Abraham Maslow

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Abraham Harold Maslow urodził się 1 kwietnia 1908 roku w Nowym Jorku na Brooklynie. Był amerykańskim psychologiem, założycielem psychologii humanistycznej i psychologii transpersonalnej. Autor słynnej teorii hierarchii potrzeb. Uważał, że przebieg rozwoju człowieka można podzielić na fazy, które są wyznaczane przez realizację kolejnych potrzeb tzw. piramidy Maslowa. Abraham Harold Maslow zmagał się z chorobą serca na skutek której zmarł w wieku 62 lat (8 czerwca 1970 roku) w Kalifornii. Jego archiwa przechowywane są w Archiwum Historii Psychologii Amerykańskiej (z ang. Archives of the History of American Psychology) na Uniwersytecie w Akron[1].

TL;DR

Artykuł opowiada o życiu i karierze Abrahama Harolda Maslowa, amerykańskiego psychologa i twórcy teorii hierarchii potrzeb, znanej jako piramida Maslowa. Urodzony w 1908 roku, Maslow pochodził z rodziny rosyjskich imigrantów, którzy zwracali dużą uwagę na jego edukację. Pomimo początkowego kierunku studiów na prawo, Maslow przekierował swoje zainteresowania na psychologię podczas studiów na Uniwersytecie Wisconsin. Jego kariera naukowa obejmowała pracę z Edwardem Thorndike, prowadzenie własnych badań, a także nauczanie na Brooklyn College i Uniwersytecie Brandeis. Maslow jest szczególnie pamiętany za swoje prace nad psychologią humanistyczną i transpersonalną, teorią motywacji oraz teorią samorealizacji. Zmarł w 1970 roku z powodu choroby serca.

Młodość Maslowa

Abraham Maslow pochodził z wielodzietnej rodziny, był najstarszy spośród siedmiorga dzieci rosyjskich imigrantów. Jego rodzice z powodu braku wykształcenia kładli mocny nacisk na edukację syna. Abraham nie miał z nimi dobrego kontaktu, więc cały swój wolny czas poświęcał na czytanie książek. Pierwsze trzy semestry studiował prawo na City College w Nowym Jorku. Później przeniósł się do Cornell, ale szybko zrezygnował i wrócił na nowojorską uczelnię. Wbrew woli rodziców, 31 grudnia 1928 roku żoną Abrahama została jego kuzynka - Bertha Goodman[2].

Kariera naukowa

Psychologią zainteresował się podczas studiów na Uniwersytecie Wisconsin. W międzyczasie uczył w szkole. Edukacja akademicka Maslowa nie trwała długo - tytuł licencjata uzyskał w 1930 roku, tytuł magistra w 1931 roku, doktorem psychologii został zaledwie dwa lata później, w 1934 roku[2]. Rok po ukończeniu studiów wrócił do Nowego Jorku aby pracować z Edwardem Thorndike, amerykańskim psychologiem, który badał zachowania zwierząt. Tam zainteresował się badaniami nad ludzką seksualnością. Zaczął uczyć w pełnym wymiarze godzin w Brooklyn College. W tym okresie swojego życia spotykał się z wieloma intelektualistami, którzy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych m.in. z Alfredem Adlerem, Erichem Frommem czy Karenem Horneyem[3]. Krótko po otrzymaniu tytułu doktora zaczął realizować własny program badawczy. W 1951 roku został profesorem psychologii w nowo otwartej katedrze wydziału psychologii na Uniwersytecie Brandeis. Stanowisko to obejmował aż do 1969 roku. Tam poznał Kurta Goldsteina, który zapoczątkował ideę samorealizacji, którą później badał Maslow[1].

Najważniejsze osiągnięcia

Abraham Maslow systematycznie prowadził badania nad funkcjonowaniem człowieka. Oto jego najważniejsze osiągnięcia w dziedzinie psychologii[1]:

  • Był pionierem w dziedzinie psychologii humanistycznej, psychologii egzystencjalnej i transpersonalnej. Jego twórczość wciąż wpływa na psychologię i dziedziny pokrewne.
  • Najbardziej znany z Teorii Motywacji opublikowanej w 1943 roku, która obejmuje hierarchię potrzeb Maslowa. Przez całą swoją karierę Abraham doskonalił tę teorię.
  • Swoje rozważania na temat potencjału ludzkiego, wartości, duchowości i religii znalazły się w wielu publikacjach, a jego książki i artykuły wciąż są chętnie przedrukowywane m.in. W Kierunku Psychologii Bycia (1968), Motywacja i osobowość (1954).
  • Ustanowił wiele zasad dot. psychologii humanistycznej, które są wykorzystywane do dziś. Abraham Maslow jest uznawany za założyciela Dziennika Psychologii Humanistycznej.
  • Spośród wielu nagród, większości otrzymanych pośmiertnie, w 1967 roku Abraham Maslow został nagrodzony za kreatywność przez Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne (APA) oraz nazwany Humanistą Roku przez Amerykańskie Towarzystwo Humanistyczne.

Pomimo wszystkich osiągnieć Maslowa, znajdują się również krytycy jego teorii. Abrahamowi zarzucano między innymi nieodpowiedni dobór osób, które poddawał badaniom na temat samorealizacji, a dokładnie ich liczbę - Abraham Maslow wyciągał wnioski po przebadaniu bardzo małej ilości osób. Ciekawostką jest, że Maslow rozpoczął swoją karierę jako behawiorysta, a swoje pomysły często opierał na biologii[4].


Abraham Maslowartykuły polecane
Stefan BanachBurrhus Frederic SkinnerAmartya SenRobert OwenPhilip ZimbardoEksperyment MilgramaAlfred NobelFriedrich HayekThorstein Veblen

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 Brady-Amoon P.(2012), s. 663
  2. 2,0 2,1 Abulof U. (2017), s. 508-509
  3. Abulof U. (2017), s. 508
  4. Boeree C.G. (2006), s. 9

Bibliografia

  • Abulof U. (2017), Introduction: Why We Need Maslow in the Twenty-First Century, Springer Science+Business Media
  • Brady-Amoon P. (2012), Encyclopedia of the History of Psychological Theories, Springer, New York, NY
  • Maslow A. (1943), A theory of human motivation, Psychological review, 50(4)
  • Boeree C. (2006), Personality Theories, Abraham Maslow, Psychology Department Shippensburg University


Autor: Aleksandra Kozielska