Choroba pracownika
| Choroba pracownika |
|---|
| Polecane artykuły |
Pracownik narażony jest z związku z wykonywaną pracą szczególnie na chorobę zawodową lub wypadek przy pracy.
Choroba zawodowa to choroba powstająca wskutek stałego przebywania ciała w niedogodnej pozycji, systematycznego wykonywania czynności lub regularnego przebywania w otoczeniu zawierającym szkodliwe czynniki dla zdrowia. Powstaje po dłuższym przebywaniu w niesprzyjających warunkach, a jej przebieg i leczenie jest długotrwałe.
Do chorób zawodowych zaliczamy: zatrucia ostre albo przewlekłe, gorączkę metaliczna, pylicę płuc, choroby opłucnej lub osierdzia wywołane pyłem azbestu, przewlekłe zapalenie oskrzeli, które spowodowało trwałe upośledzenie sprawności wentylacyjnej płuc, astmę oskrzelową, itd.
Substancje chemiczne szkodliwe dla zdrowia pracownika to: arszenik, azbest, benzen, ołów chlorek winylu, promieniowanie, itd.(Schultz D.P, Schultz S.E, 2002, s. 391)
Pracownikowi przyznawane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych następujące świadczenia z tytułu choroby: zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek wyrównawczy, jednorazowe odszkodowanie, renta z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa, renta rodzinna, dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, dodatek pielęgnacyjny, pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych.(Dz. U. nr 199 poz. 1673.)
Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy trwającej łącznie do 33 dni w roku kalendarzowym wskutek choroby, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, choroby przypadającej w okresie ciąży, poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddani się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów. Począwszy od 34 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy.
W przypadku choroby, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe w wysokości 80% jego wynagrodzenia. Wynagrodzenie może być naliczane w korzystniejszy dla pracownika sposób, jeżeli wynika to z przepisów obowiązujących u danego pracodawcy. Natomiast, w żadnym wypadku, wynagrodzenie chorobowe nie może być niższe, niż zagwarantowane w Kodeksie pracy 80% wynagrodzenia.(Dz. U 2005 nr 31 poz. 267). Długa nieobecność pracownika, mimo że usprawiedliwiona, może spowodować dezorganizację pracy w firmie. W pewnym momencie może pojawić się konieczność zatrudnienia na stałe innego pracownika. Pracodawca musi, więc orientować się, po jak długim czasie choroby pracownika może go zwolnić. Konieczne jest również, żeby wiedział, jakie obowiązki pracodawcy wiążą się z takim zwolnieniem.
Zwolnienie w trakcie choroby - jakkolwiek zasadniczo okres choroby pracownika jest okresem, w którym nie można wypowiedzieć umowy o pracę, to Kodeks pracy wyjątkowo dopuszcza rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia w trakcie długotrwałego przebywania pracownika na zwolnieniu lekarskim. (k.p art. 41,51) Jeżeli pracownik był u danego pracodawcy zatrudniony: krócej niż 6 miesięcy - rozwiązać umowę o pracę można po upływie 3 miesięcy jego nieobecności z powodu choroby; pracodawca musi pamiętać, że do okresu zatrudnienia u niego, krótszego niż 6 miesięcy, od którego Kodeks pracy uzależnia możliwość rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby trwającej dłużej niż 3 miesiące, nie może doliczać okresu tej niezdolności.
Bez względu na to, czy pracownik był zatrudniony dłużej, czy krócej niż 6 miesięcy przed rozpoczęciem choroby ? pracodawca może rozwiązać z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z tytułu choroby dopiero po wyczerpaniu okresu pobierania przez tego pracownika wynagrodzenia i zasiłku chorobowego, pod warunkiem,że nadal nie odzyskał zdolności do pracy.
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
Bibliografia
- Kodeks Pracy art. 41,51,
- Schultz D.P, Schultz S.E., Psychologia a wyzwania dzisiejszej pracy, PWN Warszawa 2002., s. 391,
- Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych Dz. U nr 199 poz. 1673,
- Ustawie z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa. Dz. U 2005 nr 31 poz. 267.
Autor: Szczebak Monika
