Światowa Organizacja Turystyki: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 13:25, 19 maj 2020
| Światowa Organizacja Turystyki |
|---|
| Polecane artykuły |
Światowa Organizacja Turystyki jest to agencja ONZ odpowiedzialna za promocję odpowiedzialnej, zrównoważonej i powszechnie dostępnej turystyki. Jako wiodąca organizacja międzynarodowa w dziedzinie turystyki. UNWTO(ang. United Nations World Tourism Organization) oferuje przywództwo i wsparcie dla sektora w zakresie rozwoju polityki wiedzy i turystyki na całym świecie, a także promuje turystykę jako siłę napędową wzrostu gospodarczego, rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu i zrównoważenia środowiskowego. Organizacja zachęca do wdrożenia Globalnego Kodeksu Etyki w Turystyce aby zmaksymalizować społeczno-ekonomiczny wkład turystyki przy jednoczesnym minimalizowaniu jego ewentualnych negatywnych skutków i zobowiązuje się do promowania turystyki jako instrumentu w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju (SDG) , ukierunkowanych na ograniczanie ubóstwa oraz wspieranie zrównoważonego rozwoju na całym świecie.
Członkiem UNWTO jest 158 krajów, 6 członków stowarzyszonych i ponad 500 członków stowarzyszonych reprezentujących sektor prywatny, instytucje edukacyjne, stowarzyszenia turystyczne i lokalne władze turystyczne.[1]
Według J.Maciąg "UNWTO definiuje jakość usług turystycznych jako spełnienie za ustaloną i przyjętą cenę wszystkich zgodnych z prawem żądań i oczekiwań klienta-turysty, przy jednoczesnym przestrzeganiu wymagań jakościowych w odniesieniu do bezpieczeństwa, higieny i dostępności usług turystycznych oraz harmonii środowiska ludzkiego i przyrodniczego."[2]
Zadania
- Generowanie wiedzy o rynku
- Promowanie konkurencyjnych i zrównoważonych polityk i instrumentów turystycznych
- Wsparcie edukacji i szkoleń turystycznych
- Działania na rzecz uczynienia turystyki skutecznym narzędziem rozwoju poprzez projekty pomocy technicznej w ponad 100 krajach na całym świecie.[3]
Rodzaje turystyki według UNWTO
- Turystyka krajowa – podróże mieszkańców w obrębie własnego kraju
- Turystyka wyjazdowa – podróże mieszkańców poza granice własnego kraju
- Turystykę przyjazdową – przyjazdy turystów zagranicznych do kraju, w którym nie przebywają na stałe.
W etapie dalszej klasyfikacji wymienia się:
- Turystykę wewnątrzkrajową – obejmującą turystykę krajową i turystykę przyjazdową
- Turystykę międzynarodową – obejmującą turystykę przyjazdową i turystykę wyjazdową
- Turystykę narodową – na którą składają się turystyka krajowa i turystyka wyjazdowa[4]
Priorytety i cele Organizacji
- Uwzględnienie turystyki w agendzie światowej: propagowanie wartości turystyki jako czynnika wzrostu i rozwoju społeczno-gospodarczego, włączenie jej jako priorytetu w politykę krajową i międzynarodową oraz potrzeba stworzenia równych szans dla sektora, aby mógł się rozwijać i prosperować.
- Poprawa konkurencyjności turystyki: poprawa konkurencyjności członków UNWTO poprzez tworzenie i wymianę wiedzy, rozwój zasobów ludzkich i promowanie doskonałości w obszarach takich jak planowanie polityki, statystyki i trendy rynkowe, rozwój zrównoważonej turystyki, marketing i promocja, opracowywanie produktów oraz zarządzanie ryzykiem i sytuacjami kryzysowymi .
- Promowanie zrównoważonego rozwoju turystyki : Wspieranie polityki i praktyk zrównoważonej turystyki, które optymalnie wykorzystują zasoby środowiska, szanują społeczno-kulturową autentyczność społeczności przyjmujących i zapewniają korzyści społeczno-ekonomiczne dla wszystkich.
- Wspieranie udziału turystyki w ograniczaniu ubóstwa i rozwoju: maksymalizacja wkładu turystyki w ograniczanie ubóstwa i osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju poprzez uczynienie z turystyki pracy jako narzędzia rozwoju i promowania włączenia turystyki w program rozwoju.
- Wspieranie wiedzy, edukacji i budowania potencjału: kraje wspierające w celu oceny i zaspokajania ich potrzeb w zakresie edukacji i szkoleń, a także tworzenia sieci służących do tworzenia i wymiany wiedzy.[5]
- Promocja i rozwój turystyki jako dziedziny stymulującej przedsiębiorczość i rozwój gospodarczy
- Sprzyjanie wzajemnemu poznawaniu się narodów: Współpraca z sektorem prywatnym, regionalnymi i lokalnymi organizacjami turystycznymi, środowiskiem akademickim i instytucjami badawczymi, społeczeństwem obywatelskim i systemem ONZ w celu stworzenia bardziej zrównoważonego, odpowiedzialnego i konkurencyjnego sektora turystyki.
- Inicjowanie działań w zakresie ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego.[6]
Bibliografia
- Maciąg J. (2015). Jakość sieciowego produktu turystycznego- definiowanie, wymiary i cechy jakości, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach", nr 215
- UNWTO World Tourism Organization
- Przemysław Lubowiecki-Vikuk A., Paczyńska-Jędrycka M. (2010). Współczesne tendencje w rozwoju form rekreacyjnych i turystycznych, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań
- Zontek Z., Lipianin-Zontek E. (2010).Strategie innowacji a współpraca na rzecz rozwoju turystyki w rejonie, "Acta Scientiarum Polonorum"
Przypisy
Autor: Aleksandra Kotapka
