widzenia można określić jako istotne zaburzenia stanu zdrowia związane przyczynowo z warunkami pracy zawodowej. Zarówno w Polsce jak i innych krajach rozpoznanie choroby zawodowej uwarunkowane jest jej wymienieniem w obowiązującym wykazie chorób zawodowych. Wówczas staje się ona pojęciem lekarsko prawnym. Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów: za choroby zawodowe uważa się choroby określone w wykazie chorób zawodowych, jeżeli zostały spowodowane działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy.

Szkodliwości zawodowe

Szkodliwości zawodowe są to wszelkiego rodzaju pyły, substancje oraz czynniki, które wpływają na możliwość wystąpienia choroby zawodowej. Dzielimy na:

  • Pyły mineralne o działaniu zwłókniającym, które są przyczyną zachorowania na pylice płuc, uważane za nieodwracalną chorobę płuc.
  • Pyły mineralne i organiczne o działaniu drażniącym. Powodują stany zapalne błony śluzowej dróg oddechowych i stanowią ryzyko przewlekłego zapalenia oskrzeli i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
  • Pyły pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego wykazujące aktywność biologiczną albo działanie alergizujące. Powodują zapalenia alergiczne błony sluzowej dróg oddechowych i zmian zapalno-wytwórczych tkanki płucnej.
  • Substancje chemiczne o działaniu toksycznym, drażniącym lub alergizujacym. Substancje te występują w postaci cieczy, aerozoli, gazów i par. Powodują one zatrucia ostre zwykle przemijające lub przewlekłe często nieodwracalne. Niektóre z nich mogą powodować choroby alergiczne dróg oddechowych.
  • Czynniki fizyczne. Do najbardziej rozpowszechnionych zaliczamy: hałas, wibracja i gorący mikroklimat jak również mniej rozpowszechnione promieniowanie jonizujące, pole elektromagnetyczne, ultra- i infradźwięki.
  • Czynnik związane ze sposobem wykonywania pracy. Do zmian przeciążeniowych w układzie ruchu a także uszkodzenia nerwów obwodowych może wpływać wykonywanie ruchów monotypowych, niekorzystna wymuszona pozycja w pracy, ucisk na pnie nerwów.
  • Czynniki biologiczne (zakaźne i pasożytnicze). Szczegółowe opisy kliniczne w podręcznikach chorób zakaźnych.
  • Czynniki rakotwórcze. W środowisku pracy nie można ustalić stężenia, poniżej którego działanie rakotwórcze nie występuje. Środowisko pracy odpowiedzialne jest za 2-5% wszystkich zachorowań na nowotwory złośliwe.

Czynniki wpływające na ryzyko rozwoju chorób zawodowych

Na ryzyko rozwoju chorób zawodowych wpływają następujące czynniki zewnętrzne i wewnętrzne:

  • Rodzaj czynników szkodliwych i uciążliwych występujących w środowisku pracy, związany ze sposobem produkcji i organizacją pracy.
  • Stopień nasilenia czynników szkodliwych i uciążliwych, limitowany przez istniejące normatywy higieniczne.
  • Wiarygodne pomiary stężeń i natężeń czynników szkodliwych w środowisku pracy i związane z tym szacowanie ryzyka zdrowotnego.
  • Właściwa organizacja profilaktyki lekarskiej.
  • Wrażliwość osobnicza na działanie szkodliwych czynników środowiska pracy.

Etapy rozpoznawania choroby zawodowej

W trybie rozpoznania choroby zawodowej wyróżniamy 3 etapy:

  1. Podejrzenie choroby zawodowej zostaje określone głównie przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę nad pracownikami.
  2. Ustalenie rozpoznania jest zastrzeżone dla jednostek organizacyjnych takich jak: przychodnie i poradnie chorób zawodowych, oddziały i kliniki chorób zawodowych akademii medycznych lub instytutów naukowo-badawczych, oddziały i poradnie medycyny pracy kolejowej służby zdrowia, a w przypadku chorób o ostrym przebiegu - oddziały szpitalne, w których leczony jest chory.
  3. Stwierdzenie choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia zostaje wydane poprzez decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego na podstawie orzeczenia lekarskiego w sprawie choroby zawodowej.

Rozpoznanie choroby zawodowej powinno być oparte na określonych kryteriach:

  • wykryte objawy powinny odpowiadać klinicznemu obrazowi choroby zawodowej,
  • ryzyko wystąpienia choroby zawodowej musi być dostatecznie wysokie, które kształtowane jest przez natężenia i stężenia czynników szkodliwych oraz długość narażenia,
  • znajomość czasu utajenia (latencji) w przypadku niektórych chorób jest niezbędna przy ustaleniu rozpoznania,
  • po wykryciu choroby zawodowej należy przeprowadzić diagnostykę różnicową. Jest to ważne, gdy choroba rozpoznana błędnie jako zawodowa może być skutecznie leczona.

Rodzaje chorób zawodowych

W Polsce w roku 2015 zanotowano 2094 przypadków chorób zawodowych. Wymienione niżej choroby występowały w kolejności od najczęściej do najmniej występującej. Są to:

  • "Choroby pasożytnicze już zakaźne, a także ich następstwa
  • Pylice płuc
  • choroby głosu mające charakter przewlekły
  • Przewlekłe choroby obwodowego układu nerwowego
  • Wszelkiego rodzaju ubytki słuchu
  • Choroby układu ruchu
  • Choroby skóry
  • Nowotwory
  • Choroby osierdzia lub opłucnej
  • Astma oskrzelowa, zespół wibracyjny, alergiczny nieżyt nosa
  • Choroby układu wzrokowego
  • Zapalenie oskrzeli
  • Ostre zatrucia oraz ich następstwa
  • Ostre reakcje alergiczne
  • Choroby płuc wywołane pyłem metali twardych
  • Przedziurawienie przegrody nosa
  • Choroby wywołane działaniem promieniowania jonizującego."[1]

Istnieją zawody, które o wiele bardziej narażone są na choroby zawodowe. Działalność społeczno gospodarcza wiąże się z zachorowalnością na choroby wyżej wymienione. Do tych działalności zaliczyć można: rolnictwo, łowiectwo, leśnictwo, rybactwo, wydobywanie i górnictwo, przetwórstwo przemysłowe, budownictwo, edukacja, pomoc społeczna oraz opieka zdrowotna.[2]

Bibliografia

Przypisy

  1. Szeszenia-Dąbrowska N., Wilczyńska U. (red.) (2016). Choroby zawodowe w Polsce w 2015 roku, Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Łódź, s. 11-16
  2. Szeszenia-Dąbrowska N., Wilczyńska U. (red.) (2016). Choroby zawodowe w Polsce w 2015 roku, Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Łódź, s. 21-24

Autor: Trębacz Justyna, Kurzawa Justyna