Mierniki podaży usług turystycznych

Mierniki podaży usług turystycznych
Polecane artykuły
Gospodarka turystyczna Podaż turystyczna Schronisko Rodzaje usług turystycznych Przewóz osób Turystyka rowerowa Położenie geograficzne Centrum handlowe Infrastruktura rekreacyjna

Podaż turystyczna to ilość dóbr i usług turystycznych jaką jest się skłonnym oddać przy danym poziomie cen krajowych lub wartości pieniądza w stosunku do zagranicy, podaż może być badana na różnych szczeblach: lokalnym regionalnym, krajowym i międzynarodowym, ale obejmuję zawsze te same elementy strukturalne:

• walory turystyczne
• komplementarne dobra i usługi turystyczne

Podstawowe miernik podaży turystycznej zamieszczone są w tabeli:

Mierniki podaży turystycznej	Przykładowe elementy miernika
Walory turystyczne	-liczba walorów przyrodniczych (jezior, rzek, wulkanów, źródeł cieplnych i mineralnych) powierzchnia przyrodniczych obszarów chronionych, rezerwatów przyrody. liczba walorów czy też wartości kulturalnych takich jak: zabytki, obiekty architektury historycznej, muzea itd.
Baza noclegowa	Liczba obiektów noclegowych hoteli, moteli, pensjonatów, schronisk, liczba miejsc w obiektach liczba miejsc w obiektach noclegowych
Mierniki dotyczące transportu	1.Sieć transportowa koleje -komunikacja autobusowa porty linie lotnicze -żegluga i przystanie rzeczne liczba i rodzaje środków transportu autokary statki i promy żeglugi balony, szybce przejażdżki konne, wielbłądem częstość połączeń długość i jakość dróg
Baza gastronomiczna	-liczba obiektów gastronomicznych (restauracji, pizzerii kawiarni, barów) liczba miejsc w obiektach
Usługi uzupełniające	-liczba obiektów towarzyszących, pływaki pól golfowych, lodowisk, wypożyczalni, sprzętu turystycznego, sklepów z pamiątkami kompleksów rekreacyjno - handlowych

Źródło: opracowanie własne na podstawie A. Panasiuk, Ekonomika Turystyki, PWN, Warszawa 2006. Należy pamiętać że znaczna część elementów podaży turystycznej ma charakter paraturystyczny. Można również wskazać na pewną zależność zgodnie z którą im większy obszar objęty badaniem tym, ze względu na istniejącą sprawozdawczość statystyczną trudniej jest określić wielkość podaży turystycznej

Mierniki ekonomiczne podaży usług turystycznych

Główne wskaźniki ekonomiczne, które można wykorzystać do badania podaży usług turystycznych, obejmują:

• Liczbę turystów - jest to podstawowy wskaźnik, który informuje o ilości osób korzystających z usług turystycznych w danym obszarze. Może być mierzona zarówno na poziomie kraju, jak i na poziomie regionu czy miasta.
• Dochód z turystyki - ten wskaźnik informuje o całkowitych dochodach generowanych przez sektor turystyczny, włączając w to zarówno wydatki turystów na usługi turystyczne, jak i związane z tym sektorem dochody przedsiębiorstw.
• Inwestycje w sektorze turystycznym - miernik ten pokazuje, jakie inwestycje są podejmowane w celu rozwoju infrastruktury turystycznej, jak hotele, restauracje, atrakcje turystyczne czy centra konferencyjne.
• Wydatki turystów - ten wskaźnik informuje o tym, ile pieniędzy turysta wydaje na usługi turystyczne, takie jak zakwaterowanie, transport, wyżywienie czy atrakcje turystyczne. Jest to ważne dla oceny wpływu turystyki na gospodarkę.

Metody obliczania wpływu sektora turystycznego na PKB kraju obejmują:

• Metoda bezpośrednia - polega na sumowaniu wartości dodanej przez sektor turystyczny, czyli różnicy między przychodami a kosztami produkcji. Ta metoda jest stosowana w przypadku, gdy dane dotyczące sektora turystycznego są dostępne.
• Metoda pośrednia - polega na określeniu wpływu wydatków turystów na gospodarkę. Wykorzystuje się tu wskaźniki takie jak mnożnik wydatków turystów, który informuje o tym, ile razy pieniądze wydane przez turystów krążą w gospodarce.
• Metoda dochodowa - polega na określeniu dochodu generowanego przez sektor turystyczny, uwzględniając zarówno dochody zatrudnionych w tym sektorze osób, jak i dochody przedsiębiorstw.

