Prawo energetyczne

Prawo energetyczne
Polecane artykuły
Konwencja wiedeńska Transport samochodowy Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Podstawy prawne spedycji w Polsce Polskie Centrum Akredytacji Zamówienia publiczne Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów Polityka prywatności Prawo przewozowe

Prawo energetyczne - jest to ustawa regulująca zasady kształtowania polityki energetycznej państwa, określająca normy i warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw i energii a także podstawę działalności przedsiębiorstw energetycznych. Wskazuje także zadania organów władzy.

Ma na celu tworzenie perspektyw rozwoju kraju, kształtuje bezpieczeństwo dotyczące użytkowania paliw i energii, rozwoju konkurencji. Jej zadaniem jest również tworzenie odpowiednich warunków przeciwdziałanie negatywnym skutkom naturalnych monopoli, stosowaniem się do praw ochrony środowiska, uwzględnianiem umów zawartych międzynarodowych umów a także zapewnienie równowagi przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii. W tej ustawie zawarte są także warunki wykonywania i kontrolowania działalności która opiera się na przesyłaniu dwutlenku węgla w celu jego podziemnego składowania w celu przeprowadzenia projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla. (Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, Rozdział I art. 1 ust. 1-2a)

Dostarczanie paliw i energi

Aby można było mówić o dostarczaniu paliw i energii, należy przyłączyć się do sieci i jest to możliwe wg ustawy na podstawie "umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji albo umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji i umowy o świadczenie usług magazynowania paliw gazowych lub umowy o świadczenie usług skraplania gazu". (Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, Rozdział II art. 5 ust. 1)

Przedsiębiorstwo energetyczne jest to podmiot zajmujący się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii musi zawrzeć umowę o przyłączenie do sieci z osobami ubiegającymi się o to. Odbywa się to na zasadzie równoprawnego traktowania, jeśli dwie strony spełniają ściśle określone warunki techniczne i ekonomiczne. Ze strony dostawcy jest to warunek przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, natomiast ze strony odbiorcy warunki przyłączenia do sieci i odbioru. W przypadku odmowy zawarcia umowy przez przedsiębiorstwo energetyczne o przyłączenie do sieci, musi ono niezwłocznie powiadomić pisemnie stronę wnioskującą.

Co powinna zawierać umowa o przyłączenie do sieci:

• terminy między innymi; realizacji przyłączenia, zawarcia umowy po której nastąpi dostarczanie paliw
• wysokość opłaty za przyłączenie,
• miejsce rozgraniczenia własności między dostawcą a odbiorcą,
• aspekty techniczne takie jak wykaz robót niezbędnych przy realizacji przyłączenia, wymagania dotyczące lokalizacji układu pomiarowo-rozliczeniowego i jego parametrów,
• warunki udostępnienia przedsiębiorstwu energetycznemu nieruchomości w celu realizacji przyłączenia
• ilości paliw gazowych lub energii przewidzianych do odbioru, moc przyłączeniową,
• odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, okres wypowiedzenia

(Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, Rozdział II art. 7 ust. 2)

Polityka energetyczna

Główną instytucją odpowiedzialną za sprawy polityki energetycznej jest Ministerstwo Gospodarki. Celem polityki energetycznej państwa jest zapewnienie stałych i nieprzerwanych dostaw energii wynikających z zawarcia długoterminowych umów, bezpieczeństwa energetycznego kraju, wzrostu konkurencyjności gospodarki i jej efektywności energetycznej. Nastawiona jest ona również na przeciwdziałanie zmianom klimatycznym oraz na promowanie odnawialnych źródeł energii jest to także determinowane dyrektywami Unii Europejskiej. Polityka energetyczna państwa jest opracowywana zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju, jest ona opracowywana co 4 lata.

Organ do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią

Zadania z zakresu spraw regulacji gospodarki paliwami i energią oraz promowania konkurencji realizuje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki Prezesa URE ma za zadanie czuwanie nad warunkami ekonomicznymi funkcjonowania przedsiębiorstw energetycznych, koncepcją funkcjonowania rynku oraz wymaganiami wynikającymi z obowiązku dostosowania prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej. Ten niezależny organ regulacyjny ma kontrolować ścieżkę wypełnienia celu wytyczonego przez ustawodawcę.

Bezpieczeństwo energetyczne

Definicja bezpieczeństwa energetycznego w prawie energetycznym obejmuje trzy główne aspekty przedmiotowe bezpieczeństwa:

• aspekt energetyczny zajmuje się równoważeniem strony popytowej i podażowej, zarządzaniem infrastrukturą techniczną oraz różnicowaniem dostaw surowców energetycznych.
• aspekt ekonomiczny (rynkowy) bezpieczeństwa ma na celu przede wszystkim utrzymanie akceptowanej przez odbiorców, ceny użytecznych nośników energii, które są określone w umowach cywilnoprawnych lub w taryfach.
• aspekt ekologiczny bezpieczeństwa czuwa nad zachowaniem w należytym stanie równowagi przyrodniczej, środowiska naturalnego z myślą o przyszłych pokoleniach. Dzieje się to poprzez rozwój źródeł energii odnawialnych i ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko (M.Zawada 2012, s. 252)

Bibliografia

• Czech A. (2016) Uwarunkowania polskiej polityki energetycznej w kontekście postulatu zrównoważonego rozwoju Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach ISSN 2083-8611 Nr 269 · 2016
• Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (1997), Dz.U. Nr 54 poz. 348 wraz z późniejszymi zmianami
• Zawada M. (2012 )Bezpieczeństwo energetyczne Unii Europejskiej i Polski Logistyka 5/2012 Politechnika Częstochowska

Autor: Justyna Pietras

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.