Analiza kwalifikacyjna

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 08:41, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Analiza kwalifikacyjna
Polecane artykuły


  • Analiza kwalifikacyjna (analiza wg norm) polega na wykonaniu oznaczeń metodami znormalizowanym tj. ściśle wg przepisów zawartych w normach, co gwarantuje uzyskanie bliskich wyników niezależnie od laboratorium i osoby wykonującej analizę; wynik analizy według norm upoważnia do kwalifikowania danego wyrobu do odpowiedniej klasy jakości itp.[I. Duda 1995, s. 21].
  • Proces kwalifikowania to proces mający na celu wykazanie zdolności do spełnienia wyspecyfikowanych wymagań. Do oznaczenia związanego z tym statusu używa się terminu "kwalifikowany’. Proces kwalifikowania może dotyczyć osób, wyrobów, procesów lub systemów [PN-EN ISO 9000, s. 45].
  • Ze względu na aspekt normalizacyjny i układ treści rozróżnia się następujące typy norm: znaczeniowe, klasyfikacyjne, czynnościowe, przedmiotowe. Szczególne znaczenie dla badania i oceny jakości wyrobów w towaroznawstwie mają normy przedmiotowe, kutych zadaniem jest ustalenie charakterystyki przedmiotu materialnego (surowca, wyrobu, grupy wyrobów), a także postanowień dotyczących opakowania, warunków przechowywania i transportu oraz normy czynnościowe, które ustalają przepisy postępowania, a więc i metody badań towarów. Normalizacja ma na celu m.in. zapewnienie właściwej jakości zgodnie z przeznaczeniem wyrobów. Dokonuje się tego przez ustalenie w normach niezbędnych wymagań odnoszących się do własności chemicznych i fizycznych produktu, jego wymiarów, trwałości, niezawodności, bezpieczeństwa, sposobów działania, wykończenia, opakowania, warunków przechowywania i transportu. Właściwości normalizowanych produktów powinny być sprecyzowane w sposób jednoznaczny i dostatecznie dokładny w zależności od celu normy. Istnieje zasada, by w normie umieszczać wszystkie wymaga dania potrzebne, do tego by wyrób spełniał swoje przeznaczenie. W wypadku, gdy tę samą własność wyrobu można określić różnymi sposobami, należy zastosować ten sposób, który jest łatwiejszy do sprawdzenia, bądź metodę nie powodującą niszczenia wyrobu. Wymaga się, by wszelkie badania przeprowadzane były przy użyciu narzędzi pomiarowych legalizowanych, a aparatura specjalna powinna być określana w normie w sposób jednoznaczny i dostatecznie precyzyjny. W opisie badania należy umieszczać postanowienia dotyczące: miejsca, czasu i techniki przeprowadzenia badania, aparatury i przyrządów, odczynników i materiałów pomocniczych, liczby pomiarów, dopuszczalnej tolerancji dla wyników pomiarów oraz sposobu obliczania i interpretacji wyników badania. Z faktu ustanowienia normy jako dokumentu obowiązującego m.in. wynika, że nie wolno wprowadzać do obrotu wyrobów, które są objęte normom, ale nie dopowiadają jej postanowieniem, nie wolno również badań objętych normą wykonywać w inny sposób, niż to przewiduje norma. Istnieje kilka sposobów postępowania z partią uznaną za niedobrą: przesortowanie, przyjecie po niższej cenie, nieprzyjęcie, zniszczenie. Zniszczenie może i powinno nastąpić tylko w tych wypadkach, gdy żaden z poprzednich sposobów nie może być zastosowany, a odrzucony wyrób zagraża bezpieczeństwu człowieka [J. Iwański 1974, s. 17-20].

Bibliografia

  • Duda I. (red.), Słownik pojęć towaroznawczych, wyd. Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1995
  • Iwiński J.(red.), Badanie i ocena jakości artykułów przemysłowych, wyd. PWE, Warszawa 1974
  • PN-EN ISO 9000: 2001 Systemy zarządzania jakością

Autor: Gosek Anna