Wartość dodana generowana przez różne gałęzie turystyki może być mierzona poprzez:

• Przychody z turystyki - mierzone jako różnica między przychodami a kosztami produkcji w danej gałęzi turystyki.
• Liczbę miejsc pracy - mierzone jako liczba osób zatrudnionych w danej gałęzi turystyki.
• Inwestycje - mierzone jako wartość inwestycji podejmowanych w danej gałęzi turystyki.
• Wartość dodana brutto - mierzona jako różnica między przychodami z turystyki a kosztami produkcji w danej gałęzi turystyki.

Główne korzyści gospodarcze wynikające z rozwoju sektora turystycznego obejmują:

• Tworzenie miejsc pracy - rozwój sektora turystycznego może prowadzić do wzrostu zatrudnienia, zarówno bezpośrednio w sektorze turystycznym, jak i pośrednio w innych branżach, takich jak transport, gastronomia czy usługi.
• Generowanie dochodu - sektor turystyczny może przyczynić się do wzrostu dochodu w danym regionie czy kraju poprzez generowanie przychodów z usług turystycznych.
• Wzrost inwestycji - rozwój sektora turystycznego może prowadzić do wzrostu inwestycji w infrastrukturę turystyczną, co z kolei może przyczynić się do rozwoju innych gałęzi gospodarki.

Mierniki jakości usług turystycznych

Poziom satysfakcji turystów z oferowanych usług turystycznych można badać poprzez:

• Ankiety - turystom można zadawać pytania dotyczące ich zadowolenia z różnych aspektów oferowanych usług, takich jak zakwaterowanie, obsługa czy atrakcje turystyczne.
• Recenzje - turystom można prosić o wystawienie recenzji na różnych platformach internetowych, takich jak TripAdvisor czy Booking.com.
• Badania jakości - można przeprowadzić badania jakości usług turystycznych, w których eksperci oceniają różne aspekty oferowanych usług.

Do oceny standardów usług turystycznych można wykorzystać certyfikaty, oceny i rekomendacje, takie jak:

• Certyfikaty jakości - różne organizacje przyznają certyfikaty jakości usług turystycznych, które potwierdzają spełnienie określonych standardów.
• Oceny klientów - turystom można prosić o ocenę oferowanych usług na różnych platformach internetowych.
• Rekomendacje - ważne są również rekomendacje innych turystów, które mogą wpływać na wybór konkretnych usług turystycznych.

Współpraca z lokalnymi społecznościami jest ważna dla jakości usług turystycznych, ponieważ:

• Lokalne społeczności mogą dostarczać atrakcji turystycznych, takich jak miejsca historyczne, kulturalne czy przyrodnicze.
• Lokalni mieszkańcy mogą pełnić rolę przewodników czy animatorów turystycznych, dzieląc się swoją wiedzą o regionie.
• Współpraca z lokalnymi producentami żywności czy rzemieślnikami może przyczynić się do oferowania autentycznych i wysokiej jakości produktów turystycznych.

Główne czynniki wpływające na jakość zakwaterowania, transportu i obsługi gastronomicznej to między innymi:

• Standardy i regulacje - istnienie odpowiednich standardów i regulacji w tych obszarach może wpływać na jakość usług turystycznych.
• Kwalifikacje personelu - wysoko wykwalifikowany personel może zapewnić wysoką jakość obsługi turystów.
• Inwestycje w infrastrukturę - odpowiednia infrastruktura, tak jak dobrze wyposażone hotele czy nowoczesne środki transportu, mogą wpływać na jakość usług.

Mierniki zrównoważonego rozwoju turystyki

Wpływ turystyki na środowisko naturalne można ocenić poprzez:

• Zużycie zasobów naturalnych - ocena ilości wody, energii czy innych zasobów naturalnych zużywanych przez sektor turystyczny.
• Emisje gazów cieplarnianych - ocena ilości emitowanych przez sektor turystyczny gazów cieplarnianych, takich jak dwutlenek węgla czy metan.
• Niszczenie przyrody - ocena wpływu turystyki na środowisko naturalne, takiego jak degradacja ekosystemów czy utrata bioróżnorodności.

Działania podejmowane w celu minimalizacji negatywnego wpływu turystyki na środowisko obejmują:

• Ochronę przyrody - podejmowanie działań mających na celu ochronę obszarów chronionych i innych cennych przyrodniczo miejsc.
• Zrównoważone zarządzanie zasobami - podejmowanie działań mających na celu racjonalne wykorzystywanie zasobów naturalnych.
• Promocję turystyki ekologicznej - promowanie turystyki, która minimalizuje negatywny wpływ na środowisko.

Bibliografia

• A. Panasiuk, Ekonomika Turystyki, PWN, Warszawa 2006
• Altkorn J. (2006), Marketing w turystyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Autor: Katarzyna Cynarska