Afirmacja

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 08:35, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Afirmacja
Polecane artykuły

Afirmacja w psychologii jest to twierdzenie dotyczące własnych cech charakteru, umiejętności, kompetencji lub wyglądu. Polega ona na wypowiadaniu (po cichu lub na głos) i przyjęciu pozytywnych zdań o sobie lub swoich cechach, z pełną wiarą i przekonaniem w słuszność tych poglądów. Jest to celowe działanie mające na celu pozytywny wpływ na swoją samoocenę. Afirmacja przynosi efekt jedynie, gdy mamy kontrolę nad swoimi myślami, a zdania wypowiadane do naszej podświadomości są rzeczowe, jasno sprecyzowane, charakteryzujące się spokojem[1].

Proces afirmacji w etapach

Proces aktywizacji afirmacji posiada kilka faz[2]. W pierwszej z nich osoba wysyła do swojej podświadomości optymistyczną informację i zapisuje to w niej. W następnej fazie osoba ma za zadanie powtórne wysłanie pozytywnej opinii na swój temat, powtórzenie komunikatu, w celu wzmocnienia kodu oraz zakorzenienia go w naszej podświadomości. Na tym etapie rozpoczyna się zasadnicza praca afirmacji. W naszym umyśle wytwarza się wyimaginowany byt, którego głównym zadaniem jest urzeczywistnienie naszych przekonań, jednak nie jest ono namacalne, a występuję tylko w naszym umyśle. Takie działanie jest możliwe ze względu na pozbycie się wszelkich granic i blokad, stawianych przez nas dotychczas. Ponadto, aby afirmacja była skuteczna muszą poprzedzać ją następujące kroki:

  1. Należy krótko określić i scharakteryzować nasz problem.
  2. Na podstawie wcześniej zdiagnozowanego problemu, budujemy zwięzłą i nieskomplikowaną afirmację.
  3. Weryfikujemy, czy stworzona afirmacja oddziałuje na naszą podświadomość w prawidłowy sposób.
  4. W przypadku braku wpływu lub nieprawidłowego rezonansu afirmacji na podświadomość, mamy możliwość jej rekonstrukcji.

Jak działa afirmacja?

Nasz umysł funkcjonuje w dwóch wymiarach[3]: racjonalnym (świadomym) oraz intuicyjnym (podświadomym). Nasz sposób rozumowania powstaje przy pomocy wymiaru świadomego, natomiast nasze myśli, do których często powracamy, zachowane są w wymiarze intuicyjnym, który wytwarza obraz otaczającego nas świata. Wymiar ten powoduje, że odczuwamy pewne pragnienia oraz emocje z nimi związane. W wyniku tych odczuć mamy możliwość ich wizualizacji, które w późniejszym czasie mogą zostać urzeczywistnione. Konstrukcja afirmacji jest stosunkowo prosta: jeśli myślimy o dobrych sytuacjach czy zdarzeniach, są one w stanie urzeczywistnić się. Tak samo jest z negatywnym myśleniem, ono również ma szansę pojawić się w prawdziwym życiu. Jeśli jakakolwiek myśl, negatywna czy pozytywna, zostanie dopuszczona do naszego umysłu, który z kolei uzna ją za prawdę, możę przekształcić się w autentyczne wydarzenie. Jak pokazują badania psychologów i psychiatrów[4], myśli dostarczone do Niższej Jaźni (podświadomości) powodują tworzenie się obrazów w komórkach mózgowych. W momencie akceptacji danych obrazów przez podświadomość, następuje etap urzeczywistnienia. Jest to możliwe dzięki związkom między ideami, korzystając przy tym z elementów naszej wiedzy zebranej podczas całego życia.

Czynniki warunkujące skuteczną afirmację

W literaturze przedmiotu, możemy znaleźć listę punktów, które warunkują skuteczną afirmację[5]:

  1. Podstawowym warunkiem spełnienia afirmacji jest wiara w efektywny jej przebieg.
  2. Przed realizacja afirmacji powinno się maksymalnie zrelaksować.
  3. Afirmację powinno wykonywać się w cichym pomieszczeniu w sposób opanowany i wolny. Należy skupić się w danym momencie, nie myśleć o innych sprawach, jedynie o twierdzeniu, które chcesz afirmować.
  4. Udana afirmacja zachodzi jedynie w przypadku licznych powtórzeń naszych wyobrażeń przy zachowaniu cierpliwości. Na efekt trzeba poczekać, albowiem myśli potrzebują czasu zanim się zakorzenią w podświadomości.
  5. Treść afirmacji nie może zawierać negatywnych sformułowań.
  6. Słowa, z których korzystamy przy afirmacji powinny wywierać wpływ na naszą psychikę, oddziaływać na inne nasze zmysły.
  7. Podczas afirmacji powinno się zachowywać odstępy czasowe między wypowiadanymi twierdzeniami.

Przypisy

  1. Hay L. 2011
  2. Zylbertal W. 2013
  3. Murphy J. 2018
  4. Murphy J. 2018
  5. Zylbertal W. 2013

Bibliografia

Autor: Angelika Kopytko