Żegluga morska

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 12:25, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Żegluga morska
Polecane artykuły


Żegluga morska – jest to najkorzystniejsza ekonomicznie forma transportu i również często jest jedynym możliwym sposobem na przetransportowanie ogromnych mas ładunkowych pomiędzy odległymi miejscami na świecie. (D. Doskocz 2010, s. 43) Według wielu różnych statystyk drogą morską przetransportowywanych jest około 80 % towarów oraz 60% światowego wydobycia ropy naftowej. Zatem znaczenie żeglugi morskiej dla gospodarki światowej jest niezwykle istotne. (M. Mindur 2010, s. 183)

Mocne i słabe strony żeglugi morskiej

Najważniejsze zalety transportu morskiego (D. Woźniak 2011, s. 441):

  • niczym nieskrępowana struktura towarowa wymiany handlowej,
  • bardzo niski koszt jednostkowy przemieszczenia dóbr,
  • ułatwione dojście do światowych centrów gospodarczych, dzięki roli jaką spełniają porty morskie,
  • niczym nieskrępowany obszar pływania statków.

Najważniejsze wady transportu morskiego (D. Woźniak 2011, s. 441):

  • bardzo długi czas potrzebny na transport towaru,
  • konieczność dostarczenia i późniejszego odebrania towaru z miejsca przeładunku (transport kombinowany).

Cold-Ironing

Przez ostanie lata obserwujemy ciągły wzrost obrotów w handlu międzynarodowym, a co za tym idzie również wzrost czynności przeładunkowych w portach morskich. Na wskutek dużego ruchu w portach powstaje coraz więcej zanieczyszczeń środowiska naturalnego. Największy wpływ na powstawanie zanieczyszczeń powietrza, wód portowych oraz gleby ma podstawowa działalność portowa, czyli załadunek i rozładunek statków oraz obsługa jednostek zawijających do portu. Każda jednostka pływająca w czasie postoju w porcie musi być zasilana energią elektryczną. Bez zastosowania systemu cold-ironing statek sam wytwarza prąd, wykorzystując przy tym szkodliwe dla środowiska produkty ropopochodne. Dzięki zastosowaniu innowacyjnego systemu cold-ironing na statku mogą zostać wyłączone systemy pomocnicze, oparte na spalaniu paliwa, a energia elektryczna zostanie dostarczona z lądu, eliminując całą produkcję zanieczyszczeń pochodzących z siłowni jednostki. Pierwszy raz technologię cold-ironing zastosowano w roku 2000 w porcie w Göteborgu. (M. Klopott 2010, s. 99 - 100)

Żegluga morska a terroryzm

Zdaniem M. Mindura "Terroryzm morski znajduje się na szczególnej pozycji, jeśli chodzi o hierarchię ważności problemu na arenie międzynarodowej.” (M. Mindur 2010, s. 183). Żegluga morska odgrywa istotną rolę w światowej gospodarce, a ataki wycelowane w statki transportowe powodują gigantyczne straty. Utraty ładunków, wstrzymanie dostaw, nadprogramowe opłaty spowodowane postojami czy wymuszenia okupu - to tylko niektóre z kosztów jakie muszą ponosić armatorzy. Terroryści działają również w obrębie aspektu psychologicznego; grożą wizją katastrof ekologicznych wywołanych zatopieniem tankowców przewożących ropę naftową czy inne niebezpieczne dla środowiska substancje. Pirackie ataki na statki transportowe odbywają się najczęściej w kluczowych obszarach dla żeglugi morskiej i są to (M. Mindur 2010, s. 183 – 184):

  • Zatoka Adeńska – w pobliży Somali,
  • Zatoka Gwinejska – blisko Nigerii i delty rzeki Niger,
  • Cieśniny Malakka – przy Indonezji,
  • Półwysep Indyjski – zwłaszcza między Indiami i Sri Lanką.

Zwalczanie terroryzmu morskiego

Terroryści są bezwzględni wobec załóg porywanych statków i taką samą politykę bezwzględności przyjmuje rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki w walce z piratami. W roku 2009 USA dało jasny znak podczas odbijania amerykańskiej załogi ze statku porwanego przez somalijskich piratów. W czasie akcji Amerykańskie siły specjalne zabiły trzech Somalijczyków, a pozostali zostali schwytani i przewiezieni na terytorium USA. Statki starają się zabezpieczać na wypadek spotkania z piratami, przez specjalne szkolenia załogi oraz instalacje dodatkowego wyposażenia na statkach. Również marynarka wojenna stara się odpowiednio rozlokowywać swoje jednostki, tak aby mogły patrolować jak największe obszary wodne. ONZ stworzyło również specjalną straż przybrzeżną u wybrzeży Somalii, do walki z rosnącą falą piractwa w tamtym regionie. (M. Mindur 2010, s. 184 – 185)

Bibliografia

  • Doskocz D. 2010. Odładunek w Świnoujściu jako metoda zwiększenia opłacalności przewozów morskich do portów ujścia Odry, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego", nr 600
  • Dyr. T. 2011. Europejska polityka transportowa na pierwszą połowę XXI wieku, "Autobusy – Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe", nr 5
  • Klopott M. 2010. Cold-ironing jako innowacja w transporcie morskim – aspekty techniczne i ekonomiczne, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego", nr 600
  • Klopott M. 2011. Zielona żegluga na Bałtyku – wyzwania prośrodowiskowe a konkurencyjność żeglugi, "Logistyka", nr 6
  • Mindur M. 2010. Metody zwalczania międzynarodowego terroryzmu w transporcie morskim, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego", nr 600
  • Urbański J. 2008. Bezpieczeństwo morskie – ocena i kontrola ryzyka, "Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej", nr 173
  • Woźniak D. 2011. Niektóre aspekty Logistyki Transportu, "Autobusy – Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe", nr 5

Autor: Bartłomiej Matoga