Modele socjotechniczne
Z Encyklopedia Zarządzania
| Modele socjotechniczne |
|---|
| Polecane artykuły |
Wyodrębniamy trzy główne modele socjotechniki:
- Klasyczny - polega na systematyzowaniu i dobieraniu różnorakich prawidłowości ogólnych z dziedziny socjologii i innych nauk społecznych w tym celu, ażeby przekształcać je w odpowiednie dyrektywy praktyczne. Przedstawienie recepty w postaci zestawu dyrektyw jest swojego rodzaju przełożeniem ogólnych i szczegółowych twierdzeń opisowych na język zaleceń odnoszący się do działania.Należy dodać, że klasycznej koncepcji socjotechniki nie interesuje już, czy zestaw ten zostanie bądź nie zostanie wykorzystany w praktyce.
- Kliniczny - interesuje się on nie tylko przedstawieniem przygotowanego zestawu dyrektyw praktycznych, lecz także za swój cel stawia potrzebę kooperacji z tymi do których są one skierowane. Po to mianowicie, aby na drodze perswazji dyrektywy te zostały przez nich zaakceptowane i wykonane.
- Interwencyjno-ekspertowy - za swój cel stawia nie tylko stworzenie recepty praktycznego działania oraz określone wpływanie na tego kto zamówił badania, lecz także opowiada się za samoistną interwencją wobec rozmaitych grup społecznych, instytucji, organizacji itp. Wskazując przy tym na konieczność działania socjotechnicznego łącznie z wyliczeniem strat i zysków, które powstałyby w jego wyniku, a także na wartości, które w to działanie zostaną zaangażowane (Podgórecki, 1968, s. 30, 44-52).
Bibliografia
- A. Podgórecki (red.), Socjotechnika. Praktyczne zastosowania socjologii. Warszawa 1968
Autor: Mateusz Szałankiewicz
