Certyfikat kompetencji zawodowych

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 09:01, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Certyfikat kompetencji zawodowych
Polecane artykuły

Certyfikat kompetencji zawodowych jest to dokument potwierdzający kwalifikacje, wiedzę i uprawnienia pracownika. „Kwalifikacje muszą być potwierdzone odpowiednimi dokumentami, takimi jak dyplomy, świadectwa, zaświadczenia czy certyfikaty. Kompetencje zawodowe oznaczają cechy specyficzne dla danej branży i środowiska zawodowego. Obejmują fachową, aktualną i specjalistyczną wiedzę, biegłość w wykonywaniu określonym zadań zawodowych, która przekłada się na osiąganie przez pracownika wysokich i/lub ponadprzeciętnych efektów pracy[1].”

Kompetencje zawodowe to[2]:

  • umiejętność prowadzenia dokumentacji,
  • umiejętności informatyczne,
  • wiedza zawodowa,
  • znajomość procedur oraz ich wdrażanie,
  • obsługa maszyn i urządzeń,

Wśród wyróżniających się kompetencji zawodowych, możemy wyodrębnić[3]:

  • znajomość mało popularnego języka,
  • wysoce specjalistyczną wiedzę,
  • wyjątkowe umiejętności potwierdzone certyfikatem.

Certyfikacja pracowników jest „ szansą na usankcjonowanie ich wartości, potwierdzeniem przydatności w warunkach nowoczesnej gospodarki i w procesach zmian. (…) Certyfikacja „właściwa” to przeprowadzenie testów oraz rozmów egzaminacyjnych, dających podstawę do wydania certyfikatu odpowiedniej rangi[4].” Zaleca się aby proces certyfikacji zawodowej trwał kilka lat. Dzięki temu certyfikat będzie autentycznym potwierdzeniem kompetencji zawodowych, a nie kolejnym bezwartościowym dokumentem w życiorysie. Wielu pracowników dysponuje ogromną wiedzę, posiada umiejętności i kwalifikacje, lecz nadal czuje się niedowartościowana. Spowodowane jest to lekceważeniem i podważaniem ich kompetencji. Zainicjowana i należycie przeprowadzana certyfikacja stanie się odskocznią dla osób zatrudnionych[5].

W Polsce istnieją zawody, w których pracownicy muszą posiadać udokumentowane uprawnienia zawodowe w formie certyfikatów. Przedsiębiorstwo powinno systematycznie podnosić kwalifikacje zawodowe poprzez szkolenia. W obecnych czasach tempo rozwoju technologii jest bardzo duże, może dojść do sytuacji, że uprawnienia zawodowe nie będą aktualne. Podnoszenie kompetencji zawodowych zmniejszy nadzór nad pracownikami, a zwiększy poczucie własnej wartości, zaangażowanie i motywację do pracy. W przypadku zwiększania uprawnień na robotniczych stanowiskach liczy się osiągnięciu celu biznesowego. Trzeba zwrócić uwagę na problem niskich kwalifikacji absolwentów szkół zawodowych. Zazwyczaj absolwenci nie dostają certyfikatów, lecz dyplom z zawodu[6].

Certyfikat na stanowisku menedżerskim

Zostały stworzone standardowe procesy zarządzania zasobami ludzkimi i w ich skład wchodzi ocena jakości zarządzania zasobami ludzkim w formie certyfikacji zawodu menadżera, inaczej też nazywanego specjalistą personalnym. W Polsce w 2005 roku Polskie Stowarzyszenie Zarządzania Kadrami dostało zgodę na opisanie standardów pracy menedżera. Przed wszystkim spisanie takich standardów ma wpływ na podniesienie prestiżu zawodu menedżera dzięki konkretnemu sformułowaniu jego zadań, lepszej jakość kształcenia oraz dostrzegalności certyfikatów na rynku pracy.

Najbardziej rozpoznawalnym certyfikatem w Europie jest „Invest in People”. Jego główne założenia to[7]:

  • wzrost motywacji pracowników,
  • wzmocnienie ich przywiązania do organizacji,
  • podniesienie wydajności pracy,
  • zwiększenie efektywności wykonywanych zadań.

Zaimplementowanie tej koncepcji podnosi wyniki finansowe w przedsiębiorstwie. W zarządzaniu organizacją jakość zasobów ludzkich jest czynnikiem strategicznym[8].

Przypisy

  1. M. Maksim, Z. Wiśniewski, M. Wojdyło 2018, s. 48
  2. M. Maksim, Z. Wiśniewski, M. Wojdyło 2018, s. 48
  3. M. Maksim, Z. Wiśniewski, M. Wojdyło 2018, s. 48
  4. J. Marciniak i in. 2013, s.74-75
  5. J. Marciniak i in. 2013, s.74-75
  6. E. Nieckuła 2013, s. 14, 23, 24
  7. B. Jamka 2011, s. 131-132
  8. B. Jamka 2011, s. 131-132

Bibliografia

Autor: Alicja Wojciechowska