Aglomeracja policentryczna

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 08:36, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Aglomeracja policentryczna
Polecane artykuły

Aglomeracja policentryczna to typ aglomeracji miejskiej drugi obok aglomeracji monocentrycznej, polegający na budowie aglomeracji składającej się z kilku miast podobnej wielkości bez jednego ośrodka dominującego, wszystkie miasta mają taką samą siłę dominacji. Funkcje pomiędzy miastami uzupełniają się dzięki rozwiniętej sieci komunikacyjnej, miejscowości muszą się uzupełniać, tak aby jedna z nich wypełniała brakujące luki w innych. Miasta tworzące taką aglomerację wspólnie tworzą zespół osadniczy. Aglomeracja policentryczna nazywana jest również konurbacją[1].

Przykłady aglomeracji policentrycznej w Polsce

Miasta które wyróżniają się typem aglomeracji należącym do aglomeracji policentrycznej to zespoły aglomeracyjne których układ przestrzenny tak naprawkę kształtowany był od wielu lat. Rozwój miast na tym samym poziomie prowadzi do powstania ośrodków tych miast które ze sobą współpracują. Najczęściej są to ośrodki przemysłowe związane z produkcją, wytwarzaniem bądź wydobywaniem pewnego produktu. Wokół takich miejscowości produkcyjnych tworzyły się osady mieszczące rodziny robotników czy miejsca rozrywki, sklepy, szkoły dla dzieci. W Polsce do głównych takich zespołów zaliczyć można[2],[3], [4]:

  • Górnośląski Okręg Przemysłowy obejmuje miasta: Katowice, Sosnowiec, Gliwice, Zabrze, Bytom, Ruda Śląska, Tychy, Dąbrowa Górnicza, Chorzów, Jaworzno, Mysłowice, Siemianowice Śląskie, Tarnowskie Góry, Piekary Śląskie, Będzin, Świętochłowice. Jest to największy w Polsce i jednej z większych w Europie okręgów przemysłowych. Położony jest na wyżynie śląskiej. Czynniki które bezpośrednio wpłynęły na rozwój w tym miejscu aglomeracji policentrycznej to rozwój górnictwa i hutnictwa związany z położeniem w tym miejscu złóż węgla kamiennego. W związku z rozwojem wydobycia, firmy zatrudniały robotników którzy przeprowadzali się do pracy z całymi rodzinami. Co w znacznym stopniu wpłynęło również na zaludnienie i wysoki jego współczynnik na tym obszarze.
  • Trójmiasto obejmuje trzy miasta: Gdańsk, Gdynię oraz Sopot położone w północnej Polsce nad Zatoką Gdańską. Trójmiasto obejmuje obszar o powierzchni 414,38 km2. Trójmiasto połączone jest doskonałą siecią komunikacyjną dzięki czemu nie ma problemów z poruszaniem się pomiędzy miastami w obrębie aglomeracji. Dla ułatwienia komunikacji w aglomeracji obowiązuje jeden rodzaj biletu którego używać można w całym Trójmieście. Trójmiasto zwane jest również aglomeracją Gdańską.

Przykłady aglomeracji policentrycznej na świecie

Aglomeracje policentryczne występują na całym świecie i wiążą się z przestrzennym zagospodarowaniem kraju, poniżej wymieniono kilka przykładów aglomeracji policentrycznej na całym świecie[5]:

  • aglomeracja Nowego Jorku;
  • Ranstadkonurbacja w zachodniej Holandii, składa się z takich miast jak: Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Haga, a także Haarlem, Dordrecht, Leiden i inne miasta. Termin też jest często kojarzony z charakterystycznymi zielonymi polami które obejmują park w środku miejscowości i nazywane są sercem tego obszaru.
  • zagłębie Donieckie na Ukrainie, miasta wchodzące w skład: Makiejewka, Gorłówka, Jenakijewe, Stachanow, Ałczewśk, Krasny Łucz, Konstantynówka, Donieck;
  • zagłębie Ruhry w Niemczech zawiera w sobie takie miasta jak: Dortmund, Essen, Duisburg, Bochum, Gelsenkirchen, Oberhausen, Hagen, Hamm, Mülheim an der Ruhr, Herne, Recklinghausen, Bottrop. W Zagłębiu Ruhry znajdują się jedne z największych na świecie złóż węgla kamiennego, soli kamiennej, rudy cynku i ołowiu.

Przypisy

  1. Rachwał T. (2014), Oblicza Geografii 2 Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum, Nowa Era, s.92
  2. Krzysztofik R. (2014) Geneza aglomeracji miast na obszarze Polski, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 7-13
  3. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (2011), Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030. Warszawa, s. 32, 168
  4. Makieła Z. , Górny Śląsk: Regiony Polski, WSiP, Warszawa 1999, s. 81.
  5. Rachwał T. (2014), Oblicza Geografii 2 Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum, Nowa Era

Bibliografia

Autor: Kamila Kocierz